مانلی محمودان از مرکز فرهنگی‌هنری شماره ۸ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تهران در سی‌ویکمین دوره هفته کتاب با ۶۵۵ کتاب خوانده‌شده به‌عنوان نفر اول پویش ملی کتاب‌خوانی کانون معرفی شد. گفت‌وگویی با مانلی ۱۰ ساله داشتیم؛ کسی که با شیطنت‌ها و شیرین‌زبانی دوره کودکی، کلمات را با دقت زیاد کنار هم می‌چید و از علاقه خود به کتاب می‌گفت. جواب‌هایش کوتاه اما خالصانه و صادقانه بودند. مانلی محمودان یک کتاب هم به نام «خرطومم کو؟» نوشته و منتشر کرده است و یک کتاب جدید دیگر هم آماده چاپ دارد. گفت‌وگوی ایبنا را با این کتابخوانِ کوچک در ادامه می‌خوانید:

مانلی محمودان

مانلی از چه زمانی کتاب‌خواندن را شروع کردی؟
از دو سه‌سالگی کتاب‌خواندن را آغاز کردم.

چه کسی برای اولین‌بار تو را با کتاب و کتاب‌خواندن آشنا کرد؟
مادرم و مربیانم در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نقش زیادی در کتابخوان‌شدن من داشتند.

بیشتر چه کتاب‌هایی دوست داری و می‌خوانی؟
من همه کتاب‌ها را دوست دارم. به نظر من کتاب‌های ترجمه‌ای حس قوی‌تری نسبت به کتاب‌های ایرانی دارند. یک کتابی را هم خیلی دوست داشتم که اسمش «درخت بلوط بزرگی در دانه بلوط کوچک‌» بود. نویسنده این کتاب یک فرد خارجی به نام مکس لوکادو است که انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان این کتاب را با ترجمه اعظم‌سادات ملک منتشر کرده است.

نویسنده ایرانی محبوب تو کیست؟
آقای محمدرضا شمس.

چرا اصلاً کتاب می‌خوانی و تا این حد به کتاب‌خواندن علاقه داری؟
چون کتاب برای من خیلی کارآمد است. در مدرسه کتاب‌های علمی خیلی برایم مفید هستند و کمکم می‌کنند. مثلاً بقیه بچه‌ها کلاس قرآن می‌روند که قرآن‌خواندن‌شان قوی شود. من هم با کتاب‌خواندن دایره لغاتم را بیشتر می‌کنم. بچه‌ها گاهی هنگام خواندن کتاب فارسی تپق می‌زنند یا متن را بااحساس نمی‌خوانند؛ اما من هر زمان که روخوانی می‌کنم معلمم می‌گوید «آفرین!».

کانون پروش فکری کودکان و نوجوانان چه تأثیری در کتاب‌خوان‌شدن تو و پرورش استعدادهایت داشته است؟
من از زمانی که خیلی کوچک بودم و تقریباً از چهارسالگی به کانون می‌رفتم تا همین الان. تمام کلاس‌های کانون را شرکت می‌کنم و خیلی دوست‌شان دارم و چیزهای زیادی از این کلاس‌ها یاد می‌گیرم.

مربیان کانون چه کمکی به تو می‌کنند؟
مربیانم کمک می‌کنند که استعدادهایم تقویت شوند؛ مثلاً نقاشی بکشم، نویسندگی کنم و…. حتی مربی‌ام به من کمک کرد که یک کتاب بنویسم و چاپ کنم.

درست است، تو خودت هم یک کتاب نوشته‌ای. لطفاً برایمان درباره کتابی که نوشته‌ای توضیح بده.
اسم کتاب من «خرطومم کو؟» است. اولین ترمی بود که من در کلاس نوشتن خلاق کانون شرکت کردم و مربی من، خانم بهناز الوالفایی از این داستان خوشش آمد و گفت بهتر است که این داستان به چاپ برسد. با کمک انتشارات پیشوک این کتاب چاپ شد. این انتشارات از نویسندگان کوچک حمایت می‌کند تا روزی در آینده واقعاً یک نویسنده بزرگ شوند.

