به گزارش ایکنا؛ گفت‌وگو از سیره حکومتی امام مهدی(عج) مجال نقد و بررسی حکومت‌های فعلی و فعال در سراسر جهان را فراهم کرده و ضمن آن، شکل‌گیری صورتی مجمل از حکومت آینده منتظران را در ذهن خوانندگان سبب می‌شود.

بی‌شک این اثر ارزشمند آیت‌الله محمدی ری‌شهری مقدمه‌ای خواهد بود که پس از آن، انگیزه لازم را در محققان و پژوهشگران به وجود آورد تا به معرفی نزدیک‌ترین و مفصل‌ترین صورت از سیره حکومتی امام منتظر(عج) بپردازند.

در مقدمه کتاب آمده است: نخستين نكته قابل توجه در تبيين سیره حکومتی امام مهدی(ع) و سياست‌‏های دولت ايشان، اين است كه سیره حکومتی مهدوی، دقيقاً همان سیره حکومتی نبوی و علوی است؛ با اين تفاوت كه در دوران نبوت پيامبر و حكومت امام علی(ع) بستر لازم برای اجرای كامل سياست‏‌های آن بزرگوار، فراهم نبود؛ ليكن در عصر ظهور امام مهدی(ع) آمادگی‌‏های لازم در جامعه جهانی برای اجرای سياست‏‌های ايشان، به طور كامل وجود دارد.

فلسفه مهدويت، چيزی جز احيای احكام الهی و سنت نبوی و به اجرا در آوردن ارزش‌‏های اصيل اسلامی نيست. بنابراین اگر هيچ گزارشی هم از سیره حکومتی امام مهدی(ع) وجود نداشته باشد، با در نظر گرفتن سیره حکومتی پيامبر اكرم(ص) و اميرمؤمنان(ع)، سیره حکومتی امام مهدی(ع) را - به استثنای مواردی كه زمان و مكان در آنها دخيل هستند - می‏‌توان پيش‏‌بينی كرد؛ اما افزون بر اين، خوشبختانه اسناد ارزنده‌‏ای از پيشگويی‏‌های خاندان رسالت در دست است كه با تكيه بر آن‌ها، سیره حکومتی امام مهدی(ع) حتی در موارد استثنايی، به روشنی قابل تبيين است.

در بخشی از کتاب با عنوان «رمز حکومت بر دل‌‏ها» می‌خوانیم: بررسی سیره نبوی و علوی در حکومت، نشان می‏‌دهد که روش حکومتی آنها، حکومت بر دل‏‌هاست و رمز محبوبیت آن‌ها را باید در همین شیوه جست‌وجو کرد. از بنیادی‌‏ترین عناصر اسلام که برنامه تکامل انسان به شمار می‏‌رود، محبت است. از نگاه امام علی(ع)، ستون‏‌های اصلی اسلام، یعنی اصول برنامه‌‏های تکامل‏‌آفرین این آئین، بر پایه محبت خداوند سبحان، استوار است. ایشان اسلام را چنین توصیف می‏‌فرمایند: «این اسلام، آئین خداست که آن را برای خود برگزید و بر دیده‌‏اش پرورید و بهترینِ آفریدگانش را ویژه [ابلاغ‏] آن گرداند و ستون‏‌هایش را بر دوستی خود، استوار کرد.» 

بر این اساس، پایگاه اصلی حکومت اسلامی، فراتر از بیعت و رأی مردم است و حکومت مهدوی، مانند حکومت نبوی و علوی، حکومت بر دل‏‌هاست‏ و ریشه در ارادت و عشق و محبت نسبت به مردم دارد و مبدأ این عشق، سیره و شیوه زندگی شخصی آن‌ها در ایام قدرت و سیاست‏‌های مدیریتی آن‌ها در دوران حکومت است. 

نویسنده کتاب «سیره حکومتی امام مهدی(عج)» درباره شیوه زندگی پيشوايان عدل‏ می‌نویسد: بر پايه مفاد اين احاديث، ساده‏‌زيستی و همسان‏سازی سطح زندگی، به ویژه در خوراک و پوشاک، با زندگی بينواترين مردم جامعه، وظيفه اختصاصی برای امير مؤمنان(ع) نيست؛ بلكه تكليف الهی همه پيشوايانِ عدالت‏‎گستر و حق‏‌محور است.

مسئله مهم اينجاست كه چه كسی می‏‌تواند با اینکه همه امكانات كشوری را در اختيار دارد، همچون تهیدست‌‏ترينِ مردم زندگی كند؟! زندگی كردن مانند فقيرترينِ مردم، برای توانگران، در مقام گفتار، شعاری است زيبا و بسيار شيرين و پُرجاذبه؛ ولی انجام دادن آن، بسيار دشوار است و تنها از كسی ساخته است كه نفس اماره‌‏اش را كشته باشد و به گفته امام علی(ع) در نخستين گام در مسير عدالت، از دام هوس، رهيده باشد؛  كسی مانند آن بزرگوار كه می‏‌فرمودند: «بدانكه پيشوای شما از دنيای خويش به دو جامه فرسوده و از خوراكش، به دو قرص نان بسنده کرده است. آيا خويشتن را به همين خرسند کنم كه بگويند: «اين، امير مؤمنان است» و در ناگواری‌‏های روزگار، شريک آنان نباشم؟! يا در تلخ‏كامی‌‏ها پيشاپيش آنان گام برندارم؟! مرا نيافريده‌‏اند تا خوردنی‏‌های گوارا سرگرمم کند؛ مانند چارپای بسته كه تنها به علف می‌‏پردازد يا همچون حيوان رها شده‌‏ای كه خاكروبه‌‏ها را به هم زند و شكم خود را از علف‏‌های آن، پُر می‌‏کند و از عاقبت كار خويش، غافل است.»

بنابراین، رهبران سياسی جامعه اسلامی موظفند در دوران حاكميت، زندگی شخصی خود را با زندگی بینواترين مردم تحت رهبری خود، همسان کنند و اين وظيفه، اختصاص به امير مؤمنان(ع) و اهل بيت ندارد؛ بلكه هر كس زمام امور جامعه اسلامی را به دست گيرد تا هنگامی كه در جامعه، فقير وجود داشته باشد، بايد مانند آنها زندگی كند.

یادآور می‌شود، کتاب «سیره حکومتی امام مهدی (عج)» در در 116صفحه رقعی و به قیمت ۱۶ هزار تومان برای علاقه‌مندان عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...