پیمان حقیقت‌طلب، مترجم کتاب «دایاسپورا» [Diaspora: A Very Short Introduction] به ایسنا، گفت: این کتاب معرفی یک مفهوم است؛ دایاسپورا اصطلاحا درباره جمعیت مهاجری از یک کشور است که در کشور دیگری به سر می‌برند و در معنای عام با واژه مهاجران، قرابت معنایی دارد اما وضعیت مهاجران را کمی دقیق‌تر توضیح می‌دهد. در واقع «دایاسپورا» به مهاجرانی اطلاق می‌شود که یک شبکه ارتباطی ایجاد کرده و به فکر بازگشت و ساختن کشورشان هستند.



به گزارش کتاب نیوز، او با بیان این‌که این کتاب از سری مختصر و مفید دانشگاه آکسفورد بر مصداق‌های «دایاسپورا» در قرن بیستم و بیست و یکم متمرکز شده است، افزود: این واژه در اصل یک واژه یهودی است. بخش‌هایی از کتاب درباره این‌ است که واژه چه ریشه‌هایی داشته و چه تحولاتی را پشت سر گذاشته است. کتاب در ادامه درباره مهاجرانی چون ارمنی‌ها، آفریقایی‌هایی که به قاره آمریکا رفته‌اند و رؤیای بازگشت به قاره خود را دارند و فرهنگی که در آن دوره شکل گرفت، ایرلندی‌ها و... صحبت می‌کند. همچنین سیاست‌های چین و هند در زمینه «دایاسپورا» و استفاده اقتصادی و فرهنگی، این دو کشور از مهاجران خارج از کشورشان دارند، مفصل صحبت می‌کند.

حقیقت طلب درباره مفهوم «دایاسپورا» در ایران نیز با بیان این‌که این موضوع در کشورمان بسیار عمیق است، گفت: ما یک جمعیت میلیونی از مهاجران ایرانی که خارج از ایران زندگی می‌کنند و یک جمعیت میلیونی از مهاجران افغانستانی که در ایران هستند، داریم و به صورت عمیق و تجربی با «دایاسپورا» مواجه هستیم اما چون هیچ‌گاه در ادبیات علمی کشورمان به این واژه و مفهوم نپرداخته‌ایم، در استفاده از این مفهوم محدود بوده‌ایم. درباره افغانستانی‌ها تأثیرگذاری خاصی در کشور افغانستان نداشتیم، از طرف دیگر از ظرفیت ایرانی‌هایی که خارج از کشورهستند، آن‌طور که باید و شاید بهره نبرده‌ایم. این موضوع به خاطر ضعف‌های سیاست‌گذاری ماست و البته بخشی از آن در ضعف‌های دانشی ما ریشه دارد زیرا نمی‌دانیم که مفهومی به اسم «دایاسپورا » وجود داشته و چه کارکردهایی دارد.

او درباره این‌که به نظر می‌رسد، در حوزه ادبیات نه با عنوان دقیق «دایاسپورا» بلکه با عنوان ادبیات مهاجرت، این تأثیرگذاری‌ را مثلا در ادبیات افغانستان داشته‌ایم، بیان کرد: بله، در عرصه ادبیات و داستان کمی جلوتر بوده‌ایم؛ هم ادبیات ایرانیانی که خارج از کشور، داستان و شعر نوشته و در ایران بازتاب داشته است و هم افغانستانی‌هایی که در ایران داستان و شعر نوشته و منتشر کرده‌اند. ولی در بحث‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، فنون و تکنولوژی سیاستگذاران ما با این مفهوم آشنا نیستند و همواره نگاه بسته و تهدیدمحوری به دایاسپورا داشته‌اند.

به گفته این مترجم، پیش‌تر چند مقاله علمی در حوزه «دایاسپورا» به فارسی منتشر شده بود و در حوزه ادبیات هم محصولاتی وجود داشته اما کتابی به این شکل که به صورت آکادمیک به ابعاد مختلف «دایاسپورا» و کارکردهایش بپردازد، اولین به زبان فارسی است.

حقیقت‌طلب درباره این‌که آیا تصمیم دارد به صورت متمرکز به این موضوع بپردازد و کتاب‌های دیگری هم در این زمینه منتشر خواهد کرد، گفت: من مدیر پژوهش انجمن دیاران هستم و کارم در حوزه مهاجران حاضر در ایران است. پیشتر کتاب «چای سبز در پل سرخ» را که یک سفرنامه به افغانستان بود، منتشر کردم. یکی از موضوعات این کتاب درباره تأثیر افغانستانی‌هایی که قبلا در ایران حضور داشتند بر جامعه افغانستان بود. «دایاسپورا» با توجه به اهمیتی که دارد، در آینده موضوع مورد تمرکز من خواهد بود.

او در پایان یادآور شد: شاید جمعیت دایاسپورایی، جمعیت بالایی نباشند اما خیلی اثرگذار هستند. جوامع «دایاسپورا» جوامع مهمی هستند و خیلی از کشورها برای ۱۰ سال آینده، در این زمینه دارند سیاست‌گذاری می‌کنند. حس می‌کنم در ایران طی چند سال آینده اهمیت این موضوع بیشتر خواهد شد کما این‌که در این روزگار هم مهم است.

«دایاسپورا، مقدمه‌ای بسیار کوتاه» نوشته کوین کنی با ترجمه مسعود آقائی ساداتی و سید پیمان حقیقت‌طلب در ۱۵۶ صفحه با شمارگان ۵۰۰ نسخه و با قیمت ۶۵ هزار تومان توسط انتشارات میراث اهل قلم راهی بازار کتاب شده است.

خرید کتاب دایاسپورا مهاجرین مهاجرت کوین کنی ترجمه حقیقت طلب
برای خرید کلیک کنید و یا تماس بگیرید با 33355577 و یا تلگرام 09370770303

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...