ماریو بارگاس یوسا - نویسنده‌ی نام‌دار پرویی - در حال نگارش رمانی با محوریت مبارزان ایرلندی است.

یوسا اعلام کرد، رمان جدیدش درباره‌ی راجر کیسمنت خواهد بود که به خاطر گزارش‌هایش که از نقض حقوق بشر در کنگو اوایل قرن بیستم انتقاد می‌کرد، شهرت یافت.

این نویسنده‌ی هفتاد و دوساله همچنین گفت: «کیسمنت در خاطراتش، فجایع موثقی را گزارش کرده که برخی موارد آن هنوز از سوی سرویس اطلاعاتی بریتانیا مخفی مانده‌اند.» نویسنده‌ی "جنگ آخرالزمان" همچنین اعلام کرد، قصد دارد در ماه اکتبر به کنگو سفری داشته باشد تا برای رمان جدیدش تحقیقاتی انجام دهد.

به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری فرانسه، کیسمنت در سال 1904 گزارشی دست‌ اول از نقض حقوق بشر در کنگو منتشر کرد، که به شهرت جهانی دست یافت. او به‌عنوان کنسول بریتانیا در آنگولا، برزیل، کنگو و موزامبیک فعالیت داشت.

کیسمنت که برای استقلال ایرلند مبارزه می‌کرد، دستگیر و در سال 1916 اعدام شد.

جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...