به گزارش کتاب نیوز، به نقل از مهر، انتشارات یزدا جلد دوم کتاب «یزد؛ یادگار تاریخ» شامل مجموعه مقالات حسین مسرت را منتشر کرد. کتاب دارای ۲۴ صفحه دیباچه، مقدّمه و فهرست مندرجات، ۶۷۰ صفحه متن و ۲۴ صفحه تصاویر رنگی از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری استان یزد است.

یزد؛ یادگار تاریخ حسین مسرت

جلد نخست این کتاب برای نخستین بار به سال ۱۳۷۶ توسط انجمن کتابخانه‌های عمومی استان یزد منتشر شد و ویرایش دوم جلد نخست نیز سال ۱۳۹۵ توسط نشر دف در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

دارای ۶ بخش: گفتارهای تاریخی / نام آوران و بزرگان / آداب و فرهنگ / نقد کتاب / معماری و هنر / مردم شناسی دربارۀ یزد است که از سوی نشر یزدا در دسترس دوستداران تاریخ قرار گرفته است.

جلد دوم از کتاب «یزد، یادگار تاریخ» همچون دفتر نخست آن، بازچاپ گفتارهای پرخواستار نویسنده تنها در حوزۀ یزدشناسی و یزدپژوهی است که در کتاب‌ها، نشریه‌ها، تارنماهای ایران و نیز سخنرانی‌های وی مابین سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۶ گردآوری شده است و با ساماندهی و ویراستاری پیام شمس‌الدّینی آماده چاپ شده است. مقالات از بین حدود ۸۰۰ مقالۀ نویسنده گلچین شده است و سعی شده همچون دفتر نخست، تنوّع موضوعی داشته باشد.

کتاب، دارای ۱۷۵ مقالۀ کوتاه و بلند، یک مقدّمۀ ادبی به فارسی و هشت مقدّمه به زبان‌های: آلمانی، اردو، اسپانیایی، انگلیسی، ایتالیایی، عربی، فرانسوی و هندی است به ترتیب با ترجمه: دکتر کرستین نول کریمی و مسعود بهجو، فاطمۀ سماواتی، خوزه کوتیاس فرر، هیوا رحیمی، پیرو دونینی، رضا افخمی عقدا، شهاب صرّافیان و فاطمۀ سماواتی است که محتوای این مقدمه‌ها نیز جملگی درباره یزد است.

هم اکنون جلد سوم این کتاب، با همان ترتیب، گردآوری و حروف چینی شده و در دست ویراستار است و امید می رود تا پایان سال ۱۳۹۹ چاپ شود.نویسنده امیدواراست بتواند دفتر چهارم آن را در سال ۱۴۰۰ چاپ و منتشر کند که در بردارندۀ دیگرگفتارهای یزد و نمایه‌هاست.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...