برندگان جایزه «گنکور» در شاخه‌های زندگی نامه، شعر، داستان کوتاه و رمان اول معرفی شدند.

«سلینجر صمیمی» نوشته دنیس دمونپیون از انتشارات رابرت لافونت به عنوان برنده سال ۲۰۱۸ آکادمی گنکور در بخش بهترین کتاب بیوگرافی شناخته شد.

این کتاب زندگینامه‌ای با بررسی تنها رمان سلینجر یعنی «ناتور دشت» که نسل جدیدی از خوانندگان را در امریکا و جهان به دنبال خود کشاند، نوشته شده است. سلینجر، نویسنده مشهور امریکایی که سال ۲۰۱۰ درگذشت، از زمان انتشار این کتاب در سال ۱۹۵۱ و در زمانی که ۳۲ سال داشت، با موفقیت بزرگی روبه‌رو شد اما وی با موفقیت همین کتاب، این امکان را یافت تا زندگی‌ای منزوی و به دور از اجتماع و رسانه‌ها در شهر کوچک کورنیش برای خودش بسازد.

در هر حال زندگی وی خیلی رمانتیک بود و در حالی که وی در ۲۰ سالگی رویای راه‌یافتن به هالیوود را در سر می‌پروراند، ناکام ماندن تلاشش برای ازدواج با اونا اونیل که بعد همسر چارلی چاپلین شد، او را با دلسردی روبه‌رو ساخت. حضور او در جنگ جهانی دوم و اسارت و زندانی شدنش در کمپ اسرا بخش‌های دیگری از زندگی وی است که در این کتاب به آنها توجه شده است.

نوشتن تنها عامل نجات سلینجر از شرایط دشوار زندگی در سنگرها و کمپ بود و او ۱۰ سال با هولدن کالفید در ذهنش زندگی کرد و سرانجام داستان این پسر ۱۷ ساله را روی کاغذ آورد.

«سلینجر صمیمی» در ۴۰۰ صفحه به قیمت ۲۱ یورو منتشر شده است.

دنیس دمونپیون، نویسنده و روزنامه‌نگار ۶۴ ساله فرانسوی که سابقه کار برای خبرگزاری فرانسه و لیبراسیون را دارد، کتاب بیوگرافی «میشل اولبک» نویسنده مشهور فرانسوی را نیز نوشته است. وی در جدیدترین کتابش در خلال داستان‌های کوچک و بزرگ برگرفته از مسائل تاریخی و برش‌هایی از زندگی سلینجر، ردپای این نویسنده جوان را در نیویورک دنبال کرده است.

جایزه گنکور که نخستین دوره جایزه‌اش را ۲۱ دسامبر سال ۱۹۰۳ اعطا کرد، علاوه بر جایزه اصلی خود که هر سال در ماه نوامبر اهدا می‌شود و مهم‌ترین و معتبرترین جایزه ادبی فرانسه به‌شمار می‌آید، جوایز جانبی دیگری نیز دارد: جایزه گنکور برای اولین رمان، جایزه گنکور دبیرستانی‌ها، جایزه گنکور داستان کوتاه، جایزه گنکور شعر، جایزه گنکور زندگینامه‌نویسی و جوایز گنکور به انتخاب برخی کشورها.

سال پیش «پسر دوما یا آنتی اودیپ» نوشته ماریان شوپ برنده این رقابت شده بود.

به گزارش ایسنا به نقل از اوست فرانس،‌ «ایوون لو من»، شاعر فرانسوی جایزه شعر گنکور را برای مجموعه‌ آثار منتشرشده‌اش توسط انتشارات «برونو دوسی» به خود اختصاص داد.

نام «کارولین لامرچ»، نویسنده بلژیکی نیز برای مجموعه داستان‌های کوتاه «‌ما در حاشیه هستیم» که روابط بین انسان و حیوانات را شرح می‌دهد به عنوان برنده جایزه داستان کوتاه گنکور اعلام شد. در سال ۲۰۱۸  نیز «رجیس جافری» به عنوان برنده جایزه داستان کوتاه گنکور انتخاب شده بود.

همچنین «ماری گوتیه»، نویسنده فرانسوی به عنوان برنده جایزه رمان اول گنکور  برای کتاب «پوشش کوتاه»‌ که یک داستان کوتاه احساسی است،‌ انتخاب شد. کتاب «پوشش کوتاه» در ماه ژانویه منتشر شده است. سال گذشته جایزه رمان اول گنکور به «‌ماهیر گوان» برای کتاب «برادر بزرگ» اهدا شده بود.

به هر یک از برندگان جایزه گنکور در شاخه‌های داستان کوتاه و رمان اول ۳۸۰۰ یورو و به برنده جایزه در شاخه شعر ۶۰۰۰ یورو اهدا می‌شود

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...