کتاب «پرده دوم» شامل خاطرات شفاهی محمدرضا شرکت توتونچی، از فعالان و مبارزان انقلاب اسلامی توسط انتشارات «راه یار» منتشر و راهی بازار نشر شد.

پرده دوم» شامل خاطرات شفاهی محمدرضا شرکت توتونچی  نوید ظریف کریمی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، «پرده دوم» که تحقیق آن برعهده نوید ظریف کریمی و محمد باقری بوده و تدوین آن هم توسط نوید ظریف کریمی صورت گرفته، روایت‌ها و خاطرات محمدرضا شرکت توتونچی معروف به رضا توکلی متولد سال ۱۳۲۴ است. توتونچی که او را «عزت شاهی مشهد» هم می‌دانند، از مبارزان و زندانیان سیاسی دوران پهلوی است که در تهران و مشهد فعالیت‌های انقلابی داشته و دو بار نیز در دوران طاغوت به زندان افتاده است.

در بخشی از این کتاب که در پشت جلد آن هم آمده است، می‌خوانیم:

«قاسم گفت: «می‌دونی حمیدژیان چیکار کرد؟» گفتم: «نه» گفت: «یه روز من تو مغازه نشسته بودم، دیدم حمید ژیان با موتور همراه یه نفر دیگه اومدن. موتورشونو گذاشتن کنار بانک و از مغازه‌های کناری نردبون گرفتن. بعد تلفن‌های بانک صادرات رو قطع کردن. بعدش از توی خورجینی که تَرکِ موتور بود، کلت‌هاشونو درآوردن و دوتا جوراب نازک به سرو صورتشون کشیدن و بایه کیسه رفتن تو بانک. همه مشتری‌ها و کارمندا رو به یه کناری ردیف کردن و پول‌های توی بانک رو برداشتن و فرار کردن. صحبت‌های قاسم هم مرا باز یاد تیتر همان روزنامه زندان قصر انداخت و پاسخ پرسش‌هایی را که از زندان قصردر ذهنم مانده بود، گرفتم.»

کتاب «پرده دوم» که دومین جلد از مجموعه عناوین انتشارات «راه یار» با محوریت «پیشگامان مردمی انقلاب» است، با ۲۹۶صفحه، شمارگان هزار نسخه و با قیمت ۴۰هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...