برگزیدگان چهارمین و پنجمین دوره‌ جایزه‌ دکتر رضا داوری‌اردکانی معرفی شدند.

به گزارش ایسنا، در این دوره رساله‌ حسن امیری‌آرا با عنوان «هم‌زمانی و واقعیت (نسبت متافیزیک زمان و هم‌زمانی نسبی) » به‌عنوان رساله‌ برگزیده انتخاب شد و از رساله‌ «تفسیر پدیدارشناسانه‌های دگر از اخلاق نیکوماخوس؛ مطالعه‌ انتقادی» نوشته سید مجید کمالی تقدیر شد.

به نویسنده‌ رساله‌ برگزیده مبلغ صد میلیون ریال، به‌همراه لوح تقدیر اهدا شد. هر دو رساله در نشر هرمس منتشر خواهند شد.

مرکز فرهنگی شهر کتاب از سال ۱۳۹۴ و به منظور تقدیر از دانشجویان دکتری رشته‌ فلسفه و با هم‌فکری و حمایت استاد دکتر رضا داوری‌اردکانی، جایزه‌ دکتر رضا داوری‌اردکانی را به بهترین رساله‌ دکتری رشته‌ فلسفه اهدا می‌کند.

 اعضای هیات داوران این جایزه‌ عبارت‌اند از: رضا داوری‌اردکانی، پرویز ضیاء‌شهابی، شهرام پازوکی، سیدحمید طالب‌زاده، علی‌اصغر مصلح، محمدجواد صافیان و با دبیری علی‌اصغر محمدخانی.

 حسن امیری‌آرا متولد ۱۳۶۶ دکتری فلسفه در فلسفه‌ علم از مؤسسه‌ پژوهشی حکمت و فلسفه‌ ایران است. تاکنون کتاب‌های «شوپنهاور» و «فلسفه‌ تراژدی: از افلاطون تا ژیژک» اثر جولیان یانگ، «اسپینوزا» و «طبیعت‌گرایی» از دانش‌نامه‌ فلسفی استنفورد، «تاریخچه‌ فلسفه‌ زمان» اثر آدریان باردون، «نسبی‌انگاری، مطلق‌انگاری و ورای آنها» اثر مایکل کراوس، «گفت‌وگویی درباره‌ متافیزیک زمان» اثر برادلی داودن با ترجمه‌ وی منتشر شده است. همچنین برگردان مدخل فلسفه‌ ریاضیات از مجموعه‌ مدخل فلسفه‌ علم و کتاب نسبی انگاری اثر پل اُگرادی در دست انتشار است.

مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...
عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...