«دلاوران عالی قاپو» روایتی داستانی و جذاب از تاریخ دلاوری‌های مردم ایران به قلم بهزاد دانشگر توسط انتشارات شهید کاظمی روانه بازار شد.

دلاوران عالی قاپو بهزاد دانشگر

به گزارش کتاب نیوز به نقل از آنا از روابط عمومی انتشارات شهید کاظمی، این روزها بیشتر نوجوانان، مشتری پروپاقرص سریال‌های تاریخی کره‌ای یا انیمیشن‌های تاریخی‌اند. آنها به واسطه این داستان‌ها با تاریخ کشورها و فرهنگ‌های دیگر احساس همدلی می‌کنند؛ در حالی‌که از تاریخ درخشان خودشان بی خبرند. یکی از درخشان‌ترین و طلایی‌ترین دوره‌های تاریخی ایران، دوره صفویه است و دوره حاکمیت شاه‌عباس‌دوم. روزگاری که معماری، فلسفه و هنر ایرانی در یکی از درخشان‌ترین روزهای خودش بود و کاخ عالی‌قاپو به‌عنوان یکی از بلندترین آسمان‌خراش‌های روزگار خودش داشت قد می‌کشید.

بهزاد دانشگر با یک داستان پر از حادثه و کشمکش، مخاطب را به آن روزگار می‌برد. داستان درباره جوانی است از کاشان که برای یافتن نامزد دزدیده شده‌اش به اصفهان سفر می‌کند تا او را بیابد، یا از کسانی که او را دزدیده‌اند انتقام بگیرد. او در این مسیر باید راهی پیدا کند تا به درون حرم‌سرای شاه‌عباس‌دوم نفوذ کند.

در این کتاب خواننده به همراه «سلیم» به دل حادثه‌ها سفر می‌کند و تجربه‌ای جدید از تاریخ باشکوه ایران پیدا می‌کند.
خواندن کتاب‌های تاریخی به حفظ حافظه‌تاریخی ایرانی‌ها کمک می‌کند و آن‌ها را با تاریخ و اتفاقات زندگی گذشتگان‌شان آشنا می‌کند. کتاب دلاوران عالی قاپو ترکیبی از تاریخ و داستان است که نوجوانان هم می‌توانند از آن لذت ببرند.

در برشی از کتاب می‌خوانیم:

یکی از چیزهای دیگری که همه آن روزها و تمرین‌ها جلوی چشمم بود، چشم‌های گریان شیرین بود. در روزی که خبر مرگ بابا و ننه مرا آوردند، چشم‌های گریان شیرین دیگر هیچ وقت یادم نرفت؛ حتی بعدها که بزرگتر شدیم و شیرین دیگر از من، رو می‌گرفت. به نامردی برده‌اندش. باید پیدایش کنم. یا پیدایش می‌کنم یا انتقامش را می‌گیرم. دوباره برگشتم طرف جاده اصفهان. گرگین‌خان که هیچ؛ حتی اگر سنگ هم از آسمان می‌بارید، باید می‌رفتم اصفهان تا یک ردی از شیرین پیدا کنم...

دلاوران عالی قاپو؛ روایتی داستانی و جذاب از تاریخ دلاوری‌های مردم ایران در قطع رقعی و ۲۴۰صفحه، به قلم بهزاد دانشگر به رشته تحریر در آمده و توسط انتشارات شهید کاظمی روانه بازار شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...