چاپ دوم کتاب «ابن یمین شاعر مردم‌دار» به کوشش سید علی‌اصغر شریعت زاده توسط انتشارات پازینه منتشر شد.

به گزارش مهر، کتاب «ابن یمین شاعر مردم‌دار» در ۲۶ بخش شامل مقدمه، کلیات دیوان ابن یمین، زادگاه این شاعر، مذهب، ممدوحان، موضع سیاسی و اجتماعی زمان او، ابن یمین شاعر مردم‌گرا، بررسی آماری قطعات اخلاقی ابن یمین و … برای دومین بار منتشرشده است.

پیام‌های فلسفی ابن یمین، اندرزهای اجتماعی، بررسی محتوایی قطعات ابن یمین، مدح وزرا، امرا و بزرگان، در بیان واقعیات و نحوه زندگی و … از دیگر بخش‌های این مجموعه فاخر است ۹. این کتاب به زندگی هنری و اجتماعی ابن یمین شاعر گران‌قدر و پارسی گوی قرن هفتم و هشتم هجری می‌پردازد که در فرومد شهرستان میامی به خاک سپرده‌شده است.

این کتاب با خوشنویسی محمدرضا سعیدی مزین شده و سیروس ایمانی نامور مشاور فنی آن بوده است. این اثر در ۶۱۰ صفحه به آثار وزندگی ابن یمین و به‌خصوص شرایط زمانه وی می‌پردازد. شریعت زاده مانند سابق سعی کرده در این اثر نیز به یکی از بزرگان استان سمنان و به‌خصوص شهرستان‌های شاهرود و میامی بپردازد.

نگارنده در مقدمه ابتدا به ۱۲۲ سال حکومت به قول وی نکبت‌بار مغولان بر ایران می‌پردازد و سپس به نیروهای فرهنگی مهاجم آن دوران را بر فرهنگ چینی همراه با دین بودائی، فرهنگ مسیحی از سمت غرب و نیروی مغولان از سمت شمال شرقی اشاره می‌کند تا درنهایت این نتیجه را بگیرد که علی‌رغم چنین رویدادهایی کسانی چون ابن یمین مردم‌داری را با هنر ایران اسلامی تلفیق و از دل آن شاهکارهایی پدید آوردند که در تاریخ ادبیات ایران ماندگار شد.

ابن یمین شاعر مردم‌دار» به کوشش سید علی‌اصغر شریعت زاده

شریعت زاده در این کتاب همچنین سعی کرده فراتر از یک شاعر، ابن یمین را یک عنصر تأثیرگذار در عصر خویش معرفی کند موضوعی که قطعاً برای نسل جوان امروز ما که تشنه دانستن ادوار مختلف تاریخی است می‌تواند مفید فایده باشد.

در بخشی از مقدمه این کتاب می‌خوانیم: ابن یمین را باید از نامی‌ترین قطعه سرایان ایران نامید که پیش از این فن، اینگونه مورد توجه نبود. شاعری که در قطعه، فکری و نظری ابراز کرده است.

خون می‌خورد چو تیغ در این دور هرکه او
یک رو و یک زبان بود از پاک گوهری

مانند شانه هرکه دو رویست و صد زبان
بر فرق خویش جای دهندش به سروری

در این اثر همچنین به قطعه بسیار معروف ابن یمن اشاره شده که می‌گوید:

سود دنیا و دین اگر خواهی
مایه هردوشان نکو کاریست

راحت بندگان حق جستن
عین تقوی و زهد و دینداریست

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...