چهارمین گاهنامه «نقد کتاب کودک» با یادی از درگذشتگان ادبیات کودک و نوجوان منتشر شد.

چهارمین گاهنامه «نقد کتاب کودک

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، این شماره از گاهنامه ویژه زمستان ۱۳۹۹ با یادداشت‌هایی درباره محمود کیانوش، منوچهر سلیمی، حبیب‌الله لزگی، سیروس برزو و سیدحسین وزیری یزدی، چهره‌های درگذشته ادبیات کودک و نوجوان منتشر شده است.

در این شماره همچنین آثاری از عباس تربن، عباس جهانگیریان، جمشید خانیان، یحیی دولت‌آبادی، کلر ژوبرت، فریدون سراج، گلرخسار صفیه‌وا، سیدعلی کاشفی خوانساری و ... مورد بررسی قرار گرفته است.

غلامرضا امامی، سودابه امینی، مهناز باقری، زهرا پیرصوفی املشی، غلامرضا حیدری ابهری، امیررضا ستوده، علی‌اصغر سیدآبادی، مهدیه سیدنورانی، زیبا علیخانی، جواد محقق نیشابوری، احمد مسجدجامعی، ناهید معتمدی، سولماز نصرآبادی، نیره سادات هاشمی و ... از جمله نویسندگان این شماره از گاهنامه نقد کتاب کودک هستند.

شماره چهارم گاهنامه «نقد کتاب کودک» در ۳۰۰ صفحه و با قیمت ۸۵هزارتومان از سوی نشر آرون منتشر شده و نسخه الکترونیک آن به قیمت ۱۰ هزار تومان در کتابراه و طاقچه در دسترس خواهد بود.

................ هر روز با کتاب ...............

ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...
عدالت در یک جامعه پسادیکتاتوری چگونه باید تأمین شود؟... آلمان پیش از این نیز مجبور شده بود با بقایای حکومت دیکتاتوری هیلتر و جرائم آنها مواجه شود... آیا باید دست به پاکسازی ادارات دولتی از افرادی زد که با حکوت کمونیستی همکاری داشته‌اند؟... احکام بر اساس قانونی تنظیم می‌شدند که کمترین مجازات را مقرر کرده بود... رسیدگی به هتک حیثیت افراد در رژیم گذشته... بسیاری از اساتید و استادیاران به عنوان خبرچین برای اشتازی کار می‌کردند ...