مانلی محمودان از مرکز فرهنگی‌هنری شماره ۸ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تهران در سی‌ویکمین دوره هفته کتاب با ۶۵۵ کتاب خوانده‌شده به‌عنوان نفر اول پویش ملی کتاب‌خوانی کانون معرفی شد. گفت‌وگویی با مانلی ۱۰ ساله داشتیم؛ کسی که با شیطنت‌ها و شیرین‌زبانی دوره کودکی، کلمات را با دقت زیاد کنار هم می‌چید و از علاقه خود به کتاب می‌گفت. جواب‌هایش کوتاه اما خالصانه و صادقانه بودند. مانلی محمودان یک کتاب هم به نام «خرطومم کو؟» نوشته و منتشر کرده است و یک کتاب جدید دیگر هم آماده چاپ دارد. گفت‌وگوی ایبنا را با این کتابخوانِ کوچک در ادامه می‌خوانید:

مانلی محمودان

مانلی از چه زمانی کتاب‌خواندن را شروع کردی؟
از دو سه‌سالگی کتاب‌خواندن را آغاز کردم.

چه کسی برای اولین‌بار تو را با کتاب و کتاب‌خواندن آشنا کرد؟
مادرم و مربیانم در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نقش زیادی در کتابخوان‌شدن من داشتند.

بیشتر چه کتاب‌هایی دوست داری و می‌خوانی؟
من همه کتاب‌ها را دوست دارم. به نظر من کتاب‌های ترجمه‌ای حس قوی‌تری نسبت به کتاب‌های ایرانی دارند. یک کتابی را هم خیلی دوست داشتم که اسمش «درخت بلوط بزرگی در دانه بلوط کوچک‌» بود. نویسنده این کتاب یک فرد خارجی به نام مکس لوکادو است که انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان این کتاب را با ترجمه اعظم‌سادات ملک منتشر کرده است.

نویسنده ایرانی محبوب تو کیست؟
آقای محمدرضا شمس.

چرا اصلاً کتاب می‌خوانی و تا این حد به کتاب‌خواندن علاقه داری؟
چون کتاب برای من خیلی کارآمد است. در مدرسه کتاب‌های علمی خیلی برایم مفید هستند و کمکم می‌کنند. مثلاً بقیه بچه‌ها کلاس قرآن می‌روند که قرآن‌خواندن‌شان قوی شود. من هم با کتاب‌خواندن دایره لغاتم را بیشتر می‌کنم. بچه‌ها گاهی هنگام خواندن کتاب فارسی تپق می‌زنند یا متن را بااحساس نمی‌خوانند؛ اما من هر زمان که روخوانی می‌کنم معلمم می‌گوید «آفرین!».

کانون پروش فکری کودکان و نوجوانان چه تأثیری در کتاب‌خوان‌شدن تو و پرورش استعدادهایت داشته است؟
من از زمانی که خیلی کوچک بودم و تقریباً از چهارسالگی به کانون می‌رفتم تا همین الان. تمام کلاس‌های کانون را شرکت می‌کنم و خیلی دوست‌شان دارم و چیزهای زیادی از این کلاس‌ها یاد می‌گیرم.

مربیان کانون چه کمکی به تو می‌کنند؟
مربیانم کمک می‌کنند که استعدادهایم تقویت شوند؛ مثلاً نقاشی بکشم، نویسندگی کنم و…. حتی مربی‌ام به من کمک کرد که یک کتاب بنویسم و چاپ کنم.

درست است، تو خودت هم یک کتاب نوشته‌ای. لطفاً برایمان درباره کتابی که نوشته‌ای توضیح بده.
اسم کتاب من «خرطومم کو؟» است. اولین ترمی بود که من در کلاس نوشتن خلاق کانون شرکت کردم و مربی من، خانم بهناز الوالفایی از این داستان خوشش آمد و گفت بهتر است که این داستان به چاپ برسد. با کمک انتشارات پیشوک این کتاب چاپ شد. این انتشارات از نویسندگان کوچک حمایت می‌کند تا روزی در آینده واقعاً یک نویسنده بزرگ شوند.

