«یادگیری آزاد» [Free to learn: why unleashing the instinct to play will make our children happier, more self-reliant, and better students for life] عنوان کتابی از پیترگری [Peter Gray] است که توسط مهدی غلامی ترجمه شده و نشر نی آن را به چاپ رسانده است. این کتاب درباره عوامل یادگیری صحبت می‌کند و تاکید زیادی بر پیدا کردن آزادانه راه‌های آموزش دارد.

یادگیری آزاد» [Free to learn: why unleashing the instinct to play will make our children happier, more self-reliant, and better students for life]  پیترگری [Peter Gray

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا؛ در جایی از کتاب گزاره‌ای آمده است تحت این عنوان که «آموزش بیشتر و آزمون بیشتر؛ از آموزش و آزمون کمتر، بهتر است». مشخصا منظور از این گفته، تاکید بر اهمیت تداوم آموزش است. کتاب قصد دارد امید را کلیدی برای بهبودی مسیر آموزش معرفی کند و تاکید دارد باید اجازه بدهیم کودکان بیشتر از غریزه خود استفاده کنند. پیتر گری به دسته‌بندی مشخصی اشاره می‌کند تحت عنوان شکارگر-خوراکجو که به صورت ژنتیک همه ما را در این دسته قرار می‌گیریم.

به عقیده گری، ما به عنوان شکارگر-خوراکجو، به مثابه یک وظیفه و نه چیز دیگر، تمایل شدیدی به مشارکت کردن و سهیم شدن داریم و به دنبال مساوات طلبی هستیم که همین امر هم از استقلال و انتظار آن‌ها از مشارکت طلبی ناشی می‌شود. به گفته گری، سبک شکارگر-خوارک‌جوها دانش‌محور و مهارت‌محور است و شادی و بردباری از جمله خصوصیت‌هایشان به شمار می‌رود.

سرخوشی ذهن و قدرت آموزشی بازی
در فصل هفتم کتاب، به موضوع سرخوشی ذهن پرداخته می‌شود با اشاره به آزمایشی که نشان می‌دهد افراد در حین بازی کردن، پتانسیل بیشتری برای یادگیری آزاد دارند. از طرفی به تحت نظر بودن اشاره می‌شود.

چنانچه افراد مورد آزمایش، متوجه تحت نظر بودن شوند تغییراتی در رفتارهایشان ایجاد می‌شود. پیتر گری باور دارد در این حالت، عملکرد افراد حرفه‌ای بهتر می‌شود و افراد مبتدی ممکن است بدتر شوند. با اینحال، اوج ظرفیت آموزشی، زمانی آغاز می‌شود که ناظری وجود نداشته باشد و افراد آزادانه و سرخوشانه به بازی بپردازن و احساسا اعمال فشار نکنند. این فصل از کتاب مشخصا روی این نکته تاکید می‌کند که خلاقیت، تحت فشار به وجود نمی‌آید.

رشد اجتماعی و عاطفی
یکی دیگر از اثرات آموزش با بازی، رشد اجتماعی و عاطفی است. در کتاب آمده است: بازی کردن با کودکان دیگر، دور از نظارت بزرگسالان، شیوه‌ای است که کودکان از طریق آن یاد می‌گیرند تا تصمیمات خود را بگیرند، احساسات و هیجانات خود را کنترل کنند، مسائل را از دیدگاه دیگران نیز ببینند، بادیگران در مورد تفاوت‌ها گفتگو کنند و دوست پیدا کنند. به طور خلاصه از طریق بازی است که بچه‌ها نحوه کنترل بر زندگی خود را یاد می‌گیرند.

پیتر گری در پایان‌بندی کتاب از خوشبینی‌هایش برای آینده آموزش صحبت می‌کند. او می‌گوید: من خوشبین هستم که ما و فرهنگ ما به هوشیاری خواهیم رسید و آزادی برعهده گرفتن یادگیری را به خود بچه‌ها بازمی‌گردانیم تا اینکه یادگیری، دوباره لذت بخش، هیجان‌انگیز و بخش اصلی از زندگی باشد نه کاری خسته‌کننده، افسرده‌کننده و اضطراب‌زا.

گری منشا خوشبینی خود را سیستم موجود آموزش و مدارس نمی‌داند و باور دارد این مکان‌ها، تنها برای منفعت خودشان حرکت می‌کنند و اگر به آن‌ها انتقاد کنیم که چرا کودکان چیزی یاد نمی‌گیرند، آن‌ها تنها کاری که می‌کنند ساعات مدارس را بیشتر می‌کنند و بچه‌ها را بیشتر نگه می‌دارند. خوشبینی من از بابت اتفاق‌هاییست که بیرون مدرسه در انتظار بچه‌هاست. جایی که بچه‌ها اجازه دارند خودشان یادگیری را به عهده بگیرند.

کتاب «یادگیری آزاد»، اثر پیتر گری، با ترجمه مهدی غلامی، در 382صفحه و با قیمت 190هزارتومان، از سوی نشر نو، به بازار کتاب عرضه شد.

[این کتاب پیش از این توسط نشر شریف منتشر شده بود.]

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...