مراسم رونمایی از ترجمه آمریکایی کتاب "سفر به گرای 270 درجه" در حوزه هنری برگزار می‌شود

پال اسپراکمن - مترجم آمریکایی رمان «سفر به گرای 270درجه»ی احمد دهقان و استاد زبان فارسی دانشگاه راتگرز ایالت نیوجرسی، روز شنبه 14 مرداد به تهران می‌آید تا در مراسم رونمایی و تقدیم ترجمه‌اش به ایرانیان حاضر شود.

به گزارش ایسنا، اسپراکمن که به تازگی ترجمه «سفر به گرای 270درجه» را به پایان برده، به دعوت حوزه هنری به کشورمان خواهد آمد تا روز دوشنبه 16 مرداد در جشن رونمایی ترجمه خود از این کتاب شرکت کند.

این استاد دانشگاه پیش از این یادداشت‌های قاسم غنی - نویسنده و مصحح‌ متون کهن ادبیات ایران-  را با همکاری سیروس غنی به انگلیسی برگردانده است. «زبان و فرهنگ فارسی» و «نگاهی به آثار و زندگی عبید زاکانی» ازجمله تالیفات او در زمینه ادبیات فارسی است و در حوزه ترجمه مقالات نیز می‌توان به برگردان او از «غرب‌زدگی» جلال آل احمد اشاره کرد. اسپراکمن همچنین ترجمه داستان‌های «‌کباب غاز» و «یکی بود یکی نبود» محمدعلی جمالزاده و «سفر عصمت» ابراهیم گلستان را در کارنامه خود به ثبت رسانده است.

او در سفر 10روزه خود به ایران، شماری از آثار داستانی منتشرشده توسط انتشارات سوره مهر حوزه هنری را نیز برای ترجمه به انگلیسی انتخاب خواهد کرد.

اسپراکمن، دکتری زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه شیکاگو گرفته و فوق‌ لیسانس زبان عربی را نیز از دانشگاه راتگرز.

جلسه رونمایی ترجمه وی از رمان احمد دهقان، روز دوشنبه 16 مرداد در شبستان حوزه هنری برگزار می‌شود.

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...