رمان «دفن ساردین» اثر فرناندو آرابال با ترجمه‌ متین کریمی توسط نشر نیماژ منتشر شد.

به‌گزارش مهر، «دفن ساردین» را به‌روایتی آغازگر ادبیات اضطراب دانسته‌اند. شاهکاری اسپانیایی که آرابال آن را با الهام از تابلوی دفن ساردین فرانسیس گویا نوشته است و در واقع این رمان وقایع فستیوال دفن ساردین را به صورت فراواقعی و با تصاویر خشن و عجیب و غریب به تصویر می‌کشد. ساردین در اسپانیا نماد زندگی است و با دفن ساردین زندگی را دفن می‌کنند. دفن ساردین فستیوالی در اسپانیاست که هرساله برگزار می‌شود و در آن مردم با کارناوال لباس‌ها و عروسک‌هایی جشن می‌گیرند و راوی رمان آرابال در سراسر این رمان رخدادهای وقوع یافته در یکی از این فستیوال‌ها را بازنمایی می‌کند. آرابال در ایران با نمایشنامه‌هایی همچون «دوجلاد» شناخته شده است. خلق تصاویر ترسناک و خشن و به‌وجود آوردن فضاهای دلهره‌آور از ویژگی‌های قلم اوست.

دفن ساردین اثری توصیفی است اما در سراسر داستان می‌توان حالت تعلیق و اضطراب را احساس کرد که این پیرنگ در انتهای داستان به اوج خود می‌رسد. فرناندو آرابال تران‌؛ رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس کارگردان سینما و شاعر متولد ۱۱ آگوست ۱۹۳۲ در ملیلای اسپانیاست. آرابال از سال ۱۹۵۵ در فرانسه زندگی می‌کند.

او در شهر سالامانکای اسپانیا به خواندن و نوشتن پرداخت و در ۱۰ سالگی جایزه‌ «کودک با استعداد» را دریافت کرد. پدر آرابال که یک نظامی بود در آغاز جنگ داخلی اسپانیا به مرگ محکوم شد چرا که در مقابل کودتای نظامی ژنرال فرانکو مقاومت کرده بود. پدر فرناندو از مرگ نجات یافت چرا که در مجازاتش تخفیف داده شد. او به زندان‌های مختلف فرستاده شد و در چهارم جولای ۱۹۴۱ از زندان گریخت و برای همیشه ناپدید شد. کودکی فرناندو آرابال تحت تاثیر غیب شدن ناگهانی پدرش گذشت.

فرناندو آرابال بیش از یکصد نمایشنامه نوشته و هفت فیلم بلند سینمایی کارگردانی کرده است.۱۴ رمان و چهار مجموعه شعر، چندین مقاله و نامه مشهورش به ژنرال فرانکو در دوران دیکتاتوری از دیگر آثار فرناندو آرابال است . مجموعه‌ کاملی از نمایشنامه‌هایش به زبان‌های مختلف ترجمه شده است. کل نمایشنامه‌های او در اسپانیا در دو جلد و در دو هزار صفحه منتشر شده است.  فرناندو آرابال یکی از مشهورترین نویسندگان چند دهه‌ اخیر است و جوایز متعددی دریافت کرده که از جمله آنها می‌توان به جایزه‌ ناباکوف برای رمان، جایزه‌ اسپازا برای مقالاتش و جایزه‌ جهانی تئاتر اشاره کرد.

دیگر جوایز آرابال نیز به این شرح است؛ ۲۰۰۵ : دریافت نشان لژیون فرانسه و مدال طلایی جشنواره آوینیون. ۲۰۰۴: جایزه فرانسیسکودی ویتوریای پورتریکو و جایزه ویتگنشتاین. ۲۰۰۳: جایزه ملی ادبیات اسپانیا. ۲۰۰۱: جایزه ملی تاتر اسپانیا. ۲۰۰۰: جایزه ملی ادبیات اسپانیا و... 

ترجمه‌ فارسی رمان «دفن ساردین» ۱۲۷ صفحه و قیمت پشت جلد آن ۱۶۰۰۰ تومان است.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...