چاپ سوم «فرهنگ رنسانس در ایتالیا» [Die kultur der renaissance in italian.1941] نوشته یاکوب بورکهارت [Jacob Burckhardt] با ترجمه محمدحسن لطفی منتشر شد.

به گزارش کتاب نیوز، جنبش رنسانس با رجوع به یونان، انسان را در مرکز تاملات فکری و هنری خویش قرار داد و منشاء تحولی شگرف در انسان‌شناسی و فرهنگ اروپا شد. خواستگاه این پویش فرهنگی نخستین بار در ایتالیا بود. یاکوب بورکهارت در کتاب «فرهنگ رنسانس در ایتالیا» مستنداً نشان می‌دهد که از منظر سیاسی، شاهان جبار و خون‌خوار آغازگران رنسانس در ایتالیا بودند. کثرت این شهریاران، جنگ دایمی آن‌ها با خودشان و با پاپ‌ها برای زمین بیش‌تر و ثروت و قدرت بیش‌تر، یک خودکامگی افسارگسیخته‌ را به تعامل حق و قانون تبدیل می‌کند.

فرهنگ رنسانس در ایتالیا  یاکوب بورکهارت [Jacob Burckhardt]

یاکوب بورکهارت (1897-1818) یکی از بزرگترین پژوهندگان تاریخ در قرن نوزدهم و مشهور به پدر تاریخ هنر است. در سال 1853 نخستین نوشته خود را با عنوان عصر کنستانتین بزرگ و در 1867 هنر معماری رنسانس در ایتالیا را منتشر کرد و پس از مرگش مقاله‌هایی درباره تاریخ هنر در ایتالیا، مقاله‌هایی در تاریخ فرهنگ یونان، تأملات در تاریخ جهان و داوری هایی درباره تاریخ و تاریخ نویسان انتشار یافت.

مهمترین اثر وی «فرهنگ رنسانس در ایتالیا» (The Civilization of the Renaissance in Italy) است که در 1860 م در دویست نسخه منتشر گردید. با وجود نوشته‌های متعدد درباره رنسانس، کتاب فرهنگ رنسانس در ایتالیا نخستین کتابی است که درباره رنسانس نوشته شده است و از کلاسیک های درجه اول به شمار می آید که به همه زبان های مهم اروپایی ترجمه شده است و در ایران توسط محمدحسن لطفی تبریزی از نسخه آلمانی ترجمه شده است.

موضوعاتی چون ایتالیا در قرن چهاردهم میلادی، فرمانروایان قرن چهاردهم، فرمانروایان قرن پانزدهم، جباران کوچک، خاندان های شهریاری بزرگ، مخالفان جباریت، دولتشهرهای جمهوری: ونیز و فلورانس، سیاست خارجی دولت های ایتالیایی، جنگ همچون اثر هنری، مقام پاپ و خطرهایی که با آن پیوسته بود و وطن پرستان ایتالیا عناوین فصل اول کتاب است. در بخش های بعدی، دولت ایتالیایی و شخصیت فردی، تکامل شخصیت، شهرت و افتخار در دوره رنسانس، احیای فرهنگ دوران باستان، برابری طبقات، لباس و مُد، زبان و زندگی اجتماعی، رسوم و آداب معاشرت، آگاهی از داوری در اخلاق ایتالیایی‌های دوره رنسانس، دین در زندگی روزانه، روح رنسانس و دین، نفوذ خرافات دوره باستان و در انتها شکاکیت و بی ایمانی عمومی مواردی است که نویسنده به آنها پرداخته است.

چاپ سوم کتاب «فرهنگ رنسانس در ایتالیا» نوشته یاکوب بورکهارت با ترجمه محمدحسن لطفی در ۵۱۲ صفحه و با قیمت 120هزار تومان توسط طرح نو منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...