ترجمه فارسی کتاب «دیپلماسی عمومی؛ بنیان‌هایی برای تعامل در عصر دیجیتال» [Public diplomacy : foundations for global engagement in the digital age] اثر نیکلاس جی. کال [Nicholas J. Cull] استاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و از بنیانگذاران رشته دیپلماسی عمومی، منتشر شد.

دیپلماسی عمومی؛ بنیان‌هایی برای تعامل در عصر دیجیتال» [Public diplomacy : foundations for global engagement in the digital age]  نیکلاس جی. کال [Nicholas J. Cull

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، این کتاب که در هشت فصل به رشته تحریر درآمده، با ترجمه مسعود میرزایی و توسط انتشارات جوینده به زینت طبع آراسته شده و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

نیکلاس کال در این کتاب ضمن تبیین عناصر اصلی دیپلماسی عمومی، با ذکر مثال‌های تاریخی متعدد، نحوه به کارگیری و استفاده صحیح از این عناصر را نیز به خواننده نشان می‌دهد. در واقع علاوه بر جنبه‌های غنی تئوریک، کاربردی و عملیاتی بودن کتاب، یکی از نقاط قوت مهم آن محسوب می‌شود.

همان‌گونه که خود نویسنده نیز در دیباچه اشاره می‌کند «این کتاب نوشته شده است تا یک متن واحد و پایه برای آموزش دیپلمات‌های دانشجو و دانشجوهای دیپلمات باشد. این کتاب نه تنها درباره ظهور رهیافت‌های جدید نسبت به افکارعمومی جهانی است، بلکه اصلاً به خاطر این رهیافت‌ها به رشته تحریر درآمده است» (ص 19).

نویسنده علاوه بر تدریس دیپلماسی عمومی در دانشگاه‌های مختلف جهان به‌ویژه دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، کارگاه‌های آموزشی متعددی را نیز برای دیپلمات‌های ارشد آمریکا، بریتانیا، کانادا و برخی کشورهای دیگر برگزار کرده است که حاصل چندین سال تدریس در مراکز آکادمیک و دیپلماتیک کتابی است که ترجمه فارسی آن در 440 صفحه توسط انتشارات جوینده روانه باز نشر شده است.

نسخه انگلیسی این کتاب در سال 2019 از سوی انتشارات «پالیتی» به‌طور همزمان در آمریکا و بریتانیا منتشر شد و مورد استقبال محافل دیپلماتیک و اساتید و کارشناسان حوزه دیپلماسی عمومی قرار گرفت. «جوزف نای » استاد برجسته دانشگاه‌ هاروارد و نظریه‌پرداز «قدرت نرم» درباره این کتاب گفته است: «ارزش و اهمیت دیپلماسی عمومی در عصر اطلاعات و رسانه‌های اجتماعی، روز به روز افزایش می‌یابد و در این زمانه شاید متخصصان انگشت شماری داشته باشیم که بتوانند به‌خوبی ما را با جنبه‌های عمومی دیپلماسی آشنا کنند. بی‌گمان یکی از این افراد شایسته نیکلاس کال است که به‌خوبی این کار را انجام داده است.»

گوش دادن، حمایت عمومی، فرهنگ، تبادل و آموزش، بنگاه‌های پخش بین‌المللی، برند و برندسازی و مشارکت و همکاری از جمله عناصر مهم دیپلماسی عمومی هستند که نیکلاس کال در فصول مختلف کتابِ کلاسیک خود به آن‌ها پرداخته است.

در بخشی از مقدمه کتاب می‌خوانیم: مهارت گوش‌دادن یکی از سنگ‌بناهای دیپلماسی عمومی است... تصمیم‌سازان و سیاست‌گذاران آمریکایی نمی‌توانستند به‎‌درستی صداها را تشخیص دهند، آن‌ها قادر نبودند میزان عصبانیت و عدم احترام به کشورشان را به‌ویژه به‌خاطر نحوه رفتار با فلسطینی‌ها و دیگران در جهان اسلام درک کنند.

«کشورهایی که می‌خواهند نفوذ جهانی زیادی داشته باشند، هیچ راهی ندارند جز اینکه درگیر دیپلماسی عمومی ‌شوند. مردم جهان که کاملاً به هم متصل شده‌اند، انتظار دارند حرف‌های آن‌ها شنیده شود و مسئولان با آن‌ها صحبت کنند، ولی اگر پی ببرند که تلاش‌هایی برای دستکاری و تحریف در جریان است، پس می‌زنند. این ایده که مردم ارتباطات را به‌صورت منفعل می‌پذیرند، منسوخ شده است» (ص 14).

علاوه بر دیپلماسی عمومی، در سال‌های اخیر کتاب‌های دیگری از جمله رسانه‌های جدید و آینده دیپلماسی، روزنامه‌نگاری جهانی، کرونا و ارتباطات سیاسی، افسانه بی‌بی‌سی، پساحقیقت، اتاق بیضی (خاطرات جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ) و وفاداری والاتر (خاطرات جیمز کومی رئیس سابق اف‌بی‌آی) با ترجمه مسعود میرزایی منتشر شده‌اند.

................ هر روز با کتاب ...............

ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...
عدالت در یک جامعه پسادیکتاتوری چگونه باید تأمین شود؟... آلمان پیش از این نیز مجبور شده بود با بقایای حکومت دیکتاتوری هیلتر و جرائم آنها مواجه شود... آیا باید دست به پاکسازی ادارات دولتی از افرادی زد که با حکوت کمونیستی همکاری داشته‌اند؟... احکام بر اساس قانونی تنظیم می‌شدند که کمترین مجازات را مقرر کرده بود... رسیدگی به هتک حیثیت افراد در رژیم گذشته... بسیاری از اساتید و استادیاران به عنوان خبرچین برای اشتازی کار می‌کردند ...