بیستمین شماره دوماهنامه ادبی «چامه» با ویژه‌نامه‌ای برای سیروس نوذری (شاعر) منتشر شد.

بیست چامه ویژه‌ سیروس نوذری

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، محمدصادق رحمانیان، مدیر و سردبیر این دوماهنامه ادبی در سرمقاله این شماره در مطلبی با عنوان «برنده نوبل و الهام از زبان و ادب فارسی» آورده است: «جایزه نوبل ادبی امسال به عبدالرزاق گورنه (قُرنه) تعلق گرفت. رمان‌نویس زنگباری که اصالتی یمنی دارد. پدر و مادر او در شرق یمن؛ یعنی حضرموت و در «الشهر» به دنیا آمده‌اند. نویسندگان عرب پس از انتشار برنده شدن او اظهار تأسف کرده‌اند که تاکنون رمانی از او را مطالعه نکرده‌اند و این موضوع را جزو شگفتی‌های نوبل ادبی قلمداد می‌کنند. مترجمان عرب حداقل ده کتاب او را پس از اعلام برنده‌ شدنش به زبان عربی ترجمه کرده‌اند. رمان‌های عبدالرزاق گورنه بر تبعیض نژادی، هویت و جست‌وجوی ریشه‌ها تمرکز دارند. همچنین دارای سبکی است که به شدت به حافظه متکی است، زیرا اغلب گذشته را با همۀ چیزهای موجود در آن زنده می‌کند. انتشار خبر اعطای نوبل ادبیات به عبدالرزاق گورنه، باعث شور و شعف هموطنانش در زنگبار نیز شد؛ جایی که البته افراد کمی کتاب‌های او را خوانده‌اند. باید منتظر ماند تا ترجمه آثارش از انگلیسی به زبان فارسی منتشر شود تا بتوان آرا و اندیشه‌هایش را بازکاوی کرد. او در مصاحبه‌اش با سایت جایزه نوبل خود را مدیون قرآن کریم و ادبیات فارسی دانسته است».

در چامه جدید همچنین نصرت‌الله مسعودی با ۲۵ شعر، تازه‌ترین آثار خود را عرضه کرده است.

در بخش داستان، داستان‌های کوتاهی را از محمدجواد جزینی (درخت‌گیسو)، فیروزه آقامحمدی (آنتیوس از شنل)، عترت اسماعیلی (آفتاب‌گردان‌ها در انتهای ریل قطار روییده‌اند)، حسن بهرامی (سر کتاب)، حوریه رحمانیان (پروانگی)، لیلا باقری (قبر) و مهدی شاطر (من از مارکز خفن‌ترم) می‌خوانیم. کارشناسی بخش داستان بر عهده محمدجواد جزینی است.

در بخش «شعر زمان» نیز تازه‌ترین سروده‌های این شاعران چاپ شده است: هرمز علی‌پور، شهاب مقربین، سیاوش احمد (رحمت حقی‌پور)، فرامرز سه‌دهی، علی جهانگیری، جلیل قیصری، نرگس الیکایی، علی مشکات، هوشنگ عباسی، علی پیرنهاد، زینب فرجی، تارا کسرایی، حامد معراجی، داوود ملک‌زاده، شهین راکی، نوید بازیار، مریم سیدافقهی و میثم امیری. این بخش زیر نظر ضیاءالدین خالقی آماده می‌شود.

علاوه‌بر این، ویژه‌نامه این شماره از «چامه» با نام «من کلاغ خودم هستم» و مطالبی با عنوان‌های «بگو چه نام دارد، لرزش بنفشه‌ای در باد؟»، «دفاع از اشیاء»، «بر ایوان چراغی نیست» و ... همراه است. در این بخش علاوه‌بر بازنشر برخی نقدها، مصاحبه‌ای بلند با سیروس نوذری، شاعر و پژوهشگر ادبی، آمده است. صادق رحمانی عهده‌دار این گفت‌وگو بوده است و یادداشت‌ها و مقالاتی نیز درباره او و از این نام‌ها دیده می‌شود: کیوان اصلاح‌پذیر، فیض شریفی، پوران کاوه، فرزاد کریمی، کاوه گوهرین، حمیدرضا شکارسری و محمود سنجری. کیوان اصلاح‌پذیر دبیری ویژه‌نامه سیروس نوذری را در شماره بیستم «چامه» بر عهده داشته است.

بخش شعر و ترجمه این مجله با نام‌هایی همچون پرویز عباسی داکانی، مریم یوسفی نصیری‌نژاد، رحیم چراغی، الکساندر بلوک، ناصر بایزیدی، سارا پیشان، پل سلان، امیل چیوران، مسعود غفوری و کاوه اکبر همراه است. نگاهی به شعر و ادبیات رومانی، صلاح نیازی؛ شاخه‌ای با درختی عجیب، و ترجمه شعرهای صلاح نیازی شاعر عراقی مقیم لندن، توسط محمد الامین الکرخی و صادق دارابی در این بخش آمده است.

در بخش «چامک» جستارها، نقد کتاب و پژوهش‌های تازه‌ای از نویسندگان و شاعران به چاپ رسیده است. نوشته‌هایی از هاروکی موراکامی، سامره‌ عباسی، محسن آریاپاد، علی پورحسن، راحله بهادر و جان مالوی‌هیل نیز در بخش «چامک» به چشم می‌خورد.

همچنین شماره بیست و یکم‌دوماهنامه ادبی «چامه» که هفته اول دی ماه ۱۴۰۰ منتشر می‌شود، ویژه‌نامه‌ای برای‌ علی موسوی گرمارودی، ادیب و شاعر، خواهد بود که رضا اسماعیلی، شاعر و منتقد دبیر این بخش خواهد بود.

«چامه» شماره بیستم در ۲۰۰ صفحه عرضه شده است و علاقه‌مندان می‌توانند برای خرید نسخه الکترونیکی به قیمت ۱۲ هزار تومان، به فروشگاه اینترنتی فیدیبو و جار مراجعه کنند.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...