برندگان جوایز پولیتزر ۲۰۲۱ [2021 Pulitzer Prize] در دو بخش کتاب و روزنامه‌نگاری معرفی شدند.

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر ، برندگان جوایز پولیتزر ۲۰۲۱ که بزرگ‌ترین افتخار خبرنگاری در آمریکا است، جمعه شب بعد از سالی تاریخی معرفی شدند. سالی که یک پاندمی جهانی نابودکننده، یک انتخابات ریاست‌جمهوری دوقطبی و ناآرامی‌های نژادی آمریکا بر همه چیز اثر گذاشت.

در بخش کتاب:

کتاب داستانی: لوئیس اردریچ [Louise Erdrich] برای «دیده‌بان شب»[The Night Watchman]

پولیتزر 2021  لوئیس اردریچ [Louise Erdrich] برای «دیده‌بان شب»[The Night Watchman]

کتاب غیرداستانی: دیوید زوچینو «دروغ ویلمینگتون: کودتای خونبار ۱۸۹۸ و ظهور برتری سفید»
نمایشنامه: کاتوری هال برای نمایشنامه کمدی «پادشاه بال داغ»
تاریخ: مارسیا چاتلین برای «مجموعه: طاق‌های طلایی در آمریکای سیاه»
زندگینامه: لس پاین و تامارا پاین برای «مردگان در حال ظهورند: زندگی مالکوم ایکس»
شعر: ناتالی دیاز برای «شعر عشق پسااستعماری»
موسیقی: تانیا لئون برای «قدم زدن»

در بخش روزنامه نگاری:

یکی از نامزدهای اصلی امسال، تحقیقات نیویورک تایمز درباره اطلاعات مالیاتی رییس‌جمهور دونالد ترامپ بود. با وجود اینکه این تحقیقات برنده جایزه نشد، تایمز توانست دو پولیتزر در بخش خدمات عمومی و انتقاد به ترتیب به خاطر پوشش دادن کروناویروس و برای مقاله‌ای درباره تقاطع نژاد و فرهنگ در آمریکا برنده شود.

پولیتزر 2021 برای زندگی‌نامه‌ی مالکوم ایکس: مردگان در حال ظهورند
 

استار تریبیون واقع در مینیاپولیس هم توانست به خاطر مقاله‌ای با عنوان «کشتن جورج فلوید» و همچنین پوشش محلی‌اش برنده جایزه پولیتزر گزارش خبری فوری شود.

زنی ۱۸ ساله به نام دارنلا فریزر در این بخش مورد اشاره ویژه قرار گرفت چون قتل فلوید را با تلفن همراه خود ضبط کرد و باعث شد این خبر به سراسر جهان راه یابد.

در ابتدا قرار بود برندگان جوایز روز نوزدهم آوریل معرفی شوند، اما هیات مدیره پولیتزر جوایز را برای دومین سال متوالی به تاخیر انداخت تا ۱۸ عضوش بتوانند به جای کار از دور، به صورت حضوری گرد هم آیند. مراسم اهدای جوایز سالانه هم که معمولاً در دانشگاه کلمبیا برگزار می‌شود امسال تا پاییز به تعویق افتاده است.

گروهی از خبرنگاران روزنامه بوستون گلوب توانستند در بخش خبرنگاری تحقیقی برنده جایزه پولیتزر شوند و اد یانگ از نشریه آتلانتیک و گروهی از خبرنگاران رویترز موفق به کسب جایزه گزارشگری توضیحی شدند.

جایزه گزارشگری محلی به روزنامه تامپا بی تایمز رسید و کارکنان مارشال پراجکت از ایندیاناپولیس و اینویزیبل انستیتو از شیکاگو برنده جایزه گزارشگری ملی شدند.

چند خبرنگار بازفید نیوز از نیویورک هم موفق به کسب جایزه گزارشگری بین‌المللی شدند و بالاتر از کارکنان نیویورک تایمز و وال استریت ژورنال در این بخش قرار گرفتند.

در بخش عکاسی اخبار فوری، کارکنان اسوشیتدپرس پولیتزر بردند و همچنین امیلیو مورناتی عکاس این سازمان خبری توانست در بخش عکاسی مقاله‌های بلند برنده جایزه شود.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...