کتاب «دختر آفتاب و دیو سیاه» که افسانه گل آفتابگردان را به قلم محمد حسین محمدی روایت می‌کند از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بازنشر شد.

به گزارش مهر، کتاب «دختر آفتاب و دیو سیاه» که افسانه گل آفتاب گردان را روایت می‌کند نوشته محمدحسین محمدی، نویسنده و شاعر جوان افغانستانی به چاپ سوم رسید.

این کتاب افسانه دختری به نام آفتاب است که به جنگ دیو سیاهی می‌رود که موجب شده سرزمینش سالیان دراز در تاریکی بماند.

در پایان این کتاب سخن ناشر منتشر شده است: «محمدحسین محمدی، نویسنده و شاعر جوان، در کشور همسایه، افغانستان متولد شده است. او داستان‌هایش را با گویش فارسی متداول در افغانستان می‌نویسد و خواندن آثارش می‌تواند کودکان و نوجوانان را با گویش‌های مختلف زبان فارسی و هم‌چنین ادبیات مردم با فرهنگ افغانستان آشنا کند.

امور انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان امیدوار است آشنایی مردم مسلمان ایران و افغانستان با فرهنگ یک‌دیگر موجب نزدیکی و همدلی بیشتر دولت دوست و برادر شود.»

کتاب «دختر آفتاب و دیو سیاه» با تصویرگری محمدرضا لواسانی که مناسب کودکان بالای ۷ سال است در چاپ سوم با شمارگان ۲ هزار و ۵۰۰ نسخه به قیمت ۱۲ هزار تومان منتشر شده است. پیش‌تر نیز ۹ هزار نسخه از این کتاب به چاپ رسیده بود.

این کتاب ۴۰ صفحه‌ای در فروشگاه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سراسر کشور و مجموعه شهر کتاب در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد.

................ هر روز با کتاب ...............

مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...