کتاب «مجمل التواریخ و القصص»، با تصحیح و تحقیق اکبر نحوی توسط بنیاد موقوفات افشار بازنشر شد.

مجمل التواریخ و القصص اکبر نحوی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، ایرانیان از جمله مللی هستند که به رغم داشتن سنّت تاریخ‌نگاری، فواصل ممتدّی از تاریخ آنان را باید از منابعی که به زبان‌های غیرایرانی نوشته شده‌اند، به دست آورد. تاریخ گذشته‌های دور ایران را باید عمدتاً از منابع یونانی و رومی حاصل کرد و تاریخ قرن‌های نخستین اسلامی را از منابعی به زبان عربی. از میانه قرن چهارم با ترجمه تاریخ طبری به زبان فارسی، سنت تاریخ‌نگاری با این‌زبان آغاز شد و در قرن‌های بعد به شکوفایی و آفرینش آثار بی‌همتایی انجامید. یکی از این‌آثار که حاوی اطلاعات ارزشمند و گاه یگانه درباره تاریخ ایران است، «مجمل التواریخ و القصص» است که در نواحی غربی ایران به دست نویسنده‌ای ناشناس تألیف شده است.

مجمل ‌التواریخ و القصص، تاریخ عمومی جهان است با تأکید بیشتر بر تاریخ ایران که در ۲۵ باب تنظیم شده است و از آفرینش جهان تا سال ۵۲۰ ق را در بر می‌گیرد. دو باب از این‌کتاب نیز به جغرافیا اختصاص دارد.

نخستین چیزی که در مجمل‌التواریخ جلب نظر می‌کند، کثرت منابعی است که نویسنده از آنها استفاده کرده و خوشبختانه از اغلب آنها به اسم و رسم نام برده است. نظم این‌کتاب به روش تاریخ‌نگاری دودمانی است که سنتی قدیم و متأثر از تاریخ‌نگاری ایرانیان است که در آن، تاریخ را بر حسب دوران حاکمیت فرمانروایان تقسیم می‌کرده‌اند.

در کتاب پیش‌رو، تاریخ ایران باستان از باب دوم با حوادث عصر کیومرث آغاز و به فروپاشی حکومت ساسانیان در باب دهم ختم می‌شود.ترتیب فرمانروایان در این‌اثر، مانند دیگر تاریخ‌نامه‌های قدیم است، اما آنچه مجمل‌التواریخ را در این بخش از دیگر تواریخ ممتاز می‌سازد، انبوه روایاتی است که نویسنده از منابع گوناگون گردآوری و به روشی مطلوب با روایات ملی ایران مانند آنچه در شاهنامه آمده تلفیق کرده است.

این‌کتاب با ۹۰۷ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۱۷۵ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...