سمیرهها را از دست ندهید | اعتماد
«متغیر منصور» مجموعه داستانی به قلم یعقوب یادعلی و متشکل از شش داستان است که هر یک فرم روایی و زبان منحصربهفردی دارد؛ داستانهایی که با وجود این تفاوتها، به واسطه رشته ظریفی از اشتراک مضمون - که وجود خلئی همیشگی در پیشنیه شخصیتهای همه داستانهای مجموعه است - نهایتا یک کل منسجم و مجموعه داستانی یکپارچه میسازند. به نظر میرسد که این هماهنگی و درهمتنیدگی در داستانهای «میت»، «متغیر منصور» و «سمیرهها» نمود بیشتری پیدا میکند. یادعلی در داستان «میت» با طراحی ساختاری نو برای داستان و ایجاد لحنی طنزآلود، جهانی را تصویر میکند که همهچیز به شکلی تلخ و تناقضآمیز در حال استحاله است. انتخاب این ساختار از همان ابتدا قلاب را در ذهن خواننده میاندازد، او را به دنبال خود میکشد و حرف نویسنده را ذرهذره به ذهن و روح او منتقل میکند.
«متغیر منصور» از آن داستانهایی است که باید بعد از اتمام و مواجهه با پایان غافلگیرکننده آن، برگشت و چندباره آن را خواند. در خوانشهای بعدی است که دلیل کارها و رفتارهای شخصیت اصلی و انتخاب هوشمندانه زبان راوی اولشخص داستان از سوی نویسنده برای مخاطب روشن میشود و ابعاد جدیدی از داستان مجال بروز پیدا میکند.
«سمیرهها» داستان درخشان و شگفتی است که «عروسک چینی من» هوشنگ گلشیری را در ذهن تداعی میکند. این داستان جهان منحصربهفرد خودش را دارد؛ جهانی عمیق، غریب و پر از ریزهکاریهای دقیق و ایدههای بدیعی که با اجرایی خلاق و پخته ساخته شده و یادعلی بهخوبی از پس خلق آن برآمده است. داستان از زاویه دید کودکی روایت میشود که برادرش در جنگ دو دست خود را از دست داده است. او به همراه عروسک خود - که شخصیتی کاملا پرداختشده است - به بازسازی جهان بزرگترها میپردازد؛ بهطوری که بخش عمده داستان به این مساله اختصاص پیدا کرده و به این ترتیب خواننده، آرام به جهان دیگر شخصیتهای داستان راه پیدا میکند. در پس این بازسازی - که با زبانی کودکانه و لحنی خونسرد روایت میشود - غمی بزرگ نهفته است که به این جهان بعد و عمق میدهد و خواهناخواه خواننده را تحت تاثیر قرار میدهد.
مجموعه داستان «متغیر منصور» از آن کتابهایی است که باید خواند، دستکم برای از دست ندادن این سه داستان؛ برای از دست ندادن سمیرهها.
................ تجربهی زندگی دوباره ...............
