فیلم مستند «فردوسی» از جدیدترین تولیدات مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به کارگردانی مهرشاد کارخانی که پرتره‌ای از دکتر «جلال خالقی مطلق» معروف‏ترین شاهنامه‌‏پژوه ایرانی را به تصویر می‌کشد، آماده نمایش عمومی شد.

به گزارش ایسنا، مهرشاد کارخانی پیرامون تولید مستند «فردوسی» عنوان کرد: این مستند، پرتره‌ای از دکتر «جلال خالقی مطلق» ادیب و شاهنامه‏‌پژوه معروف ایرانی است که 35 سال زمان صرف جمع آوری نسخه‌های مختلف شاهنامه، ارائه یک تصحیح جدید و چاپ آن در 11 جلد کرده است.

وی افزود: این نسخه از شاهنامه برای اولین‌بار در آمریکا و سپس در ایران به چاپ رسیده است.

این کارگردان ادامه داد: تصحیح شاهنامهٔ فردوسی، حاصل بیش از سی سال کار مداوم خالقی در گردآوری و بررسی کهن‌ترین دست‌نویس‌های شاهنامه و مقابله آنها با پیروی از روش‌های جدید تصحیح متون است.

کارخانی افزود: در حال حاضر این مستند 40 دقیقه‌ای با اتمام مراحل تدوین و صداگذاری، آماده نمایش شده است.

این کارگردان سینما خاطرنشان کرد: سال گذشته که دکتر خالقی مطلق به مناسبت بزرگداشت فردوسی به ایران آمدند، در مدت زمان کوتاهی توانستم تصویربرداری فیلم را به اتمام برسانم. گفتگو با ایشان در محله‌های قدیمی تهران از جمله خیابان ناصر خسرو، اطراف لاله زار، میدان فردوسی و... بود. همچنین بخشی از فیلم را تصاویر آرشیوی و مینیاتورهایی با موضوع شاهنامه تشکیل داده است.

وی درباره ویژگی‌های مستند پرتره افزود: ساخت مستند پرتره بیشتر به نگاه کارگردان نسبت به سوژه برمی‏‌گردد. به عنوان کارگردان همواره ترجیح می‌دهم شخصیتی که زنده است، درباره خود و کارش مقابل دوربین به گفتگو بنشیند؛ من به این قاب مستند پرتره می‌گویم. ضمن اینکه بیان تجریبات این سال‌ها از زبان دکتر خالقی مطلق در کنار میزانسن‌های مناسب موضوع، تاثیر صحبت‌های وی را در این مستند پرتره بیشتر کرده است.

کارخانی تصریح کرد: شاید ساخت این نوع مستند در ظاهر کاری سهل و آسان به نظر آید، اما برای ساخت آن بیش از یکسال زمان صرف شد تا با مونتاژ این حجم موضوعات و تصاویر، مستندی تاثیرگذار شکل گیرد.

عوامل تولید مستند «فردوسی» عبارتند از: طرح، کارگردان و تهیه‌کننده: مهرشاد کارخانی/ تصویربردار: امیر سلامی، مهرشاد کارخانی/ صدابردار: حامد آقایی/ تدوین: پگاه حمیدنژاد/ صداگذار: علیرضا علویان/ موسیقی: ستار اورکی/ تهیه شده در: مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...