به گزارش کتاب نیوز، به نقل از مهر، موسسه پژوهشی چاپ و نشر نظر کتاب «ویروس مجموعه داری» اثر پرویز تناولی را با شمارگان هزار و ۲۰۰ نسخه، ۱۵۸ صفحه و بهای ۶۰ هزار تومان منتشر کرد. این کتاب شامل تصاویر آثاری است که در مجموعه شخصی پرویز تناولی وجود دارند و او این آثار را طی ۶۰ سال جمع آوری کرده است. تناولی اشاره کرده که هدف از انتشار این آلبوم در قالب کتاب، آگاهی مردم بویژه مورخان و پژوهشگران هنر معاصر ایران از این آثار است.

ویروس مجموعه داری پرویز تناولی

تناولی در بخشی از مقدمه خود بر این کتاب نوشته است: «ویروس مجموعه‌داری، که از همان کودکی به جانم افتاده بود، با گذشت زمان و در نوجوانی به ویروسی دائمی تبدیل شد. نوع ویروسی که به جان من افتاده بود با ویروسی که به جان دولتمردان می‌افتد، فرق داشت. برخی از مجموعه‌داران اصرار به داشتن همه چیز دارند و برخی تنها آثار شناخته شده را طالب‌اند و عده‌ای هم به دنبال عدد و رقم‌اند. اما ویروس من از نوع جمع‌آوری ناشناخته‌ها و کم‌یافت‌ها بود. اگرچه قسمت اعظم هّم من صرف صنایع گذشته ایران می‌شد، اما از هنر معاصر نیز غافل نبودم و چنین بود که در بخش هنر معاصر هیچ‌گاه توفیق دستیابی به هرآنچه که می‌خواستم، نیافتم و از محتوای کتاب موجود فراتر نرفتم.

به استثنای چهار طرحی که در آغاز کتاب آمده، بقیه آثاری را که تصویرشان در این کتاب عرضه می‌شود، می‌توان به دو بخش با فاصله زمانی طولانی تقسیم کرد: بخش اول مربوط به دهه‌های چهل و پنجام و پیش از انقلاب و بخش دوم حاصل بیست سال اخیر است. نکته مشترک بین آنها این است که شخصاً با هنرمندانشان آشنایی داشته‌ام.»

پرویز تناولی (زاده ۳ فروردین ۱۳۱۶) مجسمه‌ساز، نقاش، پژوهش‌گر و مجموعه‌دار ایرانی است. از وی به عنوان یکی از پیش‌گامان مکتب سقاخانه یاد می‌شود. وی از شناخته‌شده‌ترین هنرمندان ایرانی است. مجموعه مجسمه‌های «هیچ»، «دست‌ها» و «قفل و قفس» در زمره معروف‌ترین آثار پرویز تناولی قرار دارند.

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...