به گزارش کتاب نیوز، به نقل از مهر، موسسه پژوهشی چاپ و نشر نظر کتاب «ویروس مجموعه داری» اثر پرویز تناولی را با شمارگان هزار و ۲۰۰ نسخه، ۱۵۸ صفحه و بهای ۶۰ هزار تومان منتشر کرد. این کتاب شامل تصاویر آثاری است که در مجموعه شخصی پرویز تناولی وجود دارند و او این آثار را طی ۶۰ سال جمع آوری کرده است. تناولی اشاره کرده که هدف از انتشار این آلبوم در قالب کتاب، آگاهی مردم بویژه مورخان و پژوهشگران هنر معاصر ایران از این آثار است.

ویروس مجموعه داری پرویز تناولی

تناولی در بخشی از مقدمه خود بر این کتاب نوشته است: «ویروس مجموعه‌داری، که از همان کودکی به جانم افتاده بود، با گذشت زمان و در نوجوانی به ویروسی دائمی تبدیل شد. نوع ویروسی که به جان من افتاده بود با ویروسی که به جان دولتمردان می‌افتد، فرق داشت. برخی از مجموعه‌داران اصرار به داشتن همه چیز دارند و برخی تنها آثار شناخته شده را طالب‌اند و عده‌ای هم به دنبال عدد و رقم‌اند. اما ویروس من از نوع جمع‌آوری ناشناخته‌ها و کم‌یافت‌ها بود. اگرچه قسمت اعظم هّم من صرف صنایع گذشته ایران می‌شد، اما از هنر معاصر نیز غافل نبودم و چنین بود که در بخش هنر معاصر هیچ‌گاه توفیق دستیابی به هرآنچه که می‌خواستم، نیافتم و از محتوای کتاب موجود فراتر نرفتم.

به استثنای چهار طرحی که در آغاز کتاب آمده، بقیه آثاری را که تصویرشان در این کتاب عرضه می‌شود، می‌توان به دو بخش با فاصله زمانی طولانی تقسیم کرد: بخش اول مربوط به دهه‌های چهل و پنجام و پیش از انقلاب و بخش دوم حاصل بیست سال اخیر است. نکته مشترک بین آنها این است که شخصاً با هنرمندانشان آشنایی داشته‌ام.»

پرویز تناولی (زاده ۳ فروردین ۱۳۱۶) مجسمه‌ساز، نقاش، پژوهش‌گر و مجموعه‌دار ایرانی است. از وی به عنوان یکی از پیش‌گامان مکتب سقاخانه یاد می‌شود. وی از شناخته‌شده‌ترین هنرمندان ایرانی است. مجموعه مجسمه‌های «هیچ»، «دست‌ها» و «قفل و قفس» در زمره معروف‌ترین آثار پرویز تناولی قرار دارند.

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...