برندگان جوایز پولیتزر ۲۰۲۱ [2021 Pulitzer Prize] در دو بخش کتاب و روزنامه‌نگاری معرفی شدند.

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر ، برندگان جوایز پولیتزر ۲۰۲۱ که بزرگ‌ترین افتخار خبرنگاری در آمریکا است، جمعه شب بعد از سالی تاریخی معرفی شدند. سالی که یک پاندمی جهانی نابودکننده، یک انتخابات ریاست‌جمهوری دوقطبی و ناآرامی‌های نژادی آمریکا بر همه چیز اثر گذاشت.

در بخش کتاب:

کتاب داستانی: لوئیس اردریچ [Louise Erdrich] برای «دیده‌بان شب»[The Night Watchman]

پولیتزر 2021  لوئیس اردریچ [Louise Erdrich] برای «دیده‌بان شب»[The Night Watchman]

کتاب غیرداستانی: دیوید زوچینو «دروغ ویلمینگتون: کودتای خونبار ۱۸۹۸ و ظهور برتری سفید»
نمایشنامه: کاتوری هال برای نمایشنامه کمدی «پادشاه بال داغ»
تاریخ: مارسیا چاتلین برای «مجموعه: طاق‌های طلایی در آمریکای سیاه»
زندگینامه: لس پاین و تامارا پاین برای «مردگان در حال ظهورند: زندگی مالکوم ایکس»
شعر: ناتالی دیاز برای «شعر عشق پسااستعماری»
موسیقی: تانیا لئون برای «قدم زدن»

در بخش روزنامه نگاری:

یکی از نامزدهای اصلی امسال، تحقیقات نیویورک تایمز درباره اطلاعات مالیاتی رییس‌جمهور دونالد ترامپ بود. با وجود اینکه این تحقیقات برنده جایزه نشد، تایمز توانست دو پولیتزر در بخش خدمات عمومی و انتقاد به ترتیب به خاطر پوشش دادن کروناویروس و برای مقاله‌ای درباره تقاطع نژاد و فرهنگ در آمریکا برنده شود.

پولیتزر 2021 برای زندگی‌نامه‌ی مالکوم ایکس: مردگان در حال ظهورند
 

استار تریبیون واقع در مینیاپولیس هم توانست به خاطر مقاله‌ای با عنوان «کشتن جورج فلوید» و همچنین پوشش محلی‌اش برنده جایزه پولیتزر گزارش خبری فوری شود.

زنی ۱۸ ساله به نام دارنلا فریزر در این بخش مورد اشاره ویژه قرار گرفت چون قتل فلوید را با تلفن همراه خود ضبط کرد و باعث شد این خبر به سراسر جهان راه یابد.

در ابتدا قرار بود برندگان جوایز روز نوزدهم آوریل معرفی شوند، اما هیات مدیره پولیتزر جوایز را برای دومین سال متوالی به تاخیر انداخت تا ۱۸ عضوش بتوانند به جای کار از دور، به صورت حضوری گرد هم آیند. مراسم اهدای جوایز سالانه هم که معمولاً در دانشگاه کلمبیا برگزار می‌شود امسال تا پاییز به تعویق افتاده است.

گروهی از خبرنگاران روزنامه بوستون گلوب توانستند در بخش خبرنگاری تحقیقی برنده جایزه پولیتزر شوند و اد یانگ از نشریه آتلانتیک و گروهی از خبرنگاران رویترز موفق به کسب جایزه گزارشگری توضیحی شدند.

جایزه گزارشگری محلی به روزنامه تامپا بی تایمز رسید و کارکنان مارشال پراجکت از ایندیاناپولیس و اینویزیبل انستیتو از شیکاگو برنده جایزه گزارشگری ملی شدند.

چند خبرنگار بازفید نیوز از نیویورک هم موفق به کسب جایزه گزارشگری بین‌المللی شدند و بالاتر از کارکنان نیویورک تایمز و وال استریت ژورنال در این بخش قرار گرفتند.

در بخش عکاسی اخبار فوری، کارکنان اسوشیتدپرس پولیتزر بردند و همچنین امیلیو مورناتی عکاس این سازمان خبری توانست در بخش عکاسی مقاله‌های بلند برنده جایزه شود.

................ هر روز با کتاب ...............

ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...
عدالت در یک جامعه پسادیکتاتوری چگونه باید تأمین شود؟... آلمان پیش از این نیز مجبور شده بود با بقایای حکومت دیکتاتوری هیلتر و جرائم آنها مواجه شود... آیا باید دست به پاکسازی ادارات دولتی از افرادی زد که با حکوت کمونیستی همکاری داشته‌اند؟... احکام بر اساس قانونی تنظیم می‌شدند که کمترین مجازات را مقرر کرده بود... رسیدگی به هتک حیثیت افراد در رژیم گذشته... بسیاری از اساتید و استادیاران به عنوان خبرچین برای اشتازی کار می‌کردند ...