«عکاسی در باستان‌شناسی و نگاهی به عکاسی مردم‌نگاری» نوشته ندا حسین طهرانی از سوی انتشارات پازینه روانه کتابفروشی‌ها شد. یکی از ویژگی‌های این کتاب، ارائه تاریخچه‌ای از عکاسی باستان‌شناسی در ایران است.

به گزارش ایبنا، نشر پازینه کتاب «عکاسی در باستان‌شناسی و نگاهی به عکاسی مردم‌نگاری» نوشته ندا حسین طهرانی را منتشر کرد.

نویسنده در 20 فصل به آموزش عکاسی از محوطه‌های باستانی، اشیا داخل موزه‌ها، عکاسی باستان‌شناسی از زیرآب، عکاسی مردم‌نگارانه و... پرداخته است. «تاریخچه عکاسی» عنوان فصل نخست کتاب است. ندا حسین طهرانی در این فصل ضمن بیان چگونگی ابداع عکاسی، به شرح مختصری از تاریخ عکاسی باستان‌شناسی می‌پردازد. ارائه تاریخچه‌ای از عکاسی باستان‌شناسی در ایران، یکی از مباحثی که برای نخستین بار در این کتاب به آن پرداخته شده است.

«آشنایی با لوازم اولیه عکاسی، عملکرد و نحوه نگه‌داری» و «انتخاب دوربین مناسب در عکاسی باستان‌شناسی» به ترتیب عناوین فصل‌های دوم و سوم کتاب است. با توجه به این نکته که عکاسی حرفه‌ای از محوطه‌های باستانی، نیاز به ماندن روزهای پیاپی در این محوطه‌هاست که معمولاً از امکانات چندانی برخوردار نیستند، مطالب ارائه شده در این دو فصل از اهمیت بسیاری برخوردار است. عکاسان می‌توانند با مطالعه این فصل‌ها خود را برای عکاسی بدون دغدغه از محوطه‌های باستانی آماده کنند.

عنوان‌های دیگر فصول این کتاب به ترتیب به این شرح است: «ساختار کلی دوربین و نحوه عملکرد یک دوربین به زبان ساده»، «لنزهای مناسب در عکاسی باستان‌شناسی»، «فیلترهای مناسب در عکاسی باستان‌شناسی»، «عکاسی از محوطه‌های باستانی»، «عکاسی در موزه‌ها و اشیا داخل ویترین»، «عکاسی معماری»، «عکاسی باستان‌شناسی زیر آب»، «عکس‌برداری هوایی از محوطه‌های باستانی»، «عکاسی مردم‌نگاری»، «عکاسی پانوراما»، «عکاسی مادون قرمز»، «ماکروگرافی»، «فوتومیکروگرافی»، «عکاسی از اشیا»، «ذخیره عکس با فرمت‌های مختلف، نمایش و نگه‌داری از عکس‌ها»، «برنامه فتوشاپ» و «برنامه کورل».

نویسنده در بخشی از پیش‌گفتار خود بر این کتاب نوشته است: «کتاب حاضر با هدف دستیابی به مناسب‌ترین و ساده‌ترین راه‌کارها اصول، فنون و روش‌های مؤثر عکاسی در پژوهش‌ها، کاوش‌ها و آثار باستانی در اختیار باستان شناسان قرار می‌دهد. یک بخش از کتاب به عکاسی مردم‌نگاری اختصاص‌یافته است که امید است این بخش برای مردم‌شناسان درزمینه پژوهش‌های مردم‌نگاری نیز سودمند واقع شود. عکاسی یکی از مهم‌ترین روش‌هایی است که به‌وسیله آن، یک باستان‌شناس و مردم‌نگار می‌توانند تمام جنبه‌های کار میدانی خود را به شکل روزانه ثبت کنند. به دلیل مستند و عینی بودن عکس، از آن به‌عنوان یک مدرک علمی در محوطه‌ها و حفاری‌ها و همچنین اسناد تاریخی استفاده می‌شود.»

«عکاسی در باستان‌شناسی و نگاهی به عکاسی مردم‌نگاری» نوشته ندا حسین طهرانی با شمارگان هزار نسخه، 355 صفحه و بهای 45 هزار تومان از سوی انتشارات پازینه منتشر شده است.

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...