«عکاسی و فلسفه: مقالاتی در باب ماهیت تصویر عکاسی»  [Photography and Philosophy : Essays on the Pencil of Nature] به کوشش اسکات والدن [Scott Walden] و ترجمه مهدی امیرخانلو توسط نشر هنوز منتشر شد. مقالاتی از دانتو، نوئل کرول، گریگوری کوری و... در این کتاب درج شده است.

«عکاسی و فلسفه: مقالاتی در باب ماهیت تصویر عکاسی»  [Photography and Philosophy : Essays on the Pencil of Nature]  اسکات والدن [Scott Walden]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نشر هنوز کتاب «عکاسی و فلسفه: مقالاتی در باب ماهیت تصویر عکاسی» را با شمارگان هزار نسخه، ۵۴۸ صفحه و بهای ۱۹۵ هزار تومان منتشر کرده است.

این کتاب حول مسئله‌ای مهم شکل گرفته است: پس از امکان دستکاری دیجیتال در تصاویر عکاسی، اکنون چگونه می‌توان از صداقت و عینیت و شأن استنادی آن سخن گفت؟ رابطه عکس دیجیتال با موضوعش اکنون چگونه تعریف می‌شود؟ تصویر عکاسانه مدت‌ها مظهر رابطه‌ای شفاف با جهان بود و عطش انسان به رئالیسم یا واقع نمایی را برآورده می‌کرد. باور قدیمی ما به عکس، در مقام منبع غنی اطلاعات بصری، استفاده گسترده از عکاسی را در روزنامه نگاری و مستندسازی و زمینه‌های علمی در پی داشت.

اکنون این باور قدیمی زیرسوال رفته است، دریافت ما از تصاویر عکاسانه و ارتباط‌مان با این تصاویر سابقا شفاف چگونه تعریف می‌شود؟ چطور می‌توان از نو به مسئله صدق و کذب در بازنمایی‌هایی تصویری فکر کرد؟ مقالات این کتاب هر یک به نحوی به مسائلی از این دست می‌پردازند. عکاسی که اکنون جایگاه خود را به عنوان هنر تثبیت کرده است، می‌کوشد بار دیگر به مرزهای میان خود و نقاشی، فیلم و سایر بازنمایی‌های تصویری بیندیشد.

کتاب شامل ۱۳ مقاله به ترتیب با این عناوین است: «تصاویر شفاف: در باب ماهیت رئالیسم عکاسانه» نوشته کندال ال. والتون، «عکس‌ها و شمایل‌ها» نوشته سینتیا فریلند، «عکس در مقام مدرک» نوشته آرون مسکین و جاناتان کوهن، «حقیقت در عکاسی» نوشته اسکات والدن، «اعتبار استنادی و هنر عکاسی» نوشته باربارا ساودوف، «عکاسی و بازنمایی» نوشته راجر اسکروتن، «عکس‌ها چگونه «معنا می‌دهند»: «پاسخ» کارتیه - برسون به اسکروتن» نوشته دیوید دیویس، «مقیاس‌های زمان و فضا در عکاسی: «ادراک به دو جهت اشاره دارد» نوشته پاتریک مینارد، «دریافت صادق» نوشته دومینیک مک آیور لوپس، «منظره و طبیعت بی جان: بازنمایی‌های ساکن از صحنه‌های ساکن» نوشته کندال ال. والتون»، «مسئله ستارگان سینما» نوشته نوئل کرول، «تصاویر شاه آرتوری: عکاسی و قدرت روایت» نوشته گرگوری کوری و «حقیقت برهنه» نوشته آرتور سی. دانتو.

کتاب ترجمه‌ای خوب و روان دارد و هیچ نکته نامفهومی برای مخاطب باقی نمی‌ماند. بنابراین مطالعه این کتاب بجز دانشجویان عکاسی، به تمامی علاقه‌مندان به هنر عکاسی نیز توصیه می‌شود.

معرفی نویسندگان مقالات این کتاب

آرتور دانتو: فیلسوف و منتقد هنر است که تألیفات متعددی دارد که گستره آنها از یک سو فلسفه هگل و از سوی دیگر بحث در باب هنر معاصر را در بر می‌گیرد. او با مجله نیشن به عنوان منتقد هنر همکاری می‌کند و عضو هیئت تحریریه نشریات بسیاری نظیر آرت فوروم و نیکد پانچ ریویو بوده است. دانتو استاد (بازنشسته) فلسفه در دانشگاه کلمبیاست. کتاب «آنچه هنر است» او با ترجمه فریده فرنودفر به فارسی منتشر شده است.

آرون مسکین: در حوزه فلسفه هنر و روانشناسی فلسفی تحقیق می‌کند و تحقیقات او به انتشار مقالات بسیاری انجامیده است، مانند «کدام تعریف از داستان مصور؟» و «شهادت زیباشناختی: از دیگران چه می‌توان درباره زیبایی و هنر آموخت؟» مسکین در دانشکده فلسفه دانشگاه لیدز مربی و مسئول تحصیلات تکمیلی است.

