«تاریخ راقم» تالیف میرسید شریف راقم سمرقندی به چاپ دوم رسید.

تاریخ راقم  میرسید شریف راقم سمرقندی

به گزارش کتاب نیوز، چاپ دوم «تاریخ راقم» اثر میرسید شریف سمرقندی به کوشش منوچهر ستوده توسط نشر بنیاد دکتر افشار و نشر نشر سخن منتشر شد.

سید میرشرف‌الدین شریف سمرقندى (متوفای 1113ق)، شاعر و تاریخ‌نگار تاجیک در سده یازدهم و دوازدهم است که تخلصش راقم است. محمد قزوینى احتمال داده کلمه راقم لقب و اسم یا تخلص او نبوده و مراد سید راقم از این کلمه، راقم سطور بوده‌است؛ اما در مقطعِ بیشتر نمونه شعرهاى او که در سخنوران صیقل روى زمین به چاپ رسیده، شاعر تخلص خود را به دو شکل «راقم» و «راقما» آورده‌است.

ناشر در معرفی این اثر آورده است:
تاریخ راقم تالیف میرسید شریف راقم سمرقندی کتابی است در ذکر مهم‌ترین رویدادهای خراسان بزرگ ،ورارود و خوارزم از ۷۳۶ تا اواخر سده یازدهم و یادکرد وفیات مشاهیر آن نواحی که در اوایل سده دوازدهم نگارش یافته است. از آنجا که مولف خود از اهالی خراسان بوده اطلاعاتی که از اغلب وقایع تاریخی شیبانی های ماوراء النهر و روابط آن با تیموریه و صفویه به دست داده در مآخذ دیگر یافت نمی‌شود. نثر این کتاب مسجع و آراسته به شعر و ثبت رویدادها در آن اغلب به شکل ماده تاریخ است.

منوچهر ستوده (۲۸ تیر ۱۲۹۲ تهران – ۲۰ فروردین ۱۳۹۵ ) ایران‌شناس، جغرافی‌دان تاریخی، استاد دانشگاه تهران و پژوهشگر برجستهٔ ایرانی بود. از او حدود ۶۰ جلد کتاب و نزدیک به ۳۰۰ مقاله به‌جا مانده‌است. او نخستین ایرانی است که اولین فرهنگ گویشی را به چاپ رسانید.

چاپ دوم کتاب "تاریخ راقم اثر میرسید شریف سمرقندی به کوشش منوچهر ستوده در 236 صفحه با قطع رقعی به قیمت 65 هزار تومان به همت نشر بنیاد دکتر افشار و نشر نشر سخن منتشر شده و در کتابفروشی ها در دسترس علاقمندان است.

نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...
داستان خانواده شش‌نفره اورخانی‌... اورهان، فرزند محبوب پدر است‌ چون در باورهای فردی و اخلاق بیشتر از همه‌ شبیه‌ اوست‌... او نمی‌تواند عاشق‌ شود و بچه‌ داشته‌ باشد. رابطه‌ مادر با او زیاد خوب نیست‌ و از لطف‌ و محبت‌ مادر بهره‌ای ندارد. بخش‌ عمده عشق‌ مادر، از کودکی‌ وقف‌ آیدین‌ می‌شده، باقی‌مانده آن هم‌ به‌ آیدا (تنها دختر) و یوسف‌ (بزرگ‌‌ترین‌ برادر) می‌رسیده است‌. اورهان به‌ ظاهرِ آیدین‌ و اینکه‌ دخترها از او خوش‌شان می‌آید هم‌ غبطه‌ می‌خورد، بنابراین‌ سعی‌ می‌کند از قدرت پدر استفاده کند تا ند ...
پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...