به گزارش ایبنا، اختتامیه شانزدهمین دوره جشنواره نقد کتاب عصر یکشنبه در سرای کتاب موسسه خانه کتاب برگزار شد.
در این آیین منتخبان به شرح زیر معرفی شدند:
 
کلیات
اثر شایسته‌ی تقدیر:
«نقد و تحلیل کتاب روش تحقیق به زبان ساده»، مراد اسماعیلی، پژوهشنامه‌ی انتقادی متون، ش 2، اردیبهشت 1397.
 
فلسفه، کلام و عرفان
اثر شایسته‌ی تقدیر:
«آسیب‌شناسی کتاب درسی مبانی عرفان نظری با رویکرد تحلیل محتوا و روش»، محمدرضا ارشادی‌نیا، پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی، بهار و تابستان 1397.
 
دین
الف) قرآن و حدیث
اثر شایسته‌ی تقدیر:
«بازخوانی نقادانه و واکاوی روایات عاشورایی کتاب الهدایه‌ی‌الکبری خصیبی»، محسن رفعت و وحید شریفی گرم‌دره، پژوهشنامه‌ی امامیه، ش 8، پاییز و زمستان 1397.
 
ب) فقه و حقوق
اثر شایسته‌ی تقدیر:
«نقد کتاب مبانی حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران»، ابراهیم موسی‌زاده، پژوهشنامه‌ی انتقادی متون، ش 5، مرداد 1397.
 
علوم‌اجتماعی
الف) علوم اجتماعی
اثر برگزیده:
«بررسی و ارزیابی کتاب ایدئولوژی و اتوپیا: مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی شناخت»، فرهنگ ارشاد، پژوهشنامه‌ی انتقادی متون، ش 12، اسفند 1397.
 
ب) علوم سیاسی
اثر برگزیده:
«روانکاوی لاکانی و امکان بازآفرینی امر سیاسی: بازخوانی انتقادی لاکان و امرسیاسی»، علی‌اشرف نظری، پژوهشنامه‌ی انتقادی متون، ش 6، شهریور 1397.
 
ج) ارتباطات
اثر شایسته‌ی تقدیر:
«تولید علم انسانی قرآنی بدون التزام به قواعد تفسیر: نقد کتاب همشناسی فرهنگی...»، مصطفی همدانی، دین و سیاست فرهنگی، ش 10، بهار و تابستان 1397.
 
 زبان و زبان‌شناسی
اثر شایسته‌ی تقدیر:
«نقد و معرفی کتاب نظام انطباق در زبان تاتی»، جهاندوست سبزعلی‌پور، پژوهش‌های زبان‌شناسی تطبیقی، ش 16، پاییز و زمستان 1397.
 
ادبیات
الف) نقد ادبی
اثر شایسته‌ی تقدیر:
«یادداشت‌هایی درباره‌ی فردوسی و شاهنامه»، سجاد آیدنلو، آینه پژوهش، ش 169، فروردین و اردیبهشت 1397.
 
ب) متون کهن
اثر برگزیده:
«میل در چشم جهان بینش کشید: نورالعیون زرین‌دست و تصحیح آن»، گلپر نصری و یونس کرامتی، آینه میراث، ش 62، بهار و تابستان 1397.
 
ادبیات داستانی
اثر شایسته‌ی تقدیر:
«نقد فمنیستی بوم‌گرای رمان جای خالی سلوچ»، بهزاد پورقریب، ادبیات پارسی معاصر، ش 2، پاییز و زمستان 1397.
 
تاریخ و جغرافیا
اثر برگزیده:
«نقدی بر کتاب ایران در عصر صفوی»، بهزاد کریمی، پژوهشنامه انتقادی متون، ش 10، دی 1397.
 
علوم و فنون
اثر برگزیده:
«نقدی بر کتاب تاریخ و فلسفه‌ی ریاضیات»، حسن امینی، پژوهشنامه انتقادی متون، ش 1، فروردین 1397.
 
کودک و نوجوان
اثر برگزیده:
«درآمدی بر بوم‌فمنیسم: مطالعه‌ی موردی دو دوست و دیلینگ دیلینگ»، مسیح ذکاوت، مطالعات ادبیات کودک، ش 18، پاییز و زمستان1397.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...