به گزارش ایبنا در نخستین جشنواره ملی «سینما و ادبیات» که همزمان با شصت‌وسومین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان «سروناز» در شیراز برگزار شد فیلم «فیلمرغ» ساخته امیرمسعود سهیلی و «موج کوتاه» به کارگردانی محمد اسماعیلی به ترتیب لوح تقدیر و تندیس این جشنواره را از آن خود کردند.

فیلم کوتاه «فیلمرغ» اقتباسی است از داستان کوتاه «راه و چاه» نوشته نویسنده افغانستانی خالد نویسا و داستان آخرین آرزوی پیرمرد افغان که رساندن فیلمرغش به نوه‌اش است را روایت می‌کند، اما این آرزوی به ظاهر ساده خیلی سخت برآورده می‌شود. 

این فیلم در سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران در بخش «کتاب و سینما» جایزه فیلم سوم را از آن خود کرد. اسماعیلی نیز فیلمنامه «موج کوتاه» را بر اساس نمایشنامه «ما نمی‌شنویم»، اثر غلامحسین ساعدی نوشته است که این فیلم در سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران حضور داشته و جایزه اول بخش «کتاب و سینما» را به خود اختصاص داد.
 
همچنین در نخستین جشنواره ملی «سینما وادبیات» فیلم‌هایی چون «وتن» ساخته حسینعلی مرادی، «فیلمرغ» به کارگردانی امیرمسعود سهیلی،  «هم‌سایه» اثر فرهاد غلامی، «شاه رخ» به کارگردانی یاسر خیر، «موج کوتاه» اثر محمد اسماعیلی، «تاریخ» ساخته داوود نورپور، «سهمی از یک قبر» به کارگردانی اشکان چاووشی، «گورکن‌ها» اثر محسن بانصیری، «سوپ» ساخته تی‌یام یابنده و «بچه مردم» به کارگردانی جواد ستوده‌نیا حضور داشتند.

همچنین فیلم «قبل از تاریکی» اثر مصیب حنایی که اقتباسی است از داستان کوتاه بچه مردم نوشته جلال آل احمد و درباره تلاش مادر افغانی است که مجبور است بدون هیچ پولی بچه خود را از مرز ایران عبور دهد؛ فیلم «بیمارستان نه قطار» ساخته مسعود رضایی‌فخر بر اساس داستانی به همین نام از بیژن نجدی از مجموعه داستان «دوباره از همان خیابان‌ها» ساخته است و در بخش «کتاب و سینما» سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران حضور داشت؛ فیلم «بازمانده» ساخته فرزاد‌ قبادی‌نژاد نیز بر اساس داستانی به نام «چرا نمی‌رقصید» از مجموعه «وقتی از عشق حرف می‌زنیم از چی حرف می‌زنیم؟» نوشته ریموند کارور نویسنده آمریکایی است و در سی‌وپنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران نیز حضور داشت؛ از جمله فیلم‌هایی هستند که در نخستین جشنواره ملی «سینماوادبیات» به رقابت پرداختند.
 
در بخش فیلمنامه نخستین جشنواره ملی «سینما وادبیات» فیلمنامه «تلفن» اثر علیرضا رنجبر، «نشانی» نوشته نگین امین‌زاده و «سلامون» اثر اشکان چاوشی به ترتیب عنوان سوم تا اول این جشنواره را به خود اختصاص داده‌اند.

«سلامون» اقتباسی آزاد از داستان «زیباترین غریق جهان» نوشته گابریل گارسیا مارکز است. داستان در یک دهکده ساحلی در جنوب ایران اتفاق می‌افتد. جسدی بسیار بزرگ و اسرارآمیز به ساحل می‌آید. جسد متعلق به سلامون دریانورد است. همراه با جسد، ماهی‌های فراوانی به ساحل دهکده می‌آیند اما از طرف دیگر زنان مسحور سلامون می‌شوند.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...