«کتاب عشق» [Book of Love] نزار قبانی [Nizar Qabbani] با ترجمه محبوبه افشاری توسط انتشارات دوات معاصر به چاپ دوم رسید.

کتاب عشق» [Book of Love] نزار قبانی [Nizar Qabbani]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، «کتاب عشق» عنوان مجموعه شعری از نزار قبانی عاشقانه‌سرای شهیر عرب است که ترجمه­ آن برای نخستین بار توسط انتشارات دوات معاصر منتشر شده است.

نزار قبانی (۲۱ مارس۱۹۲۳-۳۰ آوریل ۱۹۹۸) دیپلمات، شاعر و ناشر سوری و یکی از پرنفودترین شاعران عرب است. در تاریخ عرب به «شاعر زن» معروف شده­ است و علی­‌رغم تبلیغات منفی و بدبینی­‌های نقادان، شاید تنها شاعری بوده که مردم زیادی در مراسم شعرخوانی­‌های او حضور می­‌یافتند و مدت­‌ها سر پا می­‌ایستادند تا شعرهای او را بشنوند.

نزار در مورد جهان عرب نوشته است: «عشق در جهان عرب مانند یک اسیر و برده است و من می‌خواهم آن را آزاد کنم. من می‌خواهم روح و جسم عرب را با شعرهایم آزاد کنم. روابط بین زنان و مردان در جهان ما درست نیست.»

یکی از اشعاری که در این‌کتاب چاپ شده، به این‌ترتیب است:

دوستت دارم، آن­گاه که گریه می­‌کنی
و دوست دارم
رخسارت را وقتی ابری و غمگین است
از جایی که نه من می­‌دانم نه تو
اندوه له می­‌کند ما را
و با هم ذوب می­‌کند
قطره­‌های غلتان اشک­‌هایت را دوست دارم
و از پس سقوط­شان پاییز را دوست دارم
زنان زیبا آن­گاه که می­‌گریند... زیباتر می­‌شوند

چاپ دوم این کتاب در با ۶۴ صفحه و قیمت ۱۵ هزار تومان عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...