«درکربلا چه گذشت» پس از ۱۴ سال از چاپ نخست و۳۶ نوبت چاپ در انتشارات کتاب جمکران به تیراژ ۱۸۰ هزار رسید.

درکربلا چه گذشت» ترجمه کتاب نَفَسُ المَهْموم فی مُصیبَةِ سیّدنا الحُسَیْن المَظْلوم،

به گزارش کتاب نیوز به نقل از  مهر، «درکربلا چه گذشت» ترجمه کتاب نَفَسُ المَهْموم فی مُصیبَةِ سیّدنا الحُسَیْن المَظْلوم، کتابی درباره واقعه کربلا و وقایع پس از آن، به قلم شیخ عباس قمی است. مطالب کتاب از ولادت امام حسین (ع) آغاز و سپس مناقب امام سوم شیعیان را ذکر کرده و سپس تمام وقایع مربوط به واقعه کربلا را شرح می‌دهد. یکی از ترجمه‌های ارزشمند این کتاب با نام «درکربلا چه گذشت» و به قلم محمدباقر کمره‌ای است که مورد تأیید و تعریف اساتید است.

شیخ عباس قمی، معروف به محدث قمی، از علمای شیعه در قرن چهاردهم قمری و یکی از زبده‌ترین چهره‌های شیعه در حدیث، تاریخ و تبلیغ شمرده شده و ابن بابویه قمی، جد اعلای وی معرفی شده است. وی بیش از ۸۰ اثر به زبان‌های عربی و فارسی در موضوعات مختلفی از جمله عقاید، فقه، شرح حال معصومان، رجال و درایه، تاریخ، مقتل، آداب و عبادات، ادعیه، اخلاق و ادبیات بوده است. مفاتیح الجنان از مهمترین آثار این دانشمند شیعی اوست. محدث قمی در ذی الحجه ۱۳۵۹ ق در نجف درگذشت و در حرم علی بن ابیطالب (ع) دفن شد. یکی از آثار این عالم شیعی «نفس المهموم» است

صاحب مفاتیح الجنان، انگیزه خود از نگارش «نفس المهموم» را جمع‌آوری مقتل مختصر امام حسین (ع) با استفاده از روایات مورد اعتماد دانسته و این کار را نهایت آرزوی خود دانسته است.
نام این کتاب برگرفته از حدیث امام صادق (ع) است که فرمود: «نَفَسُ المَهمومِ لِظُلمِنا تَسبیحٌ وَ هَمُّهُ لَنا عِبادَةٌ وَ کِتمانُ سِرّنا جِهادُ فی سَبیلِ اللهِ» (ترجمه: نَفَس کسی که به خاطر مظلومیت ما اندوهگین شود تسبیح است، اندوه بر ما عبادت است و کتمان و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست.) امام صادق (ع) سپس فرمود: واجب است که این حدیث با طلا نوشته شود.

محدث قمی از آنجا که کتاب نفس المهموم، یادآور مصیبت‌های اهل بیت است، این نام را برگزیده است.

این اثر شرح فشرده‌ای از زندگی و مبارزات امام حسین (ع) است. بخشهای کتاب به شرح زیر است:

باب اول، حاوی دو فصل است درباره شجاعت، شجاعت، علم، فصاحت، زهد، تواضع و عبادت امام حسین (ع) و همچنین ثواب گریستن در عزای امام حسین و لعن قاتلان وی.
باب دوم، حاوی رخدادهایی است که بعد از بیعت کردن مردم با یزید بن معاویه تا شهادت امام حسین (ع) اتفاق افتاده است. این باب مفصل‌ترین باب کتاب و در ۲۰ فصل تنظیم شده است.
باب سوم، حاوی وقایع بعد از شهادت امام حسین (ع) است.
باب چهارم، حاوی رویدادهای پس از شهادت امام حسین (ع)، مانند گریستن آسمان، ناله فرشتگان و گریستن جنیان است.
باب پنجم، درباره فرزندان و زنان امام و فضلیت زیارت آنها، و همچنین ستم حاکمان ظالم در تخریب بارگاه حسینی است.
در خاتمه کتاب، قیام توابین و قیام مختار شرح داده شده است. «نفس المهموم» به زبان عربی نگاشته شده و ترجمه‌های گوناگونی دارد که یکی از بهترین آنها به قلم محمدباقر کمره‌ای و با نام «درکربلا چه گذشت» در انتشارات جمکران به چاپ رسیده است. ویژگی این ترجمه آن است که به جای ترجمه اشعار عربی پایان کتاب، اشعاری به فارسی از محمدحسین اصفهانی و اختر طوسی جایگزین شده است.

این ترجمه را علی دوانی ستوده است، «درکربلا چه گذشت» پس از ۱۴ سال از چاپ نخست و۳۶ نوبت چاپ در انتشارات کتاب جمکران به تیراژ ۱۸۰ هزار رسید.

................ هر روز با کتاب ...............

زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...