دوست داری باز هم کتاب بنویسی و منتشر کنی؟
بله حتماً و یک کتاب هم آماده چاپ دارم. جشنواره‌ای به نام کمیک استریپ برگزار شد که در آنجا مربیانم به من کمک کردند یک کتاب کمیک استریپ جدید تمام کنم. اکنون می‌خواهیم یک مترجم هم پیدا کنیم تا این کتاب را چاپ کنیم. اسم کتاب «مدرسه باستانی» است.

به جز کتاب‌خواندن چه تفریحات دیگری داری؟
به جز کتاب‌خواندن در اوقات فراغت به کارهایی مانند نوشتن، تصویرگری، عروسک‌ساختن و… مشغول هستم.

دوست داری در آینده چه شغلی داشته باشی؟
من دوست دارم وقتی بزرگ شدم رشته هنر بخوانم؛ چون در هنر رشته‌ها و فعالیت‌های مختلف با هم ارتباط دارند. من خیلی دوست دارم که در آینده هنرمند شوم.

چطور از اول سال تا الان ۶۵۵ کتاب خواندی و به عنوان نفر اول پویش ملی کتاب‌خوانی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان انتخاب شدی؟
فکر می‌کنم تا الان کتاب‌هایی که خوانده‌ام به ۷۰۰ کتاب رسیده باشد. من از کتابخانه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کتاب امانت می‌گرفتم. شب‌ها موقع خواب کتاب‌ها را می‌خواندم. از مرکز هر بار دو کتاب امانت می‌گرفتم. گاهی در مدرسه هم مثلاً کتاب «تام گیتس» می‌خوانم.

در میان این تعداد کتاب‌هایی که خواندی بیشتر چه کتاب‌هایی وجود داشتند؟
همه کتاب‌های علمی، داستانی و… بودند. کتاب‌ها چند دسته هستند و همه نوع کتابی دوست دارم. من از چهارسالگی به کانون می‌رفتم و مربیانم به من کمک زیادی می‌کردند که الان اینجا هستم.

وقتی که کوچک بودی و سواد نداشتی بیشتر چه کسی برایت کتاب می‌خواند؟
مادرم برایم کتاب می‌خواند.

توصیه‌ات به بچه‌های هم‌سن‌وسال خودت چیست که آن‌ها هم به کتاب علاقه‌مند شوند؟
به نظرم بچه‌ها باید کتاب بخوانند؛ چون کتاب خیلی برای ما مفید است. بچه‌ها می‌توانند هر کتابی که علاقه دارند، بخوانند و لازم نیست حتماً در ژانر خاصی مطالعه کنند. مثلاً کتاب‌های علمی، داستان یا حتی کتاب‌هایی که در گوشی (نسخه الکترونیک کتاب) هستند، بخوانند.

دوستانت هم به کتاب علاقه دارند؟
بله آن‌ها هم کتاب می‌خوانند و کتاب را دوست دارند.

در طول روز چقدر با گوشی و کامپیوتر و نرم‌افزارها کار می‌کنی؟
حدود نیم ساعت.

اگر حرف دیگری هم با مخاطبان این گفت‌وگو و بچه‌های هم‌سن‌وسال خودت داری، بگو.
به نظر من کتاب بهترین انتخاب برای ماست. درست است که کتاب‌های ترجمه خارجی هستند؛ اما نویسندگان‌شان برای مخاطبان حس عمیق‌تری در داستان ایجاد می‌کنند و به ما درس زندگی می‌دهند. مثلاً خانم کلر ژوبرت از یک کشور دیگری به ایران آمده‌اند و من کتاب «خداحافظ راکون پیر» او را خیلی دوست داشتم و در هر جشنواره‌ای که بودم، دوست داشتم این کتاب را به بچه‌ها معرفی کنم. من کتاب‌های ساده را دوست دارم؛ ولی بعضی کتاب‌ها هم هستند که یک‌سری اطلاعات بیشتری دارند که آن‌ها هم جذاب هستند. در کل من به کتاب‌خواندن خیلی علاقه دارم و به بچه‌ها هم توصیه می‌کنم کتاب بخوانند.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...