مجموعه داستان‌های کوتاه و طرح‌های فرزانه آقائی‌پور با عنوان «پری» راهی بازار کتاب شده است.

داستان‌های کوتاه و طرح‌های فرزانه آقائی‌پور «پری»

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، این کتاب در ۴۰۰ صفحه با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و قیمت ۱۹۰ هزار تومان در نشر ترنجان منتشر شده است.

در نوشته پشت جلد کتاب آمده است: کتاب «پری»، مجموعه چهل و دو داستان کوتاه است. داستان‌ها واقع‌گرایانه هستند؛ در بسیاری از زمینه‌ها، از جنگ، خصوصیات فردی، آرزوها، تلاش‌ها، موفقیت‌ها و ناکامی‌ها، رویاها، ترس‌ها، وسواس‌ها، عشق، خیانت، گسل‌های بین‌افراد در موارد مختلف و... .

بیشتر قهرمانان، زن هستند؛ زنانی که از کنار جریان زندگی، بی‌احساس رد نمی‌شوند، در محیط کار و زندگی فعال هستند و مُهر خود را بر رویدادها می‌گذارند.

در برشی از داستان «نوشو جان» می‌خوانیم:

آقا جلیل از آمریکا چندبار تلفنی با نوشین صحبت کرد و هر بار نوشین فریاد می‌زد «نه، پدر! این کار را نکنید. لطفا فکر کنید!» یک بار گفت «روی من حساب نکنید. از عهده من خارجه.» یک بار هم گفت «اگر اون رو با خودتون بیارید، من از این خونه می‌رم.» وقتی از پدر خواسته بود گوشی را بدهد به ستاره، پدر گفته بود «لازم نیست با او صحبت کنی. نگران نباش، خودم ترتیبش رو می‌دم.»
- پدر! شما هنوز ستاره رو نشناختین.
- نوشین جان! لطفا از این جریان با کسی صحبت نکن، حتی پروین و شوهرش.
بالاخره پدر بازگشت و فرزند چهارساله وعقب‌افتاده ستاره را هم با خود آورد. فرزندی که معلوم نشد نه ستاره او را می‌خواسته و نه همسر آمریکایی‌اش. البته بهانه آن‌ها، شروع یک کار بود که می‌بایست هر دو، شبانه‌روز وقت صرفش کنند. حتی آقاجلیل هم این موضوع را باور نکرده بود، اما نمی‌توانست جوابی قاطع به دخترش بدهد. با وجود این، مرتب به نوشین می‌گفت که نگه‌داری از او موقتی است.

همچنین در توضیح طرح جلد کتاب آمده است:
این طرح اثر زنده‌یاد هانیبال الخاص است که به نویسنده (فرزانه آقائی‌پور) اهدا شده است.
فرزانه آقایی‌پور(زاده ۱۳۲۷، خاش) در سال ۱۳۴۹ کارشناسی مهندسی برق را از دانشگاه صنعتی شریف دریافت کرده و تا سال ۱۳۶۳ به کار در این زمینه مشغول بوده‌است و از آن زمان به نویسندگی اشتغال دارد.

«هنر و داوری»، «رستم و اسفندیار»، «ستار قره‌داغی»، «پارک اتابک»، «یارمحمدخان با چه کسی می‌جنگد؟»، «رضاخان در یک نمایش عجیب»، «خانه شماره ۱۰۹ خیابان کاخ»، «سیما» و «نسترن» از جمله آثار او هستند.

................ هر روز با کتاب ...............

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...