«عکاسی در باستان‌شناسی و نگاهی به عکاسی مردم‌نگاری» نوشته ندا حسین طهرانی از سوی انتشارات پازینه روانه کتابفروشی‌ها شد. یکی از ویژگی‌های این کتاب، ارائه تاریخچه‌ای از عکاسی باستان‌شناسی در ایران است.

به گزارش ایبنا، نشر پازینه کتاب «عکاسی در باستان‌شناسی و نگاهی به عکاسی مردم‌نگاری» نوشته ندا حسین طهرانی را منتشر کرد.

نویسنده در 20 فصل به آموزش عکاسی از محوطه‌های باستانی، اشیا داخل موزه‌ها، عکاسی باستان‌شناسی از زیرآب، عکاسی مردم‌نگارانه و... پرداخته است. «تاریخچه عکاسی» عنوان فصل نخست کتاب است. ندا حسین طهرانی در این فصل ضمن بیان چگونگی ابداع عکاسی، به شرح مختصری از تاریخ عکاسی باستان‌شناسی می‌پردازد. ارائه تاریخچه‌ای از عکاسی باستان‌شناسی در ایران، یکی از مباحثی که برای نخستین بار در این کتاب به آن پرداخته شده است.

«آشنایی با لوازم اولیه عکاسی، عملکرد و نحوه نگه‌داری» و «انتخاب دوربین مناسب در عکاسی باستان‌شناسی» به ترتیب عناوین فصل‌های دوم و سوم کتاب است. با توجه به این نکته که عکاسی حرفه‌ای از محوطه‌های باستانی، نیاز به ماندن روزهای پیاپی در این محوطه‌هاست که معمولاً از امکانات چندانی برخوردار نیستند، مطالب ارائه شده در این دو فصل از اهمیت بسیاری برخوردار است. عکاسان می‌توانند با مطالعه این فصل‌ها خود را برای عکاسی بدون دغدغه از محوطه‌های باستانی آماده کنند.

عنوان‌های دیگر فصول این کتاب به ترتیب به این شرح است: «ساختار کلی دوربین و نحوه عملکرد یک دوربین به زبان ساده»، «لنزهای مناسب در عکاسی باستان‌شناسی»، «فیلترهای مناسب در عکاسی باستان‌شناسی»، «عکاسی از محوطه‌های باستانی»، «عکاسی در موزه‌ها و اشیا داخل ویترین»، «عکاسی معماری»، «عکاسی باستان‌شناسی زیر آب»، «عکس‌برداری هوایی از محوطه‌های باستانی»، «عکاسی مردم‌نگاری»، «عکاسی پانوراما»، «عکاسی مادون قرمز»، «ماکروگرافی»، «فوتومیکروگرافی»، «عکاسی از اشیا»، «ذخیره عکس با فرمت‌های مختلف، نمایش و نگه‌داری از عکس‌ها»، «برنامه فتوشاپ» و «برنامه کورل».

نویسنده در بخشی از پیش‌گفتار خود بر این کتاب نوشته است: «کتاب حاضر با هدف دستیابی به مناسب‌ترین و ساده‌ترین راه‌کارها اصول، فنون و روش‌های مؤثر عکاسی در پژوهش‌ها، کاوش‌ها و آثار باستانی در اختیار باستان شناسان قرار می‌دهد. یک بخش از کتاب به عکاسی مردم‌نگاری اختصاص‌یافته است که امید است این بخش برای مردم‌شناسان درزمینه پژوهش‌های مردم‌نگاری نیز سودمند واقع شود. عکاسی یکی از مهم‌ترین روش‌هایی است که به‌وسیله آن، یک باستان‌شناس و مردم‌نگار می‌توانند تمام جنبه‌های کار میدانی خود را به شکل روزانه ثبت کنند. به دلیل مستند و عینی بودن عکس، از آن به‌عنوان یک مدرک علمی در محوطه‌ها و حفاری‌ها و همچنین اسناد تاریخی استفاده می‌شود.»

«عکاسی در باستان‌شناسی و نگاهی به عکاسی مردم‌نگاری» نوشته ندا حسین طهرانی با شمارگان هزار نسخه، 355 صفحه و بهای 45 هزار تومان از سوی انتشارات پازینه منتشر شده است.

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...