جلد دوم مجموعه «جنبش‌های ادبی» [literary movements for students] به کوشش ایرا مارک ملین [Ira Mark Milne] با ترجمه محمدتقی فرامرزی منتشر شد.

جنبش‌های ادبی» [literary movements for students]  ایرا مارک ملین [Ira Mark Milne]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، جلد دوم «جنبش‌های ادبی» در 319 صفحه و با قیمت 145 هزارتومان در انتشارات کاوش‌پرداز عرضه شده است.

در مقدمه مترجم عنوان شده است: هدف از تألیف و ترجمه کتاب «جنبش‌های ادبی»، فراهم کردن یک راهنمای جامع و معتبر برای خوانندگان علاقه‌مند به مطالعه، درک، و لذت بردن از آثار برجسته ادبی و جنبش‌های ادبی با امکان دسترسی آسان به اطلاعات مرتبط با تک‌تک جنبش‌ها و آثار ادبی در سیر تاریخ ادبیات جهان است. این کتاب(6 جلدی، به فارسی)، علاوه بر علاقه‌مندان به ادبیات جهان و نقد ادبی، برای استادان، دانشجویان دوره‌های کارشناسی و بالاتر، معلمان، و پژوهندگان در زمینه جنبش‌ها و نقد ادبی، منبعی مفید و ضروی است.

اطلاعات گنجانده شده در ذیل عنوان هر جنبش ادبی، شامل مقدمه‌ای بر آن؛ بحث درباره شماری از نویسندگان برگزیده و آثار مرتبط با آن؛ تحلیل مضمون‌های غالب در آن؛ و تشریح فنون ادبی به کار رفته در آن جنبش می‌شود.

علاوه براین اطلاعات مهمی در زمینه ادبی و تاریخی هر جنبش نیز در اختیار مخاطبان گذاشته می‌شود؛ این اطلاعات شامل مقاله‌ای با محتوای زمینه تاریخی؛ یک بخش خواندنی افزوده بر متن با محتوای مقایسه زمان و مکان شکل‌گیری جنبش در فرهنگ غربی؛ مقاله‌ای انتقادی؛ و نقدی قبلا منتشر شده درباره جنبش می‌شود.

بخش‌های دیگری با عنوان اقتباس‌های رسانه‌ای و پیشنهادهایی برای مطالعه بیشتر آثار داستانی و غیرداستانی درباره مضمون‌ها و موضوعات مشابه بر کتاب افزده شده است. از دیگر اجزای کتاب می‌توان به اندیشه‌ها و سرنخ‌های موضوعی برای پژوهش، پرسش‌هایی برای مطالعه، و فهرست‌هایی از منابع انتقادی حاوی مطالب بیشتر درباره هر جنبش ادبی اشاره کرد.

در این جلد از کتاب به جنبش‌های ادبی «درام در عصر الیزابت»، «عصر روشنگری»، «اگزیستانسیالیسم»، «اکسپرسیونیسم» و «ادبیات گوتیک» پرداخته شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

نوشتن از دنیا، در عین حال نوعی تلاش است برای فهمیدن دنیا... برخی نویسنده‌ها به خود گوش می‌سپارند؛ اما وقتی مردم از رنج سر به طغیان برآورده‌اند، بدبختیِ شخصیِ نویسنده ناشایست و مبتذل می‌نماید... کسانی که شک به دل راه نمی‌دهند برای سلامت جامعه خطرناک‌اند. برای ادبیات هم... هرچند حقیقت، که تنها بر زبان کودکان و شاعران جاری می‌شود، تسلایمان می‌دهد، اما به هیچ وجه مانع تجارت، دزدی و انحطاط نمی‌شود... نوشتن برای ما بی‌کیفر نیست... این اوج سیه‌روزی‌ست که برخی رهبران با تحقیرکردنِ مردم‌شان حکومت کنند ...
کسی حق خروج از شهر را ندارد و پاسخ کنجکاوی افراد هم با این جمله که «آن بیرون هیچ چیز نیست» داده می‌شود... اشتیاق او برای تولید و ثروتمند شدن، سیری ناپذیر است و طولی نمی‌کشد که همه درختان جنگل قطع می‌شوند... وجود این گیاه، منافع کارخانه را به خطر می‌اندازد... در این شهر، هیچ عنصر طبیعی وجود ندارد و تمامی درختان و گل‌ها، بادکنک‌هایی پلاستیکی هستند... مهمترین مشکل لاس وگاس کمبود شدید منابع آب است ...
در پانزده سالگی به ازدواج حسین فاطمی درمی‌آید و کمتر از دو سال در میانه‌ی اوج بحران‌ ملی شدن نفت و کودتا با دکتر زندگی می‌کند... می‌خواستند با ایستادن کنار خانم سطوتی، با یک عکس یادگاری؛ خود را در نقش مرحوم فاطمی تصور کرده و راهی و میراث‌دار او بنمایانند... حتی خاطره چندانی هم در میان نیست؛ او حتی دقیق و درست نمی‌دانسته دعوی شویش با شاه بر سر چه بوده... بچه‌ی بازارچه‌ی آب منگل از پا نمی‌نشیند و رسم جوانمردی را از یاد نمی‌برد... نهایتا خانم سطوتی آزاد شده و به لندن باز می‌گردد ...
اباصلت هروی که برخی گمان می‌کنند غلام امام رضا(ع) بوده، فردی دانشمند و صاحب‌نظر بود که 30 سال شاگردی سفیان بن عیینه را در کارنامه دارد... امام مثل اباصلتی را جذب می‌کند... خطبه یک نهج‌البلاغه که خطبه توحیدیه است در دربار مامون توسط امام رضا(ع) ایراد شده؛ شاهدش این است که در متن خطبه اصطلاحاتی به کار رفته که پیش از ترجمه آثار یونانی در زبان عربی وجود نداشت... مامون حدیث و فقه و کلام می‌دانست و به فلسفه علاقه داشت... برخی از برادران امام رضا(ع) نه پیرو امام بودند؛ نه زیدی و نه اسماعیلی ...
شور جوانی در این اثر بیشتر از سایر آثارش وجود دارد و شاید بتوان گفت، آسیب‌شناسی دوران جوانی به معنای کلی کلمه را نیز در آن بشود دید... ابوالمشاغلی حیران از کار جهان، قهرمانی بی‌سروپا و حیف‌نانی لاف‌زن با شهوت بی‌پایانِ سخن‌پردازی... کتابِ زیستن در لحظه و تن‌زدن از آینده‌هایی است که فلاسفه اخلاق و خوشبختی، نسخه‌اش را برای مخاطبان می‌پیچند... مدام از کارگران حرف می‌زنند و استثمارشان از سوی کارفرما، ولی خودشان در طول عمر، کاری جدی نکرده‌اند یا وقتی کارفرما می‌شوند، به کل این اندرزها یادشان می‌رود ...