«فرح، اما هاشمی نسب» شامل زندگی‌نامه داستانی فرح هاشمی‌نسب از فعالان دوران انقلاب و دفاع مقدس منتشر شد.

زندگی‌نامه فرح، اما هاشمی نسب منتشر شد مرضیه کهرانی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از آنا، کتاب «فرح، اما هاشمی نسب» سرگذشت فرح هاشمی‌نسب است که در شهرستان سقز زاده شده و با وجود سن کم، از نزدیک شاهد جریاناتی شد که بر سقز آن زمان گذشته بود.

روح کنجکاو و بی‌آرام خانم هاشمی‌نسب او را واداشت برای ارضای این کنجکاوی به قلب جریانات اجتماعی آن زمان نفوذ کند و از نزدیک شاهد خیلی از رخدادهای آن زمان شهرش باشد.

فرح هاشمی‌نسب در بحران نوجوانی درست وقتی که دنبال هویت می‌گشت؛ مرام حزبی و تفکر احزابی را که آن روزها در سقز فعال بودند، را بررسی کرد تا بتواند بهترین راه را به نظر خودش انتخاب کند.

در بخشی از این کتاب آمده است: «روی تپه مالان توی محله سنگ‏بران بودیم که یک موتوری هی رفت و دوباره برگشت و چپ‏ چپ نگاه‌مان کرد. ما خودمان را آماده کردیم. به شهین گفتم اگر آمدند جلو، دستت را زیر چادرت طوری بگیر که انگار اسلحه دست گرفته‌‏ای. اما موتوری آمد جلو و پرسید: «چه‏ کار می‌‏کنید؟ چی پخش می‏‌کنید؟» من هم دو تا اعلامیه دادم بهش. کمی نگاه کرد و رفت. حالا دیگر نمی‌‏دانم چی می‏‌شود؛ چون نمی‏‌دانم این موتوری کی بود و برای کی کار می‌‏کرد. نمی‏‌دانم مثل بابای شهین ما را می‌‏دزدند و می‌‏برند و کسی اثری از آثارمان پیدا نمی‏‌کند؟ یا اینکه مثل عزیزچای می‏‌برندمان و با شکنجه شهیدمان می‏‌کنند؟ من مامان‏جان را آماده کرده‌‏ام برای شهادت خودم؛ اما به ‏طور دقیق بهش نمی‏‌گویم چه‏ کار می‏‌کنم. خدایا به امید خودت. چون می‏‌خواهم اعلامیه‏‌ها را تا توی روستاها هم ببرم.»

مرضیه کهرانی نویسنده کتاب از سبک روزنوشت استفاده کرده که از آخر فروردین ۱۳۵۶ شروع می‌شود و در اردیبهشت ۱۳۹۴ پایان می‌یابد.

[مرضیه کهرانی متولد 1353 اصفهان است و پیش از این، رمان «کرانه ناپدید» و مجموعه داستان «بالاتر از موج‌ها» از وی منتشر شده است.]

«فرح، اما هاشمی نسب» در ۳۱۵ صفحه و به قلم مرضیه کهرانی توسط سوره مهر منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...