کتاب «نامه‌های لوتری» [Lutheran letters] نوشته پیر پائولو پازولینی [Pier Paolo Pasolini] با ترجمه احمد حسینی از سوی انتشارات مانیاهنر روانه بازار کتاب شد.

نامه‌های لوتری» [Lutheran letters]  پیر پائولو پازولینی [Pier Paolo Pasolini]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، این کتاب شامل مجموعه‌ای از یادداشت‌ها و مقاله‌های پازولینی است که در دهه‌ی هفتاد قرن بیستم نوشته شده و همه فاسدان جامعه پیرامونش را هدف قرار داده است.

«ما دو غریبه‌ایم؛ فنجان‌های چای چنین می‌گویند»، «زبان اشیا چگونه تغییر کرده است»، «بولونیا، شهری مصرف‌گرا و کمونیستی»، «پسرها دو برابر بیشتر سازش‌پذیرند»، «آن‌ها زنده‌اند؛ اما باید می‌مردند»، «مجسمه‌های مریم مقدس دیگر اشک نمی‌ریزند»، «اعلام برائت از سه‌گانه‌ی زندگی‌ام»، «مواد مخدر- یک تراژدی واقعی در ایتالیا»، «موضوعی برای ساخت فیلمی راجع به یک افسر پلیس»، «سران حزب دموکراسی مسیحی باید محاکمه شوند» و «مصاحبه‌ی شما تایید می‌کند که باید آن دادگاه برگزار شود» از بخش‌های کتاب «نامه‌های لوتری» به شمار می‌آید.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «شب‌ها هم این‌جا مانند شب‌های سواحل مدیترانه، امن و امان و پر از آسایش است و آدم‌ربایی‌ها، سرقت از بانک‌ها، اعدام‌ها، میلیون‌ها مورد کلاهبرداری و دزدی فقط اخباری است که در ستون حوادث روزنامه‌ها دیده می‌شود. همه بالاخره با این شرایط کنار آمده‌اند، حال یا خودشان نمی‌خواهند واقعیت را ببینند یا آن‌قدر کند و خنثی پیگیر اخبار و واقعیت‌ها می‌شوند که همه‌چیز از تب‌وتاب می‌افتد.»

در توضیحی از مترجم انگلیسی این اثر آمده که پیر پائولو پازولینی، روزنامه‌نگار، رمان‌نویس، شاعر و فیلم‌ساز ایتالیایی در سال 1922 در بولونیا به دنیا آمد. دانشجوی تاریخ و هنر ادبیات بود که با آغاز جنگ جهانی دوم، مجبور شد درس و مطالعاتش را رها کند و به فریولی برود، استانی در مرز مشترک ایتالیا، اتریش و یوگسلاوی که مادرش اصالتا اهل آن بود. این‌جا بود که او زبان فریولی را آموخت و اولین شعرهایش را به همین زبان سرود و البته در همین‌جا بود که او با مشاهده‌ی درگیری و کشمکش‌های روستاییان با اربابانشان، تفکری سیاسی یافت. پازولینی در سال 1975، به شکل مشکوک و به دست مردی روسپی در رم به قتل رسید.

کتاب «نامه‌های لوتری» نوشته پیر پائولو پازولینی، با شمارگان 500 نسخه، در 256 صفحه، به قیمت 69 هزار تومان، از سوی انتشارات مانیاهنر منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...