به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، «در بلند مدت همه مرده‌ایم» [In the long run we are all dead : Keynesianism, political economy, and revolution] با زیر عنوان «کینزگرایی، اقتصادی سیاسی و انقلاب» کتابی است به قلم جف مان [Geoff Mann] که به همت انتشارات شیرازه منتشر شده است.

«در بلند مدت همه مرده‌ایم» [In the long run we are all dead : Keynesianism, political economy, and revolution] کینزگرایی، اقتصادی سیاسی و انقلاب قلم جف مان [Geoff Mann]

تمام کسانی که به نظریه‌های اقتصاد سیاسی علاقه‌مند بی شک نام کِینز و کینزگرایی را شنیده‌اند. همانطور که در مقدمه کتاب اشاره شده است: «از جان مینارد کینز اغلب به عنوان پرنفوذترین اقتصاددان قرن بیستم یاد می‌شود، حتما حرف درستی است، اما فکر فکر می‌کنم دلایل آن را نباید در اصالت مباحث وی جست و جو کرد. او متفکری خلاق و بسیار جذاب بود اما افکار او به همان دلیلی به طور خارق‌العاده‌ای قدرتمند شد که هر چیز دیگری به طور خارق‌العاده‌ای قدرتمند می‌شود: مخاطبانش بودند که افکار او را قدرتمند کردند. او حقیقتی گذرا یا دائمی را کشف نکرد اما در زمانه جنگ، فروپاشی اقتصادی و فاشیسم به پرسش‌هایی پاسخ داد که بسیاری افراد با شور می‌پرسیدند. حقیقتت پاسخ‌های او کاملا فرعی بود، اصل ماجرا آن بود که پاسخ‌هایش، فاجعه را توضیح می‌دادند و به اضطراب رنگ‌پریده‌ای که سیاست زمان و مکان او با آن دست و پنجه نرم می‌کردند مشروعیت می‌بخشید».

این کتاب را باید تلاشی دانست برای بررسی عمیق‌تر و نگاهی به دور از پیش داوری و بایست ذهنی به این نظریه، همانطور که مولف هم تاکید می‌کند، تا زمانی که سرمایه‌داری لیبرال تداوم داشته باشد، کینزگرایی هم تداوم خواهد داشت و بیم و امیدی که در قالب اندیشه او وجود دارد به ویژه در لحظات حساس خود را نمایان خواهد کرد. یکی از تاکیدات مهم مولف بر این است که نظریه عمومی کینز به درستی برای خوانندگان مفهوم سازی شود چرا که به اعتقاد او هر عزیمت دیگری برای فهم و نقد، نیازمند فراگیری این امر است. با این نگاه این کتاب را باید تلاشی دانست برای تامل کردن در کینز و کنیزگراها. این اثر در پی تعمق دوباره در نیروی نقد کینزی بر سرمایه‌داری و ارتباط آن با اقتصاد سیاسی هم به مثابه دانش و هم شیوه دانستن است. با همین رویکرد نویسنده کتاب خود را در 4 بخش اصلی سامان داده است.

بخش اول کتاب با عنوان کینزگرایی همانطور که از عنوانش برمی‌آید عمده تمرکز خود را به شرح نظریه و اندیشه کینز اختصاص داده است این بخش شامل سه فصل با عناوین، «رستاخیز کینز؟»، «کینزگرایی چیست؟» و «تراژدی فقر» می‌شود. نویسنده در این بخش به درک خود از کینزگرایی دست می‌زند و ادامه بخش‌های کتاب را نیز بر پایه همین درک و فهم است که پیش می‌برد. او در فصل سوم این بخش به خود کینز می‌پردازد تا بتواند شاهدی برای عمل کینزگرایی در گسترده‌ترین سطح آن ارائه نماید.

بخش دوم کتاب با عنوان پیش از کینز نیز خود شامل پنج فصل مجزاست. در این بخش نویسنده پیش از پرداختن به کینز به انقلاب فرانسه وهگل رجوع می‌کند، جایی که نقد کینزی پس از آنکه بی ثباتی و هیاهو سراسر اروپا را در بر گرفته بود برای نخستین بار وبه طور شفاف بیان شد. در ادامه این بخش مسائل اساسی در انقلاب به ویژه در سیمای ماکسیمیلیان روبسپیر، رهبر ژاکوبن بیان می‌شود. در حقیقت روبسپیر در قلب پاریس انقلابی، دو انگاره را صورتبندی کرد که سایر مفاهیم کتاب حول آن می‌چرخد: انقلاب بدون انقلاب و امکان فقرآبرومندانه در دوران مدرن. نویسنده در ادامه این بخش تمرکز خود را بر هگل می‌گذارد؛ کسی که انقلاب برای او نه تنها آغاز تاریخی دوران مدرن را مشخص کرد که علاوه بر آن تجربه جهان را چه به صورت مادی و چه ایدئولوژیک دگرگون نمود. اهمیت هگل برای این بحث جدا از تاثیراتش بر اندیشه اروپایی به خاطر پژواک شگفت‌انگیزی است که میان اندیشه سیاسی او و کینز دیده می‌شود.

بخش سوم کتاب با عنوان «کینز» شامل قرائت گسترده‌ای از کتاب «نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول» است. در فصل‌های این بخش نویسنده مکررا به نوشته‌ها و سایر آثار کینز نیز رجوع می‌کند اما تمرکز اصلی او بر نظریه عمومی است. البته هدف این بخش خلاصه کردن کتاب نیست بلکه نویسنده در پی توضیخ پویایی اقتصادی است که کینز نیز در پی توصیف آن بود. نویسنده ابتدا کتاب نظریه عمومی را معرفی و جهان اقتصادی که کینز احساس می‌کرد این کتاب برای آن ضروری است را شرح می‌دهد و در ادامه با نقد فراگیر کینزی به بررسی تئوری او در باب تقاضای موثر و بیکاری می‌پردازد و در ادامه این مبحث را در باب سرمایه و نقدینگی پی می‌گیرد.

بخش چهارم با عنوان «پس از کینز» عنوان بخش پایانی کتاب است. نویسنده در این بخش مفهوم کینزگرایی را که در فصول پیشین شرح داده بود را به زمین اقتصادی پسا جنگ جهانی دوم می‌برد. او نخست بر بیکاری و در ادامه بر نابرای تکیه می‌کند. او در هر فصل با جزییات زیاد به مداخلات موثر در سیاست می‌پردازد و بعضا به قلمرو سیاسی هم نفوذ می‌کند و علل و عواقب آن را شرح می‌دهد. او در این بخش بررسی شیوه‌هایی را مورد توجه قرار می‌دهد که از طریق آن‌ها نقد کینزی علی‌‌رغم تمام خوش‌اقبالی و بداقبالی‌هایش از زمان انتشار کتاب نظریه عمومی در سال 1936 برای احیای طیف گسترده‌ای از اقتصاد کینزی ادامه یافت و ادامه می‌یابد.

کتاب «در بلند مدت همه مرده‌ایم» نوشته جف مان با ترجمه سامان صفرزائی در 471 صفحه، شمارگان 550 نسخه و قیمت 135 هزار تومانت توسط انتشارات شیرازه کتاب ما در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...