ترجمه کتاب «اخبار جعلی: دروغ، تحریف و توهم در روزنامه‌نگاری» تازه‌ترین اثر «برایان مک نیر» استاد علوم ارتباطات و روزنامه‌نگاری توسط بهجت عباسی منتشر شد.

به گزارش ایسنا، ترجمه این کتاب که در سال ۲۰۱۸ تالیف شده، در هفته جاری از سوی انتشارات جوینده در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

نویسنده ضمن اشاره به پیشینه تاریخی و فلسفی پدیده اخبار جعلی، تاثیرات گرایش‌های سیاسی و اجتماعی جوامع در قرن بیست و یکم را نیز در اوج‌گیری این پدیده بررسی کرده است.

کتاب با روایت دیالوگ جنجالی «جیم آکوستا» گزارشگر سی.ان.ان با «دونالد ترامپ» در نخستین کنفرانس خبری رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا آغاز می‌شود؛ کسی که سابقه اظهارات جنجالی و اغلب توهین‌آمیز او در مورد افراد، کشورها و سیاست‌های مختلف حتی پیش از به قدرت رسیدنش توجه رسانه‌ها را جلب کرده بود. او در جریان مبارزات انتخاباتی‌اش بارها رسانه‌ها، سازمان‌های خبری و روزنامه‌نگاران را «دروغگو» و «تولیدکننده اخبار جعلی» خوانده بود.

مک نیر معتقد است پدیده اخبار جعلی در واقع نمایانگر وجود بحرانی گسترده در زمینه اعتماد به نخبگان و از جمله نخبگان سیاسی و نخبگان رسانه‌ای شاغل در رسانه‌های اصلی دنیا است که کارکنان آن‌ها برای حفظ نقش سنتی خود در دموکراسی‌های لیبرال دست و پا می‌زنند.

مترجم کتاب نیز در یادداشت مقدماتی خود با اشاره به اهمیت و ضرورت بررسی و تحلیل پدیده اخبار جعلی در عصر کنونی، یادآوری کرده است: وقتی رئیس‌جمهوری آمریکا به عنوان به اصطلاح قدرتمندترین رهبر جهان از سوی بسیاری از سیاستمداران، کارشناسان و رسانه‌های باسابقه، رسماً به استفاده از اخبار جعلی متهم می‌شود و در عین حال خود او به صورت علنی رسانه‌های اصلی جهان را به تولید اخبار جعلی متهم می‌کند، می‌توان تا حدودی به اهمیت این پدیده نوظهور و تفاوت‌های اساسی آن با اشتباه در روزنامه‌نگاری و یا انتشار اخبار دروغ در گذشته‌های نه چندان دور پی برد.

در روزگاری که پدیده اخبار جعلی به خانه‌ها راه یافته و به دغدغه مردم تبدیل شده است، برایان مک نیر، استاد دانشگاه کویینزلند استرالیا در کتاب جدید خود این پدیده را نه چون یک مساله فرهنگی مجرد که به عنوان پدیده‌ای نشات‌گرفته از روندهای مهم سیاسی و اجتماعی در جوامع قرن بیست و یکم بررسی می‌کند.

«#اخبار جعلی»، «جعل در روزنامه‌نگاری»، «کاهش اعتماد به روزنامه‌نگاری» و «اخبار جعلی و فرهنگ سیاسی دموکراتیک» از جمله موضوعاتی است که مک نیر در اثر جدید خود با ذکر مثال‌های عینی آن‌ها را بررسی کرده است.

کتاب «اخبار جعلی» در ۲۰۰ صفحه و پنج فصل با ترجمه بهجت عباسی به بازار عرضه شده است. مقدمات فلسفه (اثر نیگل واربرتون)، افسانه‌های مشرق‌زمین (مجموعه دوجلدی) و وفاداری والاتر (خاطرات جیمز کومی، رئیس پیشین پلیس فدرال آمریکا) از دیگر آثاری هستند که پیش‌تر با ترجمه این مترجم منتشر شده‌اند.

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...