کتاب «جسدها را نشانم بده: چگونه اجازه دادیم گرنفل اتفاق بیفتد» [Show Me the Bodies: How We Let Grenfell Happen] نوشته پیتر اپس [Peter Apps]، برنده جایزه اورول ۲۰۲۳ [Orwell prize] برای نوشتن بهترین کتاب سیاسی شد.

«جسدها را نشانم بده: چگونه اجازه دادیم گرنفل اتفاق بیفتد» [Show Me the Bodies: How We Let Grenfell Happen] نوشته پیتر اپس [Peter Apps]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، جایزه اورول به رسم هر سال برندگان جوایز خود را در دو بخش بهترین کتاب و روزنامه‌نگاری سیاسی معرفی کرد که بنا شده روایت پیتر اپس از تراژدی آتش‌سوزی گرنفل جایزه ۳۰۰۰ پوندی جورج اورول را به عنوان بهترین کتاب سیاسی سال دریافت خواهد کرد.

به این‌ترتیب کتاب «جسدها را نشانم بده: چگونه اجازه دادیم گرنفل اتفاق بیفتد» نوشته پیتر اپس، برنده جایزه اورول ۲۰۲۳ برای نوشتن بهترین کتاب سیاسی شد. از این‌کتاب به عنوان گزارشی «با شکوه» از کالبدشکافی تصمیمات سیاسی که منتهی به آتش‌سوزی برج گرنفل شد، یاد شده است.

هیات داوران جایزه غیرداستانی، به ریاست مارتا لین فاکس، گفت «جسدها را نشانم بده» که روایت دقیقه به دقیقه آتش‌سوزی سال ۲۰۱۷ را با تاریخچه‌ای طولانی از مقررات‌زدایی ساختمان‌ها ترکیب می‌کند، از ارزش‌های جایزه اورول است و درباره موضوعی ویرانگر نوشته شده که همه ما باید آن را درک کنیم.

اپس که در لندن زندگی می‌کند، روزنامه نگار و معاون سردبیر نشریه «اینساید هاوسینگ» است. وی درست یک ماه پیش از آتش‌سوزی گرنفل که ۷۲ نفر را کشت، گزارشی درباره خطرات روکش‌های قابل احتراق منتشر کرد و از آن زمان تحقیقات عمومی گرنفل را دنبال کرد که در نوامبر ۲۰۲۲ به پایان رسید. گزارش نهایی این تحقیق هنوز منتشر نشده است.

داوران کتاب وی را اثری باشکوه نامیدند که به طرز ماهرانه‌ای روایت‌های واضح و قانع‌کننده قربانیان آتش‌سوزی را با جزییات پزشکی قانونی (اما نه کمتر جذاب) درباره دهه‌ها سیاست‌هایی که منجر به این رویداد شد، ترکیب می‌کند.

روآن مور در نقد این کتاب نوشت: تا به حال، در این همه سال که به نقد کتاب‌های مربوط به ساختمان‌ها می‌پرداختنم هیچ کتابی هرگز اشک مرا درنیاورده بود. این یکی با روایتی از یکی از ساکنان گرنفل که با دختران خردسال و همسر باردارش برای فرار تلاش می‌کند، توانست این کار را انجام دهد.

در بخش داستانی نیز رمان تاریخی «زندگی جدید» [The New Life] اثر تام کرو [Tom Crewe] درباره محاکمه اسکار وایلد در دوران ویکتوریایی موفق به کسب جایزه ۳۰۰۰ پوندی شد.

زندگی جدید» [The New Life] اثر تام کرو [Tom Crewe]

جایزه جورج اورول علاوه بر اهدای جایزه به ۲ کتاب مستند و داستانی، هر سال به بهترین روزنامه‌نگارن و وب نویسانی که به روح اورول وفادار هستند جایزه می‌دهد.

دو خبرنگار از آبزرور از این جمله بودند که جایزه اورول را برای افشای مفاسد اجتماعی بریتانیا دریافت کردند. مارک تاونسند برای تحقیقات خود که نشان داد ده‌ها کودک پناهجو در هتل‌هایی که توسط وزارت کشور اداره می‌شوند توسط باندهای جنایتکار ربوده شده‌اند و شانتی داس برای تحقیقاتش درباره استثمار کارگران مهاجر در سیستم مراقبت بریتانیا موفق به کسب جایزه روزنامه‌نگاری شدند.

استیو بلومفیلد، دبیر خبر آبزرور گفت: شانتی و مارک، ماه‌های زیادی را صرف تهیه گزارش‌های بسیار دشوار و پیشگامانه‌ای کردند که کارهای اشتباهی را افشا می‌کردند که درصورت واکاوی نشدن مدفون می‌ماندند. آبزرور به این جایزه که منعکس کننده نتایج آن کار سخت است بسیار افتخار می‌کند.

دو نویسنده شامل دانیل لاول و فریا مارشال پین هم به طور مشترک جایزه اورول را برای گزارش درباره بی‌خانمانی برای گاردین دریافت کردند.

هدف از اهدای این جوایز سالانه تجلیل از آثاری است که هدف اورول برای «تبدیل نوشته سیاسی به هنر» را برآورده می‌کنند.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...