به گزارش مهر، کتاب‌ «وقایع‌نگاری‌های الجزایر» توسط هانیه رجبی ترجمه شده و به عنوان دهمین اثر از مجموعه «ناداستان» نشر چشمه چاپ شده است.

این کتاب مجموعه‌ای از مقالات و نوشته‌های کامو را درباره الجزایر (موطن اصلی‌اش) در بر می‌گیرد که از سال ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۸ نوشته شده‌اند. او در این نوشته‌ها تلاش کرده راوی روح الجزایر در دوره‌ای باشد که کشورش دچار فقر، جنگ‌های داخلی و اختلافات سیاسی است. بسیاری از نوشته‌های این کتاب پیش از چاپ در قالب این مجموعه، در روزنامه‌ها منتشر شدند و ناشر اثر در سال ۱۹۵۸ از کامو خواست آن‌ها را گردآوری و تدوین کند.

کتاب مورد نظر ۵ فصل دارد که هرکدام از کتاب اول تا پنجم نامگذاری شده‌اند: «کتاب اول: وقایع‌نگاری‌های الجزایر ۲۳»، «کتاب دوم: بحران در الجزایر ۷۳»، «کتاب سوم: الجزایر ازهم‌گسیخته ۱۰۳»، «کتاب چهارم: ماجراهای مزونسول ۱۳۹» و «کتاب پنجم: الجزایر ۱۹۵۸ ۱۴۹»

کامو در مقدمه کتاب درباره دوطرف درگیر در مجادلات الجزایر نوشته است: «آن‌گونه که خواننده این اثر به‌زودی متوجه خواهد شد، بارها و موکدا تکرار کرده‌ام که _اگر گوش شنوایی باشد _ هر دو طرف مخاصمه باید محکوم شوند. از همین بحث نتیجه گرفته‌ام که سخن گفتن در مذمت شکنجه‌های فرانسوی‌ها، میان جماعت منتقدی که هیچ حرفی درباره ملوزه یا مثله‌کردن کودکان اروپایی ندارند، سخت اشتباه است. بر همین اساس، محکوم کردن تروریسم نیز در مقابل مردمی که در اعماق وجودشان معتقدند باید شکنجه را تحمل کرد هم امری بیهوده است. متاسفانه واقعیت این است که بخشی از آرای عمومی در فرانسه، به‌شکلی نه‌چندان صریح، معتقدند که آدم‌کشی و مثله‌کردن حق اعراب است، در حالی که گروه دیگر نیز حاضرند برای توجیه افراطی‌گری علیه اعراب به هر دستاویزی چنگ بیاندازند. در نتیجه هریک از طرفین، با استناد به جنایت‌های دیگری، پی توجیه اعمال خود است.»

عناوین بخش اول این کتاب به این‌ترتیب‌اند: فقر، فقر (ادامه از فصل قبل)، دستمزدها، آموزش، آینده سیاسی، آینده اقتصادی و اجتماعی، نتیجه‌گیری. در «کتاب دوم: بحران در الجزایر» هم مخاطب با این فصول روبرو می‌شود: بحران در الجزایر، قحطی در الجزایر، کشتی‌ها و عدالت، رخوت سیاسی، جنبش دوست‌داران بیانیه و آزادی، نامه‌ای به یک الجزایری بیمار، نتیجه‌.

فقدان، میزگرد، وجدان آسوده، تسلیم حقیقی، استدلال‌های دشمن، اول نوامبر، آتش‌بسِ موقت برای غیرنظامیان، طرف آتش‌بس، فراخوانی برای آتش‌بس در الجزایر هم عناوین سومین بخش کتاب «وقایع‌نگاری‌های الجزایر» هستند. در بخش چهارم هم دو فصل نامه‌ای به لوموند و ممکلت را اداره کنید! درج شده و در بخش پنجم هم دو فصل الجزایر ۱۹۵۸ و الجزایر نوین چاپ شده‌اند.

این کتاب با ۱۶۰ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۲۴ هزار تومان منتشر شده است.

زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...