رمان «سفر دریایی: یک داستان عاشقانه» [Überfahrt: eine Liebesgeschichte یا Crossing: A Love Story] نوشته آنا زگرس [Anna Seghers]، با ترجمه مهشید میرمعزی منتشر شد.

سفر دریایی: یک داستان عاشقانه» [Überfahrt: eine Liebesgeschichte یا Crossing: A Love Story] نوشته آنا زگرس [Anna Seghers]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، آنا زگرس 19 نوامبر 1900 در خانواده‌ای فرهنگ دوست، در شهر ماینتس آلمان دیده به جهان گشود. در 1928 وارد حزب کمونیست آلمان شد و در همین سال اولین کتابش «قیام ماهیگیران سن باربارا» را منتشر کرد. این داستان بلند، نظر منتقدان را جلب کرد و و جایزه هاینریش فن کلاسیت را برای وی به ارمغان آورد.

وی بعد از اینکه در سال 1933 توسط گشتاپو دستگیر و مدتی زندانی شد به پاریس گریخت. حدود هفت سال در این شهر اقامت داشت و در این مدت، با مجلات ضدفاشیستی که نویسندگان در تبعید آن را منتشر می‌کردند همکاری می‌کرد. در دوران تبعید در پاریس دو رمان با نام‌های «فزدسر» و «راهی که از میان فوریه می‌گذرد» را منتشر کرد. آنا زاگرس در این دو رمان به دلیل شکل‌گیری نازیسم می‌پردازد.

بعد از اشغال پاریس توسط نیروهای آلمانی در 1940، به شهر مارسی که هنوز به اشغال مهاجمین درنیامده بود، گریخت. یک سال بعد، از مارسی نیز گریخت و خود را به مکزیکوسیتی رساند. در مکزیک کلوپ ضدفاشیستی هاینریش هانیه را تأسیس کرد و در همین دوره بود که رمان «هفتمین صلیب» را منتشر کرد. این رمان ضدفاشیستی، که موضوع آن گریختن هفت زندانی از یک اردوگاه اجباری است، باعث شهرت جهانی آنا زگرس شد. کتاب «مردها جوان می‌مانند» نیز که اثری پرحجم با درونمایه اجتماعی ـ سوسیالیستی است، در 1949 منتشر شد.

داستان عاشقانه «سفر دریایی» نیز که اخیرا ترجمه و منتشر شده یکی از آثار این نویسنده است که داستان آن در زمانی بین 1955 تا 1965 طی سفری دریایی اتفاق افتاده که تا رسیدن به برزیل سه هفته زمان برده است. «هیچ چیز را نمی‌شود با عزیمت مقایسه کرد، نه واردشدن و نه ملاقات دوباره. وقتی پل موقت کشتی به سمت خشکی بالا کشیده می‌شود، آدم آن بخش از جهان و همچنین تمام چیزهایی را که در آنجا تجربه کرده اعم از رنج و شادی، برای همیشه ترک می‌کند؛ بعد سه هفته تمام دریا را پیش رو دارد.»

زگرس درباره نوشته‌های خود تأکید کرده است: «من برای انسان‌ها کتاب می‌نویسم، بعنی برای دیگران و برای خودم، چون خودم هم انسانم... اگر چیزی مرا شاد یا غمگین کند، وقتی با چیزی موافق یا مخالفم، این احساسات و تجربیاتم را با انسان‌های زیادی در میان می‌گذارم...»

انتشارات افق، سفر دریایی را اخیرا در 160 صفحه با بهای 130 هزار تومان عرضه کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...