به گزارش ایبنا، تاریخ و ادبیات برای همه جذابیت زیادی دارد و اگر این دو به شکل نمایشنامه درآیند جذابیت بیشتری پیدا می‌کنند و هیچ‌کس بهتر از ویلیام شکسپیر، نمایشنامه‌نویس انگلیسی نمی‌تواند این کار را انجام ‌دهد.
 
امسال هفته شکسپیر از 18 تا 24 مارس است و حدود 2 میلیون کودک در سراسر بریتانیا در رخدادها و فعالیت‌های مختلف شرکت می‌کنند تا زندگی و آثار شاعر و نمایشنامه انگلیسی را جشن بگیرند و ارج نهند. هدف از برگزاری هفته شکسپیر آشنا کردن کودکان در سنین کم با نویسنده شناخته‌شده انگلیسی است.
 
البته رخدادهای فرهنگی فقط در مدارس برگزار نمی‌شود و موزه‌ها و گالری‌های فرهنگی هم هفته شکسپیر را جشن می‌گیرند. امروزه نیمی از کودکان دنیا با آثار شکسپیر در برنامه آموزشی مدارس آشنا می‌شوند. هدف برگزاری «هفته شکسپیر» آشنایی بیشتر کودکان با ویلیام شکسپیر است.
 
امسال هم برنامه‌های خاصی برای هفته شکسپیر تدارک دیده شده است. بنا بر برنامه‌هایی که در وبسایت رسمی «هفته شکسپیر» اعلام شد تحقیقی در سال گذشته انجام شد که نشان می‌دهد از هر پنج دانش‌آموز دوره ابتدایی و راهنمایی سه نفر بیشتر از قبل شکسپیر می‌خوانند اما درک‌شان از کلمات در حد استاندارد نیست.
 
بنابراین برای کمک به کودکان در درک بهتر کلمات کارگاهی به مدیریت میشائیل روزن، نویسنده و تصویرگر کتاب کودک برگزار خواهد شد.
 
دو مدرسه در شمال شرق انگلیس هم با همکاری هم درباره مسائل اخلاقی نمایشنامه‌های «رومئو و ژولیت» و این موضوع که آیا شخصیت‌های نمایشنامه مذکور الگوی خوبی هستند یا نه بحث و گفت و گو می‌کنند.
 
علاوه بر این از کودکان می‌خواهند بخش‌های موردعلاقه خود از نمایشنامه‌های شکسپیر را بنویسند. هدف این کار این است که به کودکان کمک شود کلماتی را یاد بگیرند که در زبان انگلیسی کنونی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
 
سازمان‌های فرهنگی مختلف هزینه‌های برگزاری کارگاه‌ها و رخدادهای فرهنگی مربوط به «هفته شکسپیر» را تأمین می‌کنند.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...