کتاب «مشت‌زن» اثر حسن موسوی اثر اول جایزه بزرگ تصویرگری براتیسلاوا در سال ۲۰۱۹ شد.

مشت زن حسن موسوی

به گزارش مهر، این کتاب توسط انتشارات کتاب‌های طوطی «بخش کودک و نوجوان انتشارات فاطمی» منتشر و توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان نامزد دریافت این جایزه در کشور اسلواک معرفی شده بود. کانون پرورش فکری به‌عنوان نماینده ایرانی این مسابقه در هر دوره با اعلام فراخوان به ناشران و جمع‌آوری آثار برگزیده تصویرگران ایرانی، اقدام به برگزاری نشست داوری با حضور تصویرگران و کارشناسان این حوزه می‌کند.

بر همین اساس نمایندگانی از شورای کتاب کودک و انجمن تصویرگران ایران نیز در شورای سیاست‌گذاری، بررسی و داوری آثار هنرمندان کشور با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان همکاری می‌کنند. داوران در این دوره آثار ۱۵ تصویرگر ایرانی از کتاب‌های ناشران مختلف را به عنوان نامزد دریافت جایزه دوسالانه تصویرگری (IBBY) براتیسلاوا ۲۰۱۹ معرفی کردند.

«مشت‌زن» کتابی تصویری است که دنیای پرشور قهرمانی را روایت می‌کند که در تقابل محبت و خشم گرفتار شده است و هرچه او با خشم بیشتری مشت می‌زند دنیایش کوچک‌تر می‌شود تا این‌که دیگر اثری از آدم‌های اطرافش نمی‌ماند، انسان‌دوستی و کنترل خشم و قدرت، پیام مهمی است که تصویرهای متفاوت را به مخاطب یادآوری می‌کند. این کتاب پیش از این نیز به فهرست کلاغ سفید کتابخانه‌ی بین‌المللی مونیخ و نمایشگاه تصویرگری ۲۰۱۸ شارجه راه‌یافته بود.

دوسالانه‌ تصویرگری براتیسلاوا یکی از قدیمی‌ترین رویدادهای بین‌المللی تصویرگری کتاب کودک در کنار جایزه‌ هانس کریستین اندرسن، از مهم‌ترین جوایز تصویرگری کتاب‌های کودک و نوجوان است. این رویداد هنری از سال ۱۹۶۷ میلادی با پشتیبانی یونسکو به عنوان یکی از مهم‌ترین مسابقات تصویرگری جهان زیر نظر دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان (IBBY) هر دو سال یک بار در شهر براتیسلاوا کشور اسلواکی برگزار می‌شود.

حسن موسوی متولد سال ۱۳۶۲ در قم است. او فعالیت حرفه‌ای خود را با مجله کیهان بچه‌ها از سال ۱۳۸۴ آغاز کرده است و در کارگاه‌ها و نمایشگاه‌های متعدد ملی و بین‌المللی مانند براتیسلاوا (اسلواکی، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۳)/ فستیوال بلونیا (ایتالیا، ۲۰۱۳)/ موزه ایتاباشی (ژاپن، ۲۰۱۳)/ فستیوال شارجه (امارات، ۲۰۱۳)/ نمایشگاه تصویرسازی مونیخ (آلمان، ۲۰۱۴)/ نمایشگاه تصویرسازی بلژیک (۲۰۱۴)/ نمایشگاه تصویرسازی دانمارک (۲۰۱۴)/ نمایشگاه تصویرسازی بیروت (لبنان، ۲۰۱۴)/ نمایشگاه تصویرسازی (آلمان، ۲۰۱۵)/ نمایشگاه تصویرسازی بیروت (لبنان، ۲۰۱۵) حضور داشته است.

هدف مؤسسه‌ BIBIANA و بنیان‌گذاران این دوسالانه فراهم کردن شرایطی برای ارزیابی و گسترش تصویرگری است. به‌این‌ترتیب بهترین آثار منتشرشده در دو سال گذشته به نمایش درمی‌آیند و کارشناسان و داوران بین‌المللی از سراسر دنیا از میان این آثار به ۵ اثر سیب طلایی اهدا می‌کنند و یک اثر را برای دریافت «جایزه‌ی بزرگ» انتخاب می‌کنند. پیش ‌از این تنها در سال ۲۰۰۵، علیرضا گلدوزیان از ایران توانسته بود این جایزه‌ تصویرگری کودک را دریافت کند.

بیست‌وهفتمین دوره‌ دوسالانه‌ تصویرگری براتیسلاوا، امروز سوم آبان ۱۳۹۸ (۲۵ اکتبر ۲۰۱۹) در قلعه‌ قدیمی براتیسلاوا با کنفرانس خبری و اعلام نتایج داوری آغاز می‌شود و تا ۱۵ دی ۱۳۹۸ (۵ ژانویه ۲۰۲۰) با برپایی کارگاه‌ها، نشست‌ها و همایش‌های ادبیات کودک و نوجوان با حضور نویسندگان و تصویرگران برجسته و برگزیده‌ی بین‌المللی ادامه خواهد داشت.

علی بوذری، تصویرگر ایرانی و هیات‌علمی دانشگاه هنر تهران، امسال برای دومین بار به عنوان عضو هیات‌ داوران این دوسالانه همکاری داشت.

زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...