چاپ سوم کتاب «چه باید کرد؟ گفت‌وگو پیرامون کمونیسم، سرمایه‌داری و آینده‌ی دموکراسی»  [What is to be done? : a dialogue on communism, capitalism, and the future of] منتشر شد. محتوای کتاب مناظره آلن بدیوی [Alain Badiou] مارکسیست و مارسل گشه‎ی سوسیال دموکرات است.

«چه باید کرد؟ گفت‌وگو پیرامون کمونیسم، سرمایه‌داری و آینده‌ی دموکراسی»  [What is to be done? : a dialogue on communism, capitalism, and the future of]  آلن بدیوی [Alain Badiou]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نشر آگه سومین چاپ کتاب «چه باید کرد؟ گفت‌وگو پیرامون کمونیسم، سرمایه‌داری و آینده‌ی دموکراسی» با ترجمه عبدالوهاب احمدی را با شمارگان ۲۲۰ نسخه، ۱۸۴ صفحه و بهای ۳۶ هزار تومان منتشر کرد. چاپ نخست این کتاب سال ۹۷ با شمارگان ۵۵۰ نسخه و بهای ۲۰ هزار تومان منتشر شد و چاپ دوم آن نیز همان سال با شمارگان ۵۵۰ نسخه و بهای ۲۲ هزار تومان در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

این کتاب مناظره‌ای است میان آلن بدیو و مارسل گُشه که به سال ۲۰۱۳ توسط ماهنامه فرانسوی «فیلوزوفی مگزین» برگزار شد. اگر رویکرد بدیو را کمونیسم و گشه را سوسیالیست یا سوسیال‌دموکرات بدانیم این کتاب را می‌توان جدال نظری کمونیسم و سوسیال‌دموکراسی دانست.

بنا بر نوشته سایت انجمن خرد، «چه باید کرد؟» بلافاصله پس از انتشار در فرانسه و اروپا سر و صدای نسبتا زیادی به پا کرد و بسیاری بر این باور بودند اگر یک فیلسوف لیبرال هم به این بحث اضافه می‌شد شاید مسائل از سه دیدگاه کمونیستی، سوسیالیستی و لیبرالی بهتر از این هم تحلیل و بررسی می‌شد. با این اوصاف از آنجاکه در کشور ما شاید چندان مرزهای سوسیالیسم و کمونیسم و دیدگاه کمونیستی و سوسیالیستی روشن نباشد، مطالعه مجادلات بدیو و گشه خالی از لطف نیست.

کتاب هشت فصل دارد به همراه یک مقدمه و یک نتیجه‌گیری که بدیو و گشه در آن سیر تحول سیاسی و فکری و همچنین چگونگی آشنایی‌شان را با کمونیسم و اندیشه مارکس تحلیل و با تشریح وضعیت سرمایه‌داری معاصر پیشنهادها و فرضیات خود را برای خروج از سرمایه‌داری جهانی‌شده و گذار به جامعه‌ای دیگر مطرح می‌کنند.

عناوین فصول هشتگانه کتاب به ترتیب از این قرار است: «آشنایی با کمونیسم»، «از مارکس تا لنین»، «مساله توتالیتاریسم»، «فرضیه کمونیستی، بازگشت؟»، «آن چیست که بحرانش می‌نامند؟»، «پایان یا نوشدگی منطق امپرالیستی؟»، «ساخت گشایی سرمایه داری» و «چرا همچنان با سیاست سروکار داریم؟».

«چه باید کرد؟» سال ۹۶ با ترجمه احمد حسینی (توسط انتشارات مانیا هنر) و سال ۹۸ با ترجمه‌ای از فتاح محمدی (توسط انتشارات هزاره سوم) نیز منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...