چاپ اول کتاب «الاقتصاد فیما یجب علی‌العباد» به زبان عربی، تالیف شیخ‌ «الطائفه ابی‌جعفر محمدبن الحسن‌الطوسی» تحقیق «السید محمدکاظم الموسوی» از سوی نشر دلیل‌ما منتشر و روانه بازار کتاب شد.

به گزارش ایبنا، این اثر که یکی از کتاب‌های کلامی و فقهی شیخ طوسی است، آنچه را از اصول عقاید و عبادات شرعی برای مومنان و مکلفان لازم است، تبیین می‌کند.

این کتاب از املای شیخ با اختصار فراهم آمده است. مباحث اعتقادی و وجوب معرفت در این باره با اقامه برهان بدون اطناب ممل و ایجاز مخل صورت گرفته و در پی آن عبادت‌های شرعی که عمل به‌ آنها واجب باشد یاد شده، سپس مسائل اصول و عقاید مطرح شده است. عبادت مذکور از اعمال نماز با بیان طهارت آغاز می‌شود و چنان‌که مولف گوید: «عبادت‌های شرعی پنج است: نماز، زکات، روزه، حج و جهاد» و در پایان فصل جهاد گوید که تفصیل این‌ها را در «النهایه» و «المبسوط» بیان کرده‌ است.

شیخ طوسی (385ـ460 قمری) از عالمان، فقیهان و متکلمان برجسته شیعی که در طول 75 سال عمر پربرکت خود، تحقیقات فراوانی در زمینه‏های کلامی، فقهی، تفسیری و... به مدارس علوم دینی تحویل داده است.

وی در کتاب «الاقتصاد فیما یجب علی‌العباد» و «تمهیدالاصول» با تفصیل بیشتری به ضرورت بعثت انبیا و فواید نبوت و نیازهای بشر به دین پرداخته است. 

در سن 23 سالگی، خراسان را به قصد عراق ترک کرد و به بغداد رفت تا از محضر بزرگترین دانشمند شیعه آن عصر یعنی شیخ مفید درس آموزی کند و تا پایان عمر در عراق ماند.

خاندان شیخ طوسی تا چند نسل همه از علما و فقها بوده‏اند. پسرش شیخ ابوعلی ملقب به «مفید ثانی» بنا بر نقل مستدرک (جلد 3، صفحه 498) کتابى به نام «أمالی» دارد و کتاب «النهایة» تألیف پدرش را نیز شرح کرده ‌است. همچنین مطابق نقل کتاب «لؤلؤةالبحرین» دختران شیخ طوسى نیز فقیهه و فاضله بوده‏اند. شیخ ابوعلى فرزندى به نام «شیخ ابوالحسن» داشت که بعد از پدرش مرجعیت و ریاست حوزه علمیه به او منتقل شد. او (پسر شیخ) در سال 540 هجرى درگذشت.

در تفسیر، کتاب «التبیان‌الجامع لعلوم‌القرآن» را نوشت که از بهترین تفاسیر شیعه است و شیخ طبرسی، صاحب تفسیر «مجمع‌البیان» که از اعاظم مفسران است، در برابر تبیان طوسی سر تعظیم فرود آورده است. و علم اصول را که تا آن زمان مهذب نبود، تهذیب کرد. و کتاب «خلاف» را که در آن، با مخالفین مناظره کرده است، بسیار استادانه و ماهرانه پرداخته است و اینهاست فضائل علمی که علامه حلی تمام آنها را منسوب به او می‌داند. علمای دیگر همچون ابن ادریس حلی، علامه مجلسی و... نیز از او به بزرگی یاد کردند.

در فـقه و اصول نیز تمام فقهاى بعد از او، ناقل فتاواى وى بوده‌اند و به احترام فقاهت و دانش او از خـود راى و نـظـرى ابـراز نـمـى‌داشتند تا اینکه محمدبن ادریس حلى برخاست و اجتهاد و مکتب فقهى شیعه را با جرات و تهور خاصى از حالت رکود موجود و وضع یکنواخت بیرون آورد.

شیخ طوسى مؤلف دو کتاب از کتب اساسى و مرجع چهارگانه شیعه است، به نامهاى «تهذیب الأحکام» و «الاستبصار» که هر دو در زمینه روایات و احادیثى است که جنبه فقهى و حکمى دارند. از دیگر تألیفات اوست: النهایة، المبسوط، الخلاف‏، عدةالأصول‏، الرجال‏، الفهرست‏، تمهیدالأصول ‏و تفسیر التبیان‏.

شیخ بزرگوار طوسى در شب دوشنبه 22 محرم سال 460 هجرى به رحمت ایزدى پیوست و در نجف اشرف در خانه خویش به خاک سپرده شد. به این ترتیب جهان اسلام یکى از بزرگترین و نامورترین فقیهان خود را از دست داد. شخصیتى که تاریخ کمتر به نظیر او در جامعیت برخورد کرده است و هنوز فقهاى ما از پرتو وجود او برخوردار هستند.

مرحوم شیخ طوسی در میان دانشمندان شیعه، شخصی پر کار و کثیر‌التالیف بوده است و کتابشناس معاصر او یعنی نجاشی در کتاب خود، 23 کتاب از کتاب‌های وی را نام می‌برد. شیخ طوسی خود به 41کتاب از مولفاتش اشاره کرده است و در عین حال مصادر دیگر آثار وی را تا 50 کتاب ذکر کرده‌اند. با نگاه به تالیفات شیخ طوسی روشن می‌شود که این دانشمند در مقام یک منجی و چاره‌گر به تالیف آثار خود اقدام کرده و همه جا در نگارش کتاب‌های خود، پاسداری از مذهب شیعه و رفع تناقض از چهره آن را وجهه همت خویش قرار داده است.

او در تفسیر قرآن کتاب «تبیان»، در فقه کتب «نهایه»، «مبسوط» و «خلاف»، و رشته کلام کتب «تلخیص‌الشافی»، «المفصح والغیبه»، در حدیث کتب «تهذیب»، «استبصار» و «امالی» و در رشته رجال، کتب «رجال»، «فهرست» و «اختیارالرجال» را به نگارش درآورد و اینها همه قسمتی از آثار گرانقدر وی را تشکیل می‌دهند. از این رو شیخ طوسی موقعیت بی‌نظیری در میان دانشمندان شیعه پیدا کرد و چنان که گفته‌اند، او مهمترین حلقه‌ای است که طبقه متقدمان را به طبقه متاخران وصل می‌کند.

چاپ اول کتاب « الاقتصاد فیما یجب علی‌العباد» (عربی) در شمارگان 1000 نسخه، 662 صفحه و 55000 ریال راهی بازار نشر شد. 

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...