به مناسبت اول شهریورماه روز بزرگداشت ابن سینا 10 رساله مهم و کاربردی شیخ الرئیس بوعلی سینا به همت انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی تجدید چاپ می‌شود.

به گزارش ایبنا به نقل از روابط‌عمومی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 9 رساله از این مجموعه به مناسبت همایش بین‌المللی ابن سینا در سال1383 در شهر همدان تجدید چاپ شده‌اند و هم‌اکنون انتشارات انجمن در راستای تکریم مقام علمی و فرهنگی این حکیم بزرگ ایرانی ضمن بازنشر مجدد این 9 رساله، رساله کنوز المعزمین این فیلسوف و حکیم برجسته را نیز تجدید چاپ می‌کند. 

براساس این خبر مجموعه رسائلی که تجدید چاپ خواهند شد عبارتند از: رساله جودیه، تصحیح محمود نجم آبادی، چاپ اول 1330؛ رساله نبض، تصحیح سید محمد مشکوه، چاپ اول 1330؛ رساله نفس، تصحیح موسی عمید، چاپ اول 1330؛ الهیات دانشنامه علائی، تصحیح محمد معین، چاپ اول 1331؛ طبیعیات دانشنامه علائی، تصحیح مجتبی مینوی، چاپ اول 1331؛ منطق دانشنامه علائی، تصحیح سید محمد مشکوه و محمد معین، چاپ اول 1331؛ رساله در حقیقت و کیفیت سلسله موجودات و تسلسل اسباب و مسببات، چاپ اول 1331؛ ظفرنامه منسوب به ابن‌سینا، تصحیح غلامحسین صدیقی، چاپ اول 1348؛ رساله کنوز المعزمین، تصحیح جلال الدین همائی، چاپ اول 1331؛ پنج رساله تصنیف شیخ الرئیس ابوعلی سینا با مقدمه و حواشی احسان یارشاطر.  

تاثیر اندیشه و آثار شیخ الرئیس بوعلی سینا نه تنها در ایران که در سطح جهانی انکارناپذیر است و به گواه جمع زیادی از مورخین و دانشمندان، بسیاری از پیشرفت‌ها در شاخه‌های مختلف دانش، بر پایه نظرات و آراء این حکیم برجسته ایرانی صورت گرفته است

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...