«عکاسی و فلسفه: مقالاتی در باب ماهیت تصویر عکاسی»  [Photography and Philosophy : Essays on the Pencil of Nature] به کوشش اسکات والدن [Scott Walden] و ترجمه مهدی امیرخانلو توسط نشر هنوز منتشر شد. مقالاتی از دانتو، نوئل کرول، گریگوری کوری و... در این کتاب درج شده است.

«عکاسی و فلسفه: مقالاتی در باب ماهیت تصویر عکاسی»  [Photography and Philosophy : Essays on the Pencil of Nature]  اسکات والدن [Scott Walden]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نشر هنوز کتاب «عکاسی و فلسفه: مقالاتی در باب ماهیت تصویر عکاسی» را با شمارگان هزار نسخه، ۵۴۸ صفحه و بهای ۱۹۵ هزار تومان منتشر کرده است.

این کتاب حول مسئله‌ای مهم شکل گرفته است: پس از امکان دستکاری دیجیتال در تصاویر عکاسی، اکنون چگونه می‌توان از صداقت و عینیت و شأن استنادی آن سخن گفت؟ رابطه عکس دیجیتال با موضوعش اکنون چگونه تعریف می‌شود؟ تصویر عکاسانه مدت‌ها مظهر رابطه‌ای شفاف با جهان بود و عطش انسان به رئالیسم یا واقع نمایی را برآورده می‌کرد. باور قدیمی ما به عکس، در مقام منبع غنی اطلاعات بصری، استفاده گسترده از عکاسی را در روزنامه نگاری و مستندسازی و زمینه‌های علمی در پی داشت.

اکنون این باور قدیمی زیرسوال رفته است، دریافت ما از تصاویر عکاسانه و ارتباط‌مان با این تصاویر سابقا شفاف چگونه تعریف می‌شود؟ چطور می‌توان از نو به مسئله صدق و کذب در بازنمایی‌هایی تصویری فکر کرد؟ مقالات این کتاب هر یک به نحوی به مسائلی از این دست می‌پردازند. عکاسی که اکنون جایگاه خود را به عنوان هنر تثبیت کرده است، می‌کوشد بار دیگر به مرزهای میان خود و نقاشی، فیلم و سایر بازنمایی‌های تصویری بیندیشد.

کتاب شامل ۱۳ مقاله به ترتیب با این عناوین است: «تصاویر شفاف: در باب ماهیت رئالیسم عکاسانه» نوشته کندال ال. والتون، «عکس‌ها و شمایل‌ها» نوشته سینتیا فریلند، «عکس در مقام مدرک» نوشته آرون مسکین و جاناتان کوهن، «حقیقت در عکاسی» نوشته اسکات والدن، «اعتبار استنادی و هنر عکاسی» نوشته باربارا ساودوف، «عکاسی و بازنمایی» نوشته راجر اسکروتن، «عکس‌ها چگونه «معنا می‌دهند»: «پاسخ» کارتیه - برسون به اسکروتن» نوشته دیوید دیویس، «مقیاس‌های زمان و فضا در عکاسی: «ادراک به دو جهت اشاره دارد» نوشته پاتریک مینارد، «دریافت صادق» نوشته دومینیک مک آیور لوپس، «منظره و طبیعت بی جان: بازنمایی‌های ساکن از صحنه‌های ساکن» نوشته کندال ال. والتون»، «مسئله ستارگان سینما» نوشته نوئل کرول، «تصاویر شاه آرتوری: عکاسی و قدرت روایت» نوشته گرگوری کوری و «حقیقت برهنه» نوشته آرتور سی. دانتو.

کتاب ترجمه‌ای خوب و روان دارد و هیچ نکته نامفهومی برای مخاطب باقی نمی‌ماند. بنابراین مطالعه این کتاب بجز دانشجویان عکاسی، به تمامی علاقه‌مندان به هنر عکاسی نیز توصیه می‌شود.

معرفی نویسندگان مقالات این کتاب

آرتور دانتو: فیلسوف و منتقد هنر است که تألیفات متعددی دارد که گستره آنها از یک سو فلسفه هگل و از سوی دیگر بحث در باب هنر معاصر را در بر می‌گیرد. او با مجله نیشن به عنوان منتقد هنر همکاری می‌کند و عضو هیئت تحریریه نشریات بسیاری نظیر آرت فوروم و نیکد پانچ ریویو بوده است. دانتو استاد (بازنشسته) فلسفه در دانشگاه کلمبیاست. کتاب «آنچه هنر است» او با ترجمه فریده فرنودفر به فارسی منتشر شده است.

آرون مسکین: در حوزه فلسفه هنر و روانشناسی فلسفی تحقیق می‌کند و تحقیقات او به انتشار مقالات بسیاری انجامیده است، مانند «کدام تعریف از داستان مصور؟» و «شهادت زیباشناختی: از دیگران چه می‌توان درباره زیبایی و هنر آموخت؟» مسکین در دانشکده فلسفه دانشگاه لیدز مربی و مسئول تحصیلات تکمیلی است.

