«تحولات سیاسی عصر امامت حضرت سجاد (ع)» نوشته محمدجواد گودینی توسط انتشارات میراث ماندگار منتشر شد.

تحولات سیاسی عصر امامت حضرت سجاد (ع) محمدجواد گودینی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، انتشارات میراث ماندگار کتاب «تحولات سیاسی عصر امامت حضرت سجاد (ع)» را در ۱۳۰ صفحه منتشر کرد. برای تألیف این اثر تاریخی - روایی نزدیک به ۱۰۰ جلد از منابع فارسی و عربی در پیرامون تاریخ اسلام دیده شده و با استفاده از آنها زندگانی امام چهارم حضرت سید الساجدین علی بن الحسین (ع) و رویدادهای سیاسی عصر امامت آن امام همام (ع) تحلیل و بررسی شده است.

نویسنده در فصل نخست به بررسی زندگانی پیشوای چهارم شیعیان حضرت زین العابدین (ع) می‌پردازد و در فصل دوم، رخدادهای سیاسی عصر امام چهارم (ع) همچون واقعه حره، قیام عبدالله بن زبیر و فرجام آن، قیام توابین به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی و قیام مختار بن ابی عبد ثقفی را به عنوان مهمترین رویدادهای سیاسی جهان اسلام و تشیع در عصر امامت حضرت سجاد (ع)، مورد بررسی و تحلیل قرار می‌دهد.

دوران امامت حضرت زین العابدین (ع) یکی از پرتحول‌ترین دوران‌های تاریخ سیاسی اسلام محسوب می‌شود و در این مقطع تاریخی، رخدادهای فراوانی در جهان اسلام پیش آمد. در این دوران، جهان اسلام شاهد انتقال خلافت از آل ابی سفیان به آل مروان بوده و دوران پرمشقت و دردآوری برای اهل بیت طاهرین (ع) و شیعیان ارزیابی می‌شود.

امام زین العابدین (ع) در دوران امامت ۳۵ ساله خود، با پنج خلیفه اموی (یزید بن معاویه، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولید بن عبدالملک) همزمان بوده و در محرم سال ۹۵ هجری، پس از حدود ۳۵ سال امامت، بدستور خلیفه اموی ولید بن عبد الملک به شهادت رسید. تحلیلی که نویسنده از این زندگی سیاسی امام چهارم (ع) به مخاطبان ارائه می‌کند در نوع خود کم نظیر است، بویژه آنکه این مقطع از تاریخ اسلام بسیار حساس است و ضرورت دارد که تحلیل‌های متعدد و متنوعی از زوایای گوناگون درباره آن ارائه شود.

گودینی، مدرک دکتری زبان و ادبیات عرب از دانشگاه تهران دارد. او پژوهشگر تاریخ اسلام و استاد دانشگاه و نویسنده کتاب‌هایی چون «تأملی بر زندگانی ابو الاسود دؤلی و شرح گزیده‌ی اشعارش»، «صعود و سقوط ادبیات سیاسی در عصر بنی‌امیه» (تالیف مشترک با مجتبی زارعی)، «چهل حدیث در ستایش حسن خلق»، «بررسی تحلیلی صلح امام حسن (ع) و آغاز خلافت اموی»، «بررسی و تحلیل زندگی سید حمیری و گزیده اشعارش»، «بررسی، شرح و تحلیل قصیده فرزدق در ستایش امام سجاد (ع)»، «تاملی بر زندگانی و سخنان امام حسن عسگری (ع)»، «چهل حدیث در فضائل حضرت فاطمه زهرا (س)»، «واکاوی زندگانی و سخنان عمربن‌عبدالعزیز» و «درآمدی بر زندگانی و سروده‌های صاحب بن عباد» است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...