رمان «خواهرم، قاتل زنجیره‌ای» [My sister, the serial killer] نوشته اویینکان بریت وِیت [Oyinkan Braithwaite] با ترجمه سحر قدیمی توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شد.

خواهرم، قاتل زنجیره‌ای [My sister, the serial killer] اویینکان بریت وِیت [Braithwaite, Oyinkan]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از  مهر، اویینکان بریت ویت نویسنده این‌کتاب متولد سال ۱۹۸۸ در لاگوس نیجریه است و دوران کودکی را در کشور خود و انگلستان گذرانده است. او فارغ‌التحصیل رشته‌های نویسندگی خلاق و حقوق از دانشگاه‌های کینگستون و ساری است. این‌نویسنده نخستین مجموعه‌داستانش را سال ۲۰۱۰ با عنوان «راننده» منتشر کرد. او سال ۲۰۱۲ تحصیل خود را به پایان رسانده و به کشورش برگشت. «خواهرم، قاتل زنجیره‌ای» نخستین رمان بریت ویت است که نسخه‌ اصلی‌اش سال ۲۰۱۸ چاپ شد و یک‌سال بعد نامزد جایزه ادبیات داستانی زنان و جایزه بوکر شد. این‌کتاب همچنین برنده جایزه کتاب لس‌آنجلس تایمز در رشته بهترین داستان جنایی شد.

کتاب پیش‌رو به‌عقیده مترجمش در نگاه اول از الگوهای کلاسیک داستان‌نویسی تبعیت می‌کند اما نویسنده‌اش به‌طور آگاهانه کلیشه‌ها را کنار گذاشته و کمدی سیاه تکان‌دهنده‌ای خلق کرده است. این‌داستان یک‌شخصیت اصلی و یک‌شخصیت مکمل دارد. سحر قدیمی می‌گوید داستان «خواهرم، قاتل زنجیره‌ای» به‌سادگی شروع می‌شود و در بخش‌هایی کوتاه با ضرباهنگ تریلری جذاب روایت می‌شود. در فصول آخر هم به آمیزه قابل‌توجهی از دوست‌داشتن، از خودگذشتگی، وفاداری، شوخ‌طبعی دور از ذهن، خاطرات تلخ خانوادگی در زمینه‌ای از باورهای مردسالارانه و تقلای زنان برای اثبات شخصیت و هویت‌شان در ورای وجوه ظاهری و مبارزه با فشارهای اجتماعی تبدیل می‌شود.

«خواهرم، قاتل زنجیره‌ای» درباره زندگی رازآلود دو خواهر به‌نام‌های کورده و آیولاست که دو دنیای متفاوت دارند. کورده خواهر بزرگ‌تر، یک‌ پرستار وظیفه‌شناس و خوش‌قلب است. کورده همه سعی‌اش را می‌کند از رازهای سربه‌مهر خواهر کوچک‌تر خود محافظت کند. آیولا هم دختر زیبایی است که زیبایی فریبنده‌اش همیشگی برای خودش و خانواده ایجاد دردسر می‌کند...

رمان پیش‌رو از فصل‌های کوتاه و بلندی با این‌عناوین تشکیل شده است:

کلمات، سفیدکننده، دفترچه یادداشت، شعر، جسد، لباس بیمارستان، بیمار، گرما، اینستاگرام، ترافیک، پذیرش، رقص، پدر، چاقو، ای فو، #3، آواز، قرمز، مدرسه، لکه، خانه، استراحت، نقص، پیراهن کوتاه چیندار، ریمل، ارکیده‌ها، رزها، پدر، دستبند، زمان، بیمار، نظافتچی، حمام، پرسش‌ها، خون، پدر، پخمه، پدر، تحقیقات، اتومبیل،‌ قلب، بیمار، فرشته مرگ، تولد، روز تولد، سرپرستار، کُما، بازی، هفده، افسونگر، بیدار، بازار، حافظه، جنون، در خواب، بستنی، راز، دوست، پدر، خانواده، گوسفند، پدر، همسر، شب، خردشده، گوشی، #2: پیتر، اتاق عمل، زخم، بی‌طرفی، صفحه، خواهر، پدر، حقیقت، رفته، #5.

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

بعد از این‌که از غلت‌زدن و وول‌خوردن خسته می‌شوم، تصمیم می‌گیرم به اتاق آیولا بروم. وقتی سنمان کمتر بود، اغلب پیش هم می‌خوابیدیم و تاثیرش همیشه آرام‌کردن دو نفرمان بود. با هم در امان بودیم.
او تی‌شرت نخی بلندی پوشیده و خرس پشمالوی قهوه‌ای‌رنگی را بغل کرده. زانوهایش را توی شکمش جمع کرده و، کنارش که می‌خزم، جم نمی‌خورد. عجیب هم نیست. آیولا فقط وقتی از خواب بیدار می‌شود که بدنش از خوابیدن خسته شده باشد. خواب نمی‌بیند، خر و پف نمی‌کند. در کمایی فرو می‌رود که امثال موهتار هم درکی از آن ندارند.
برای همین به او حسودی می‌کنم. جسمم خسته است، اما ذهنم اضافه‌کاری می‌کند، به یاد می‌آورد و نقشه می‌کشد و پیش‌بینی می‌کند. کارهای آیولا بیشتر مرا آزار می‌دهد تا او را. شاید از مجازات قسر در رفته باشیم، اما دست‌هایمان خون‌آلود است. نسبتا راحت روی تخت‌هایمان دراز می‌کشیم، با این‌که جسد فمی مغلوب آب و ماهی‌ها می‌شود. وسوسه می‌شوم آیولا را تکان دهم و از خواب بیدار کنم، اما چه فایده‌ای دارد؟ حتی اگر موفق شوم بیدارش کنم، به من می‌گوید اوضاع درست می‌شود و بی‌درنگ به خواب می‌رود.

این‌کتاب با ۲۲۴ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۳۵ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...