صد و شصت و نهمین شماره از ماهنامه «آزما» با عکس روی جلد فرزان سجودی منتشر شد.

فرزان سجودی و ژان میشل فرودون در آزمای 169

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، این شماره با یادداشت هوشنگ اعلم - سردبیر مجله - با عنوان «چه می‌توانم نوشت!» و یادداشت ندا عابد – مدیرمسئول مجله- با عنوان ««موضوع» در دست بررسی است» درباره پارگی یکی از تابلوهای کمال‌الملک در کاخ گلستان آغاز می‌شود و در ادامه بخش «اندر احوالات» با مطالب کوتاهی درباره یدالله رویایی، گودار و مجله یغما آمده است.

«کافه بلدیه و غروب‌های پیچیده در عطر اقاقیا» نوشته هوشنگ اعلم و «دست ما کوتاه و خرما بر نخیل!»(چرا ادبیات کودک و نوجوان ما جهانی نشده است؟) نوشته زهره نیلی در بخش گزارش درج شده است.

پرونده نخست این شماره به «فرزان سجودی» با عنوان «فرزان سجودی؛ فرزانه‌ای در نشانه‌شناسی» اختصاص دارد که با این مطالب همراه است: «آشنای سال‌های دور»، «از لوله‌ی ۵/۲، با یک زانویی تا حلقه‌ نشانه‌شناسی» گفت‌وگو با فرزان سجودی، «در ستایش مترجم» نوشته شوکا حسینی، «فرزان سجودی: منتقد آیکنوکلاستیک» نوشته امیرعلی نجومیان، «رویکرد انتقادی در نشانه‌شناسی» نوشته سیدعلی‌اصغر سلطانی، «سقراط‌ ‌وار در راه حقیقت» نوشته محمدهاشمی و «جای خالی سلوچ؛ برزخ گفتمانی» گفت‌وگو با متن.

«ساکت! داریم آدم می‌کُشیم!» گفت‌وگو با استفان اودوان روزو با ترجمه ناصر فکوهی، «راه سختی به نام عشق حقیقی» گفت وگو با آلن دوباتن در بخش گفت‌وگو این شماره از «آزما» چاپ شده است.

همچنین در بخش «در حوالی صحنه» نیز به نمایش «پدر» پرداخته شده است.

در پرونده دوم «آزما» نیز به ژان میشل فرودون سردبیر سابق کایه دو سینما و لوموند پرداخته شده و در این بخش این مطالب منتشر شده است: «دیر رسیدم، اما رسیدم» از مهگان فرهنگ، «سینمای کودک، امیر نادری و دیگران» گفت‌وگو با ژان میشل فردون، «مردی با نقش‌های جذاب بسیار» از پارسا گندمی کال و «سینما، قصه، انسان» از رباب خمیس.

شعرخودمان، داستان ایرانی، داستان خارجی و پیشخوان کتاب از دیگر بخش‌های این مجله هستند.

شماره ۱۶۳ ماهنامه فرهنگی، سیاسی و اجتماعی «آزما» با صاحب‌امتیازی و مدیرمسئولی ندا عابد در ۷۴ صفحه و با قیمت ۵۰ هزارتومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...