کودکان از طریق مشاهده و همکاری با دیگران در خانه، روستا، مزرعه، فضای شهری و محیط بازی می‌توانند بیاموزند و هر چه مشارکت کودکان در فرایند یادگیری بیشتر باشد در آینده بزرگسالانی کارآمدتر خواهیم داشت، این جان کلام کتاب «انسان شناسی یادگیری در کودکی» [The Anthropology of Learning in Childhood] است که تاکید دارد: کودکان باید در فرایند یادگیری مشارکت کنند.

انسان شناسی یادگیری در کودکی» [The Anthropology of Learning in Childhood]

سلسله مقالات کتاب «انسان‌شناسی یادگیری در کودکی» با ویراستاری دیوید لنسی قوم‌نگار، جان باک، انسان‌شناس تکاملی و سوزان گسکینز انسان‌شناس روانشناسی در پنج بخش «فهم پژوهش انسان‌شناسانه، یادگیری به مثابه فرایندی اجتماعی، یادگیری معانی فرهنگی، یادگیری امرار معاش و یادگیری در قرن بیست و یکم» چشم‌اندازهای متفاوت دیرینه‌شناسان، انسان‌شناسان فرهنگی، انسان‌شناسان تکاملی، زبان‌شناسان و دیگرانی که پیوند مشترک انسان‌شناسی دارند را با هدف تلفیق بازنمایی این سنتهای پژوهشی و یافتن مخرج مشترک آنها گردآورده است.

در این کتاب دیوید لنسی قوم‌نگار بر تجربه فردی فرهنگ پذیری و وجوه اشتراک و افتراق میان صورت و کارکرد کودکی در فرهنگهایی با ابعاد جغرافیایی و زمانی مختلف تاکید می‌کند، مطالعات جان باک، انسان‌شناس تکاملی بر این متمرکز می‌شود که محیط چگونه الگوی مبنایی انسان را شکل داده است و افراد چگونه در فرایند رشد به زمینه‌های اجتماعی، بوم‌شناسانه و فرهنگی خود واکنش نشان می‌دهند و هدف کار سوزان گسکینز انسان‌شناس روانشناسی تولید و بازتولید فرهنگ از طریق ساخت معنا از تجربه افراد بوده است.

اما در نهایت دیوید ف.لنسی، جان باک و سوزان گسکینز در این کتاب بر شش اصل توافق دارند: انسان در کودکی ظرفیت منعطف و قدرتمندی برای یادگیری دارد، فرهنگ اهداف و نتایج یادگیری را تعیین می‌کند، فرهنگ برای پیشبرد انتقال خود شامل ایده‌های قوام‌یافته در این باره است که کی و چگونه می‌توان از کودک توقع داشت رفتارها و مهارتهای باارزشی را فراگیرد که باعث موفقیتش می‌شود، یادگیری در فرایندهای اجتماعی جاسازی شده‌اند، کودکان همزمان در حال بودن و شدن‌اند و حین کنش هر لحظه‌شان با رفتاری متناسب سن خودشان در حال حرکت و سیر به سوی بزرگسالی نیز هستند و در نهایت اینکه کودکان باید در فرایند یادگیری نقشی فعال برعهده داشته باشند.

در مجموع، چشم‌اندازهای انسان‌شناسانه بیانگر این است که یادگیری در کودکی از راه مشارکت معنادار اجتماعی در دوره طولانی پیش از بلوغ رخ می‌دهد و اگر کودکان فعالانه در محیطهای روزمره مشارکت کنندگانی مولد در پی یادگیری باشند در طول زمان نیز به بزرگسالانی کارآمد بدل خواهند شد.

کتاب «انسان‌شناسی یادگیری در کودکی» با ویراستاری دیوید ف.لنسی، جان باک و سوزان گسکینز با ترجمه سید محمد بهروز را انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد در 392 صفحه رهسپار بازار کتاب کرده است.
دیوید ف. لنسی، انسان‌شناس و استاد باز نشسته‌ی دانشگاه یوتا، جان باک، استاد دانشگاه فولرتن و سوزان گسکینز، استاد روانشناسی دانشگاه ایلینوی است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...