اسکات والدن: در نظریه و عمل عکاسی تخصص دارد. او توانسته است کمک هزینه‌های بسیاری از «شورای هنرهای کانادا» دریافت کند و در سال ۲۰۰۷ نیز موفق به دریافت «جایزه دوک و دوشس یورک» در زمینه عکاسی شده است. والدن اکنون استاد مدعو در دانشکده فلسفه دانشگاه نیویورک است

باربارا ساوِدوف: مقالات زیادی درباره فلسفه عکاسی منتشر کرده و مؤلف کتابی بسیار تأثیرگذار است: «تصاویر دگرگون شونده؛ چگونه عکاسی تصویر را پیچیده می‌کند» ساودوف استادیار فلسفه در دانشگاه سیتی نیویورک است، ولی خودش به کار نقاشی نیز مشغول است.

پاتریک مینارد: با دانش وسیع خود درباره تاریخ هنر به مقالات متعددش درباره هنر به طور کلی و بالاخص عکاسی غنای زیادی بخشیده است. او مؤلف کتاب‌هایی است نظیر: «موتور تجسم: فکر کردن از خلال عکاسی» و «ترسیم تمایزها: انواع بیان تصویری». مینارد استاد (بازنشسته) فلسفه در دانشگاه وسترن اونتاریوست.

جانانان کوهن: مقالات بسیاری در حوزه‌های مختلف نظیر فلسفه ذهن، متافیزیک و زیباشناسی منتشر کرده است. از کارهای او می‌توان به گردآوری و سرپرستی مجموعه «مباحث کنونی در باب فلسفه ذهن» و «هستی شناسی رنگ و علم رنگ» اشاره کرد. کوهن استاد فلسفه و علوم شناختی دانشگاه کالیفرنیاست.

دومینیک لوپز: علاوه بر آنکه مقالات زیادی در زمینه فلسفه هنر نوشته است گردآورنده و ویراستار کتاب‌های زیادی در این حوزه بوده است. او مؤلف کتاب‌های «فهم تصاویر» و «دید و احساس: ارزیابی تصاویر» است. لوپز استاد فلسفه دانشگاه بریتیش کلمبیاست.

دیوید دیویس: عمدتاً در حوزه فلسفه هنر کار می‌کند و مقالاتی درباره فیلم، ادبیات و هنرهای تجسمی منتشر کرده است، ضمن اینکه تألیفات گسترده‌ای در زمینه متافیزیک و فلسفه ذهن داشته است. کتابی که با عنوان «هنر در مقام اجرا» نوشته است شرحی قابل ملاحظه از نسبت‌های پیوسته و ناپیوسته میان هنر سنتی و مدرن ارائه می‌کند. دیویس استاد فلسفه دانشگاه مک گیل است.

راجر اسکروتن: فیلسوف مشهوری است که آهنگسازی می‌کند، برای روزنامه‌ها و مجلات مطلب می‌نویسد و در رادیو تلویزیون برنامه دارد. تألیفات او بالغ بر ۳۰ عنوان کتاب درباره نقد، فلسفه و مباحث فرهنگی است. او از ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۱ دستیار آموزشی پیترهاوس کمبریج و مدیر مرکز مطالعات کالج کرایست کمبریج و در ادامه استاد مدعو در دانشکده فلسفه دانشگاه باکینگهام بود. اسکروتن در زمستان ۲۰۲۰ در سن ۷۶ سالگی درگذشت.

سینتیا فریلند: نویسنده کتاب مشهور «اما آیا این هنر است؟ مقدمه‌ای بر نظریه هنر» و سرپرست مشترک مجموعه مقالات «فلسفه و فیلم» است. فریلند استاد و مدیر دانشکده فلسفه در دانشگاه هیوستون است، ولی در حوزه عکاسی نقد نویسی و نمایشگاه گردانی نیز فعالیت می‌کند.

کندال ال. والتون: مقالات تأثیر گذار زیادی در زمینه فلسفه هنر و بازنمایی منتشر کرده و ضمناً نویسنده کتاب «محاکات در مقام: در باب بنیادهای هنرهای بازنمودی» است. او موفق به دریافت بورس‌های تحقیقاتی از سازمان‌ها و نهادهای مختلفی شده است، نظیر بنیاد راکفلر، موقوفات ملی برای علوم انسانی، و شورای انجمن‌های علمی آمریکا. والتون استاد فلسفه در کالج چارلز استیونسون دانشگاه میشیگان است.

گرگوری کوری: کتاب‌ها و مقالات متعددی در زمینه هنر، مخصوصاً سینما و روایت، نوشته است. آثار اخیر او عبارتند از: «روایت‌ها و راوی‌ها: فلسفه داستان، هنرها و ذهن‌ها» که با ترجمه محمد شهبا به فارسی نیز منتشر شده است، و «ذهن‌های خلاق: تخیل در فلسفه و روانشناسی». کوری استاد فلسفه و رئیس دانشکده هنرهای دانشگاه ناتینگهام است.

نوئل کرول: نویسنده و گردآورنده چندین و چند کتاب و تعداد زیادی مقاله است که طیف وسیعی از موضوعات مرتبط با فرهنگ و علوم انسانی را در بر می‌گیرند. کرول در سال ۲۰۰۲ موفق به دریافت بورس تحقیقاتی موزه گوگنهایم شد تا درباره نسبت میان فلسفه و رقص تحقیق کند. او هم اکنون در دانشکده علوم انسانی دانشگاه تمپل تدریس می‌کند.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...