اسکات والدن: در نظریه و عمل عکاسی تخصص دارد. او توانسته است کمک هزینه‌های بسیاری از «شورای هنرهای کانادا» دریافت کند و در سال ۲۰۰۷ نیز موفق به دریافت «جایزه دوک و دوشس یورک» در زمینه عکاسی شده است. والدن اکنون استاد مدعو در دانشکده فلسفه دانشگاه نیویورک است

باربارا ساوِدوف: مقالات زیادی درباره فلسفه عکاسی منتشر کرده و مؤلف کتابی بسیار تأثیرگذار است: «تصاویر دگرگون شونده؛ چگونه عکاسی تصویر را پیچیده می‌کند» ساودوف استادیار فلسفه در دانشگاه سیتی نیویورک است، ولی خودش به کار نقاشی نیز مشغول است.

پاتریک مینارد: با دانش وسیع خود درباره تاریخ هنر به مقالات متعددش درباره هنر به طور کلی و بالاخص عکاسی غنای زیادی بخشیده است. او مؤلف کتاب‌هایی است نظیر: «موتور تجسم: فکر کردن از خلال عکاسی» و «ترسیم تمایزها: انواع بیان تصویری». مینارد استاد (بازنشسته) فلسفه در دانشگاه وسترن اونتاریوست.

جانانان کوهن: مقالات بسیاری در حوزه‌های مختلف نظیر فلسفه ذهن، متافیزیک و زیباشناسی منتشر کرده است. از کارهای او می‌توان به گردآوری و سرپرستی مجموعه «مباحث کنونی در باب فلسفه ذهن» و «هستی شناسی رنگ و علم رنگ» اشاره کرد. کوهن استاد فلسفه و علوم شناختی دانشگاه کالیفرنیاست.

دومینیک لوپز: علاوه بر آنکه مقالات زیادی در زمینه فلسفه هنر نوشته است گردآورنده و ویراستار کتاب‌های زیادی در این حوزه بوده است. او مؤلف کتاب‌های «فهم تصاویر» و «دید و احساس: ارزیابی تصاویر» است. لوپز استاد فلسفه دانشگاه بریتیش کلمبیاست.

دیوید دیویس: عمدتاً در حوزه فلسفه هنر کار می‌کند و مقالاتی درباره فیلم، ادبیات و هنرهای تجسمی منتشر کرده است، ضمن اینکه تألیفات گسترده‌ای در زمینه متافیزیک و فلسفه ذهن داشته است. کتابی که با عنوان «هنر در مقام اجرا» نوشته است شرحی قابل ملاحظه از نسبت‌های پیوسته و ناپیوسته میان هنر سنتی و مدرن ارائه می‌کند. دیویس استاد فلسفه دانشگاه مک گیل است.

راجر اسکروتن: فیلسوف مشهوری است که آهنگسازی می‌کند، برای روزنامه‌ها و مجلات مطلب می‌نویسد و در رادیو تلویزیون برنامه دارد. تألیفات او بالغ بر ۳۰ عنوان کتاب درباره نقد، فلسفه و مباحث فرهنگی است. او از ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۱ دستیار آموزشی پیترهاوس کمبریج و مدیر مرکز مطالعات کالج کرایست کمبریج و در ادامه استاد مدعو در دانشکده فلسفه دانشگاه باکینگهام بود. اسکروتن در زمستان ۲۰۲۰ در سن ۷۶ سالگی درگذشت.

سینتیا فریلند: نویسنده کتاب مشهور «اما آیا این هنر است؟ مقدمه‌ای بر نظریه هنر» و سرپرست مشترک مجموعه مقالات «فلسفه و فیلم» است. فریلند استاد و مدیر دانشکده فلسفه در دانشگاه هیوستون است، ولی در حوزه عکاسی نقد نویسی و نمایشگاه گردانی نیز فعالیت می‌کند.

کندال ال. والتون: مقالات تأثیر گذار زیادی در زمینه فلسفه هنر و بازنمایی منتشر کرده و ضمناً نویسنده کتاب «محاکات در مقام: در باب بنیادهای هنرهای بازنمودی» است. او موفق به دریافت بورس‌های تحقیقاتی از سازمان‌ها و نهادهای مختلفی شده است، نظیر بنیاد راکفلر، موقوفات ملی برای علوم انسانی، و شورای انجمن‌های علمی آمریکا. والتون استاد فلسفه در کالج چارلز استیونسون دانشگاه میشیگان است.

گرگوری کوری: کتاب‌ها و مقالات متعددی در زمینه هنر، مخصوصاً سینما و روایت، نوشته است. آثار اخیر او عبارتند از: «روایت‌ها و راوی‌ها: فلسفه داستان، هنرها و ذهن‌ها» که با ترجمه محمد شهبا به فارسی نیز منتشر شده است، و «ذهن‌های خلاق: تخیل در فلسفه و روانشناسی». کوری استاد فلسفه و رئیس دانشکده هنرهای دانشگاه ناتینگهام است.

نوئل کرول: نویسنده و گردآورنده چندین و چند کتاب و تعداد زیادی مقاله است که طیف وسیعی از موضوعات مرتبط با فرهنگ و علوم انسانی را در بر می‌گیرند. کرول در سال ۲۰۰۲ موفق به دریافت بورس تحقیقاتی موزه گوگنهایم شد تا درباره نسبت میان فلسفه و رقص تحقیق کند. او هم اکنون در دانشکده علوم انسانی دانشگاه تمپل تدریس می‌کند.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...