انتشارات مروارید چهاردهمین چاپ مجموعه داستان «تجاوز قانونی» [Beyond the Curve] اثر کوبو آبه [Kōbō Abe] را با ترجمه علی قادری عرضه کرد.

تجاوز قانونی» [Beyond the Curve] اثر کوبو آبه [Kōbō Abe]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، چاپ چهاردهم مجموعه داستان «تجاوز قانونی» با ۱۳۹ صفحه و بهای ۷۵ هزار تومان توسط نشر مروارید منتشر شده است. چاپ نخست این کتاب سال ۱۳۸۵ با شمارگان ۱۱۰۰ نسخه و بهای ۲۱۰۰ تومان در دسترس مخاطبان قرار گرفته بود.

«تجاوز قانونی» با عنوان اصلی «Beyond the Curve»، مجموعه‌ای مشتمل بر ۶ داستان کوتاه از کوبو آبه است به ترتیب با این عناوین: «سگ»، «تجاوز قانونی»، «جنایت آقای اس. کارما»، «مرگ نامربوط»، «فرستاده ویژه» و «سرباز خیالی». ترجمه یکی از گفت‌وگوهای مطبوعاتی نویسنده نیز پیوست کتاب است.

دومین داستان این مجموعه که نام کتاب را بر پیشانی دارد، ماجرای خانواده‌ای پرجمعیت است که در نیمه شبی معمولی، به خانه راوی داستان وارد شده و آن جا را خانه خود قلمداد می کنند؛ تو گویی اصلاً صاحبخانه‌ای پیش از این در آن وجود نداشته است! حیرت راوی هم درست مثل خواننده است و لحظه به لحظه فزونی می‌یابد؛ اما صدای اعتراضات او به جایی نمی‌رسد و خانواده متجاوز در نهایت آرامش، به صورتی کاملاً دموکراتیک، تصمیمات بعدی‌شان را با رأی اکثریت انتخاب می‌کنند.

این رویکرد شبه دموکراتیک که از اصل و بنیان کنایی و متناقض نماست، به شکلی هنرمندانه، انتقاد نویسنده نسبت به روابط انسانی در عصر حاضر را به خواننده منتقل می‌کند. درحقیقت هنر آبه همین جاست که خود را نشان می‌دهد.

موقعیت‌های داستانی او همه از قانونی یکسان تبعیت می‌کنند: اتفاقی به شدت غیرمعمولی، به شدت معمولی نشان داده می‌شود و درگیری شخصیت‌ها با این موقعیت، داستان را جلو می‌برد. درواقع تجاوزها به حریم اخلاق و انسانیت در آثار آبه از یک قانون پیروی می‌کنند، قانون داستان! از این منظر داستان‌های او یادآور آثار کافکا و به طور ویژه «مسخ» هستند.

کوبو آبه که به سال ۱۹۹۳ درگذشت، داستان‌نویس، رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس سرشناس ژاپنی مشهور به کافکای ژاپن است. از دیگر آثار منتشر شده او در ایران می‌توان به نمایشنامه‌های «قتل غیرعمد»، «جوراب شلواری سبز»، «دوستان»، «جناب روح» و رمان «کشتی ساکورا» اشاره کرد که جملگی با ترجمه فردین توسلیان به فارسی درآمده‌اند.

................ هر روز با کتاب ...............

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...