کتاب «نامه‌های لوتری» [Lutheran letters] نوشته پیر پائولو پازولینی [Pier Paolo Pasolini] با ترجمه احمد حسینی از سوی انتشارات مانیاهنر روانه بازار کتاب شد.

نامه‌های لوتری» [Lutheran letters]  پیر پائولو پازولینی [Pier Paolo Pasolini]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، این کتاب شامل مجموعه‌ای از یادداشت‌ها و مقاله‌های پازولینی است که در دهه‌ی هفتاد قرن بیستم نوشته شده و همه فاسدان جامعه پیرامونش را هدف قرار داده است.

«ما دو غریبه‌ایم؛ فنجان‌های چای چنین می‌گویند»، «زبان اشیا چگونه تغییر کرده است»، «بولونیا، شهری مصرف‌گرا و کمونیستی»، «پسرها دو برابر بیشتر سازش‌پذیرند»، «آن‌ها زنده‌اند؛ اما باید می‌مردند»، «مجسمه‌های مریم مقدس دیگر اشک نمی‌ریزند»، «اعلام برائت از سه‌گانه‌ی زندگی‌ام»، «مواد مخدر- یک تراژدی واقعی در ایتالیا»، «موضوعی برای ساخت فیلمی راجع به یک افسر پلیس»، «سران حزب دموکراسی مسیحی باید محاکمه شوند» و «مصاحبه‌ی شما تایید می‌کند که باید آن دادگاه برگزار شود» از بخش‌های کتاب «نامه‌های لوتری» به شمار می‌آید.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «شب‌ها هم این‌جا مانند شب‌های سواحل مدیترانه، امن و امان و پر از آسایش است و آدم‌ربایی‌ها، سرقت از بانک‌ها، اعدام‌ها، میلیون‌ها مورد کلاهبرداری و دزدی فقط اخباری است که در ستون حوادث روزنامه‌ها دیده می‌شود. همه بالاخره با این شرایط کنار آمده‌اند، حال یا خودشان نمی‌خواهند واقعیت را ببینند یا آن‌قدر کند و خنثی پیگیر اخبار و واقعیت‌ها می‌شوند که همه‌چیز از تب‌وتاب می‌افتد.»

در توضیحی از مترجم انگلیسی این اثر آمده که پیر پائولو پازولینی، روزنامه‌نگار، رمان‌نویس، شاعر و فیلم‌ساز ایتالیایی در سال 1922 در بولونیا به دنیا آمد. دانشجوی تاریخ و هنر ادبیات بود که با آغاز جنگ جهانی دوم، مجبور شد درس و مطالعاتش را رها کند و به فریولی برود، استانی در مرز مشترک ایتالیا، اتریش و یوگسلاوی که مادرش اصالتا اهل آن بود. این‌جا بود که او زبان فریولی را آموخت و اولین شعرهایش را به همین زبان سرود و البته در همین‌جا بود که او با مشاهده‌ی درگیری و کشمکش‌های روستاییان با اربابانشان، تفکری سیاسی یافت. پازولینی در سال 1975، به شکل مشکوک و به دست مردی روسپی در رم به قتل رسید.

کتاب «نامه‌های لوتری» نوشته پیر پائولو پازولینی، با شمارگان 500 نسخه، در 256 صفحه، به قیمت 69 هزار تومان، از سوی انتشارات مانیاهنر منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...