دوست داری باز هم کتاب بنویسی و منتشر کنی؟
بله حتماً و یک کتاب هم آماده چاپ دارم. جشنواره‌ای به نام کمیک استریپ برگزار شد که در آنجا مربیانم به من کمک کردند یک کتاب کمیک استریپ جدید تمام کنم. اکنون می‌خواهیم یک مترجم هم پیدا کنیم تا این کتاب را چاپ کنیم. اسم کتاب «مدرسه باستانی» است.

به جز کتاب‌خواندن چه تفریحات دیگری داری؟
به جز کتاب‌خواندن در اوقات فراغت به کارهایی مانند نوشتن، تصویرگری، عروسک‌ساختن و… مشغول هستم.

دوست داری در آینده چه شغلی داشته باشی؟
من دوست دارم وقتی بزرگ شدم رشته هنر بخوانم؛ چون در هنر رشته‌ها و فعالیت‌های مختلف با هم ارتباط دارند. من خیلی دوست دارم که در آینده هنرمند شوم.

چطور از اول سال تا الان ۶۵۵ کتاب خواندی و به عنوان نفر اول پویش ملی کتاب‌خوانی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان انتخاب شدی؟
فکر می‌کنم تا الان کتاب‌هایی که خوانده‌ام به ۷۰۰ کتاب رسیده باشد. من از کتابخانه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کتاب امانت می‌گرفتم. شب‌ها موقع خواب کتاب‌ها را می‌خواندم. از مرکز هر بار دو کتاب امانت می‌گرفتم. گاهی در مدرسه هم مثلاً کتاب «تام گیتس» می‌خوانم.

در میان این تعداد کتاب‌هایی که خواندی بیشتر چه کتاب‌هایی وجود داشتند؟
همه کتاب‌های علمی، داستانی و… بودند. کتاب‌ها چند دسته هستند و همه نوع کتابی دوست دارم. من از چهارسالگی به کانون می‌رفتم و مربیانم به من کمک زیادی می‌کردند که الان اینجا هستم.

وقتی که کوچک بودی و سواد نداشتی بیشتر چه کسی برایت کتاب می‌خواند؟
مادرم برایم کتاب می‌خواند.

توصیه‌ات به بچه‌های هم‌سن‌وسال خودت چیست که آن‌ها هم به کتاب علاقه‌مند شوند؟
به نظرم بچه‌ها باید کتاب بخوانند؛ چون کتاب خیلی برای ما مفید است. بچه‌ها می‌توانند هر کتابی که علاقه دارند، بخوانند و لازم نیست حتماً در ژانر خاصی مطالعه کنند. مثلاً کتاب‌های علمی، داستان یا حتی کتاب‌هایی که در گوشی (نسخه الکترونیک کتاب) هستند، بخوانند.

دوستانت هم به کتاب علاقه دارند؟
بله آن‌ها هم کتاب می‌خوانند و کتاب را دوست دارند.

در طول روز چقدر با گوشی و کامپیوتر و نرم‌افزارها کار می‌کنی؟
حدود نیم ساعت.

اگر حرف دیگری هم با مخاطبان این گفت‌وگو و بچه‌های هم‌سن‌وسال خودت داری، بگو.
به نظر من کتاب بهترین انتخاب برای ماست. درست است که کتاب‌های ترجمه خارجی هستند؛ اما نویسندگان‌شان برای مخاطبان حس عمیق‌تری در داستان ایجاد می‌کنند و به ما درس زندگی می‌دهند. مثلاً خانم کلر ژوبرت از یک کشور دیگری به ایران آمده‌اند و من کتاب «خداحافظ راکون پیر» او را خیلی دوست داشتم و در هر جشنواره‌ای که بودم، دوست داشتم این کتاب را به بچه‌ها معرفی کنم. من کتاب‌های ساده را دوست دارم؛ ولی بعضی کتاب‌ها هم هستند که یک‌سری اطلاعات بیشتری دارند که آن‌ها هم جذاب هستند. در کل من به کتاب‌خواندن خیلی علاقه دارم و به بچه‌ها هم توصیه می‌کنم کتاب بخوانند.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...